Exeter City FC
Exeter City Football Club (telaffuzu /ˈɛksɪtə ˈsɪti/) Exeter'da kurulan İngiltere futbol kulübü. EFL League Two'da mücadele etmektedir. "Grecians" takma adlarının kökeni, spekülasyon ve tartışmaya tabidir. Kulüp, Exeter City Supporters' Trust aracılığıyla kulübün taraftarlarına aittir. Plymouth Argyle ile West Country derbisi olarak adlandırılan derbi maçlarında rekabet etmektedir.
 | ||||
| Tam ad | Exeter City Football Club | |||
|---|---|---|---|---|
| Takma ad | The Grecians (Eski Yunanlar) | |||
| Renkler | Kırmızı-Beyaz | |||
| Kuruluş | 1904 (ya da 1890'da Exeter United FC olarak) | |||
| Stadyum | St James Park, Exeter (Kapasite: 8.541[1]) | |||
| Sahibi | Exeter City Supporters' Trust | |||
| Başkan | Julian Tagg | |||
| Teknik direktör | Matt Taylor | |||
| Lig | League One | |||
| 2022-23 | League One, 14. | |||
| Resmî site | exetercityfc.co.uk | |||
Exeter City, 1904 yılında kurulmuştur ve o yıldan beri maçlarını St James Park'ta oynamaktadır. 1904 yılında Southern League'in Division One seviyesine katılmıştır. 1914'te bir Güney Amerika turundan sonra kıt'ada futbol bilinci oluşturmak için Brezilya millî takımı ile maç yapan ilk futbol kulübü olmuştur.[2] Bunun sonucunda City ve Brezilya ekibi Fluminense o zamandan beri ortak kulüptür.[3] Exeter, 1920 yılında Football League Third Division'ı oluşturmak için davet edilmiştir. Sonraki yıl Third Division South'a atanmış ve 1934 yılında Third Division South Cup'ı kazanmıştır. 1958 yılında Fourth Division'ın kurucu üyeleri olana kadar bu ligde kalmıştır. 1963-64 yılında lig yükselse de iki sezon sonra tekrar küme düşmüştür. 1976-77 sezonunun sonunda tekrar Fourth Division'dan dışarı çıkmış ve 1984 yılında küme düşene kadar yedi sezon Third Division'da kalmıştır.
Exeter 1989-90 sezonunda ilk lig şampiyonluğunu kazanmış ve Terry Cooper'ın gözetiminde Fourth Division şampiyonu olarak küme yükselmiştir. 1994'te tekrar küme düşen takım, 2002-03 sezonunun sonunda Football League statüsünü kaybetmiştir. Conference'ta beş sezon geçirdikten sonra 2007 play-off finalinde play-off'larda yükselme şansını kaçırmış ve gelecek yıl play-off'lardan profesyonel liglere tekrar yükselmiştir. Teknik direktör Paul Tisdale'in başarısıyla takım, 2008-09 sezonunda League Two'dan yükselmiş ve üç sezon League One'da kalmıştır. 2012'de League Two'ya geri düşen Exeter, 2017, 2018 ve 2020 yıllarında play-off finallerinde kaybetmiştir. 2021-22 sezonunun sonunda ligi ikinci bitirerek League One'a doğrudan yükselmiştir.
Tarihi
İlk yılları
Exeter City FC, iki öncül kulübü Exeter United FC ve St Sidwell's United birleşiminden kuruldu. Exeter United, 1890 ve 1904 yılları arasında oynayan Exeter, Devon kulübüydü. 1904 yılında Exeter United, yerel rakibi St Sidwell's United'a 3-1 yenildi ve maçtan sonra iki kulübün birleşmesine karar verildi. Yeni takım 'Exeter City' adını aldı ve bugün hâlâ Exeter City'nin oynadığı Exeter United'ın sahası St James Park'ı kullanmaya devam etti. Exeter United, aynı adı taşıyan bir kriket takımı kurmuştu ve 'United' kelimesiyle biten ilk takımlardan biriydi. St Sidwell's United (aynı zamanda St Sidwell's Wesleyans ve St Sidwell's Old Boys olarak da bilinirdi) pub'ı her zaman Drum and Monkey olarak bilinmesine rağmen Exeter Sidwell Caddesi'ndeki Foresters Inn'i sık sık düzenli ziyaret eden bir kulüptü. Takım, St Sidwell'in eski yeşil ve beyaz renklerinde oynadı.[4]
10 Eylül 1904 tarihinde Exeter City, ilk rekabetçi maçına çıktı. Doğu Devon Ligi'nde yapılan maç Exter City'nin evi St James'te gerçekleşti ve takım Kraliyet Topçuları'nın 110. Bataryasını 2-1 yendi. 600 seyircinin izlediği maçta galibiyet golü, kulübe 70 yıl boyunca çeşitli kapasitelerde hizmet verecek Sid Thomas'tan geldi. City, ilk sezonunda 11 galibiyet, iki beraberlik ve bir mağlubiyetle Doğu devon Ligi'ni en üst sırada tamamladı ve sonraki üç sezon boyunca Plymouth ve Bölge Ligi'ne transfer oldu.
1908 yılında Exeter City AFC, limited şirketi oldu. Tam zamanlı profesyonel bir kulüp olan City'nin Tottenham Hotspur yerine başvurduğu Southern League üyeliği başarıyla kabul edildi. Ahşap bir tribün dikildi ve kulüp zeminde bir kiralama anlaşmasına girdi.[5]
3 Ekim 1908 tarihinde City, Weymouth'u 14-0 yenerek en farklı FA Cup galibiyetini elde etti. Birinci eleme turunda gerçekleştirilen bu maçta James 'Daisy' Bell, altı gol attı ve Exeter takımının 14 golü de ilk yarıda geldi.
Exeter City, 1910 yılında renklerini şu anda kullandıkları kırmızı-beyaza çevirdi. O sezon yaptıkları kötü başlangıçtan sonra (11 maçta yalnızca iki galibiyet) bu karara varmışlardı. Şehir, sözde şanssızlık getiren yeşil ve beyaz formadan vazgeçti ve ilk kez 12 Kasım'da evinde West Ham United'la karşılaştıkları maçta kırmızı ve beyaz çizgili formalarla çıktı. Bu maç 0-0 berabere bitse de kulüp, Aralık ayında ligde beş maç üst üste galibiyet aldı.[4]
Takım, 1914 yılında tarihî bir Güney Amerika turu yaptı. Tur sırasında Arjantin ve Brezilya takımlarıyla beş maç yaptı.[6] Brezilya millî takımının bilinen ilk maçı 21 Temmuz'da Fluminense'ın evi Rio de Janeiro'deki Laranjeiras stadium'da City ile oldu. Maçın sonu tartışmalıydı.[7] Bazı kaynaklarda City'nin 2-0 yenildiği iddia edilirken,[8][9] bazı kaynaklar maçın 3-3 bittiğini iddia ediyordu.[10][11] Turun sonunda takım beş galibiyet, bir beraberlik ve iki mağlubiyet elde etti. Mağlubiyetlerden birinde oyuncular gemiden indikten 12 saat sonra maça başlamıştı.
Exeter City, 1920 yılında English Football League tarafından Third Division'ın kurucu üyesi olmak için davet edildi.[12]
Football League (1920-2003)
City'nin Football League'deki tarihî ilk maçı 28 Ağustos 1920 Cumartesi günü St James Park'a konuk olan Brentford karşısındaydı. Exeter bu maçı 3-0 kazandı.[12][13]
1931 yılında FA Cup altıncı turuna kalan City, Sunderland'e 4-2 yenildiği tekrar maçında evindeki en kalabalık seyirci sayısını elde etti.[14] 50 yıl sonra City tekrar altıncı tura kalmayı başarsa da bu sefer kupayı kazanacak olan Tottenham Hotspur'a 2-0 yenildi.[15]
1963-64 sezonunda City, ilk kez lig yükselerek Division Three'ye adını yazdırdı. Ancak henüz iki sezon sonra küme düştü. Bobby Saxton'ın teknik direktörlüğündeki 1977 yılına kadar da Division Three'ye geri dönemeyeceklerdi.[12]
1970'lerin sonu ve 1980'lerin başında City, Third Division'daki en başarılı sezonlarını geçirdi. Bu başarıların arasında 1979-80 sezonundaki sekizincilik ve sonraki sezon FA Cup'ta mücadele etme hakkı vardı.
Kulübün şimdiye kadarki en büyük kupası 1990 yılında kazandığı Fourth Division Şampiyonluğu oldu. O sezon takım, St James Park'ta 20 lig galibiyeti elde etti ve 31 maç evinde yenilmezlik serisi yaşadı. Bu maçların arasında FA Cup üçüncü turundaki Norwich City ve League Cup dördüncü turundaki Sunderland maçları da yer alıyordu.[16]
Yükselmenin ardından takım nadiren yüksek düzeylerde başarı gösterdi. Teknik direktör Terry Cooper'ın ayrılışından sonra Shaun Taylor, Richard Dryden, Clive Whitehead, Brian McDermott ve Steve Neville gibi anahtar futbolcular yeni teknik direktörleri Alan Ball'dan dolayı takımı terk etti. Takımın bu süreçte 1992-93 sezonunda yerel rakibi Plymouth'u iki kez yenmesi gibi başarıları da oldu.[17] Ancak Ball, Ocak 1994'te Southampton'a gitmek için takımdan ayrıldı ve onun yerine Cooper Exeter'ı küme düşmekten kurtarmak için geri döndü ancak başarılı olamadı.[18]
Alt lige döndüğünde City, yaklaşık on yıl bu ligde mücadele etti ve başkan Ivor Doblei'nin kulüp yönetimine girmesi ve kulübün sahasının satışıyla sonuçlanan bir olaylar zinciri yaşandı.[12] Kasım 1994'te kulüp neredeyse kapanacaktı ve stadyumunu 650.000 £ karşılığında Beazer Homes'a sattı. Ancak yerel meclis devraldıktan sonra orada kalabildi.[19] Kapanışın eşiğinden yaklaşık iki yıl sonra kulüp, 1 Ağustos 1996 tarihinde yönetimden çıktı, ancak sahadaki sorunlar çok fazla değildi.[5][12]
2003 yılında Exeter, Division Three'yi 23. bitirdi ve Conference National'a düştü. Exeter, ligin altında bitirmeden otomatik düşürülen ilk kulüptü.[12] City Southend United'a karşı olan son lig maçını 1-0 kazansa da, Swansea City'nin Hull City'ye yenmesiyle küme düşmekten bir puanla kurtulamadı.[20]
Conference dönemi (2003-2008)
Conference'a düştükten sonra kulüp taraftarların kurduğu Exeter City Supporters' Trust tarafından 5 Eylül 2003 tarihinde kulübün çoğunluk hissesinin satın alınmasıyla kulüp devralındı.[21] Mayıs 2007'de, 2002-2003 sezonunda görevli olan iki müdür kulüpteki hileli ticaretten hüküm giymişti.[22] Bu müdürlerden John Russell hapis cezası ve Mike Lewis topluluk hizmeti cezası aldı.[23]
Milyonlarca pound borcu olan ve görünürde büyük bir yatırımcısı bulunmayan vakıf, kulübün sıradan insanlar arasındaki fon oluşturma faaliyetlerini sürdürmesini sağladı. Hem Inland Revenue hem de futbol otoriteleri ile karmaşık yasal tartışmalar, City'nin profesyonel lig dışındaki ilk sezonunda saha dışı belirsizliklerden dolayı futbol da etkileniyordu.[24] Dava sonunda Haziran 2004'te düştü.[25]
2004 yılında kulübün borçlarını azaltmak için Creditors Voluntary Arrangement (CVA) kuruldu. Kulübün "Red or Dead" programı ile yüzlerce taraftar, CVA geri ödemelerini finanse etmek için her birine en az 500 £ taahhüt etti. Ama FA Cup, kupanın üçüncü turunun kurasında Manchester United deplasmanı çekildiği için takımın gelir artışına ihtiyaç duyduğunu kanıtladı. Exeter, Ocak 2005'te Old Trafford'daki maçta 0-0 berabere kaldı.[26] 67511 seyirciden elde edilen gelirlerin 653.511 £'u City ile paylaşıldı. 2-0 United'a yenildikleri tekrar maçında daha fazla televizyon geliri kazanıldı.[27] Kulübün destekçilerinin devam eden fon toplama ve ücretsiz çalışmaları da kulübün borçlarının geri ödenmesine yardımcı oldu ve CVA Aralık 2005'te temizlendi.[28]
Ayrıca kulüp, 2004'te yüzüncü yılını gördü. Mayıs 2004'te, 1914'teki Güney Amerika turunu kutlamak amacıyla Brezilya ustaları takımı ile St James Park'ta bir dostluk maçı ayarlandı. Careca ve Dunga gibi oyuncuların yer aldığı ustalar takımı maçı 1-0 kazandı.[29]
Exeter City'nin as takımı 2006-07 sezonunu beşinci bitirdi ve play-off'larda yer aldı. Yarı finalde penaltılarla Oxford United'ı geçtikten sonra takım, Wembley'deki finalde Morecambe ile karşılaştı.[30] Maçın başlarında öne geçse de 2-1 mağlup oldu.[31]
Sonraki sezon da play-off'a yükselen Exeter, bu kez yarı finalin ilk ayağında yerel rakiplerinden Torquay United'a 2-1 yenildi. Ancak ikinci ayak maçının son 20 dakikasında 3 gol atan takım bu maçı 4-1 kazanarak tur atladı.[32] Exeter'ın Cambridge United ile karşılaştığı finalde 42.511'lik seyirci sayısıyla Conference play-off rekoru kırıldı. Rob Edwards'ın golüyle takım 1-0'lık galibiyet elde etti ve League Two'ya yükseldi.[33]
Football League'e dönüş (2008-günümüz)
League Two (2008-2009)
Conference'taki başarısından sonra kulüp, League Two'yu Brentford'un ardından ikinci bitirdi. Sezonun son günündeki Rotherham United deplasmanında Richard Logan'ın attığı gol takımın 1-0 kazanmasını ve League One'a yükselmesini sağladı.[34]
League One (2009-2012)
2009-2010, Exeter'ın İngiliz futbolundaki üçüncü lig seviyesinde 45. sezonuydu. Üçüncü ligde, en üst iki lige ulaşmamış diğer kulüplerden daha fazla sezon oynamıştı. 16 yıl yer aldığı bu seviyenin ilk sezonunda bir puanla kümede kaldı. Sezonun son gününde Huddersfield Town karşısında 82. dakikada Ryan Harley'nin attığı golle Exeter 2-1 galip geldi ve bunun sonucunda Gillingham küme düşen takım oldu.[35]
Kulüp, 2010-11 sezonunun başlangıcından günler sonra 10 Ağustos 2010 tarihinde forvetleri Adam Stansfield'ın 31 yaşında kanserden ölmesiyle trajedi yaşadı.[36] Sonuç olarak 14 Ağustos'ta Dagenham & Redbridge ile yapacakları maç Stansfield'a saygı gösterisi olarak ertelendi.[37] Ancak iyi toparlanan Exeter, sezonu ligde 8. bitirerek bir puanla play-off'u kaçırdı.[38]
Güçlü bir sezonun ardından 2011-12 sezonunda takım daha da yükselmeyi hedefliyordu. Ancak deplasmandaki formsuzluğu (tüm sezonda sadece iki galibiyet) görülen Exeter League Two'ya düştü. 28 Nisan 2012 tarihinde takımın Carlisle United'a deplasmanda 4-1 yenilgisinin ardından küme düşüşü kesinleşti.[39]
League Two (2012-2022)
Kulübün mülkiyeti, Exeter City Supporters Trust aracılığıyla taraftarlarda kaldı. 2012-13 sezonunda kulüp, daha önce yaşamadığı bir sezon geçirdi. Sezonun ilk yarısında ligin 1. sırasına kadar yükselen takım 10. sıraya düştü. Exeter, fiksüründeki 23 deplasman maçından 11'ini kazanarak en çok deplasman galibiyeti aldığı bir sezon geçirdi.[40] Exeter City, sezonun en yüksek deplasman kazanma yüzdesinden birine sahipti, ancak hayal kırıklığı oluşturan ev formu, sezonun sonunda 10. sıraya kadar düşmelerine ve play-off'a yükselememelerine neden oldu. Tisdale, play-off'u kaçırmalarının nedenlerinin sakatlıklar olduğunu söyledi.[41]
2012-13 sezonundaki ligin sonunda gelir eksikliği ve fonların yetmemesi nedeniyle Paul Tisdale, kadroda bir düzenleme yapmak zorunda kaldı. Son sezon 21 golle takımın en golcüsü olan ve 2010 yılında da takımı adına en çok gol atan Jamie Cureton; taraftarların çok sevdiği ve adına şarkılar yaptığı, ancak sözleşmeleri yenilenemeyen Guillem Bauzà ve Kevin Amankwaah; yalnızca yarım sezon takımda yer almasına rağmen önce Mark Molesley, sonra da Rhys Evans ve Tully'nin yeni sözleşmelerinin finansal kısıtlamalar nedeniyle geri çekilmesi sonucu bu oyuncular kulüpten ayrıldı.[42][43] Finansal sorunlara rağmen Tisdale, Sam Parkin ve Doug Bergqvist ile anlaşma sağladı.[44][45]
2013-14 sezonunda Exeter, EFL League Two ve Football League Cup'ta yer aldı. Kupanın ilk turunda Queens Park Rangers FC'a elendi.[46] FA Cup ilk turunda ise Peterborough United'a elendi.[47] Ligdeki ikinci sezonunda Exeter 16. bitirdi.[48]
Sezon öncesi hazırlık maçında Reading'e 1-0 yenilen takım, Brezilya millî takımı ile maç yapmasından 100 yıl sonra Brezilya'da kısa bir kampa girdi.[49] Exeter, Fluminense 23 yaş altı takımıyla 0-0 berabere kaldı ve sırasıyla Tupi'yi 2-1, Rio Cricket Club'ı 3-1 yendi. Sezon öncesi hazırlıklarını evinde 2-0 Swansea City ve Torquay United yenilgileriyle tamamladı.[50]
Exeter City, 2014-15 sezonun açılış maçlarında önce Portsmouth ile League Two'da 1-1 berabere kaldı, sonra EFL Cup'ta Bournemouth'a 2-0 yenildi. İki maç da St James Park'ta oynandı. 2014-15 FA Cup ilk turunda deplasmanda Warrington Town'a 1-0 yenildi.[51] Takım, 2014-15 sezonunda son haftalara kısa süre kala play-off potasından düştü ve League Two'yu onuncu bitirdi.[52][53]
Exeter City, 2015-16 sezonunu 14. bitirirken, FA Cup'ta Premier League ekibi Liverpool ile 2-2 berabere kaldı.
2016-17 sezonuna kötü başlayan takım, Kasım ayında ligin alt sırasındaydı.[54] Ancak daha sonra yükseliş gösteren Exeter, ligi 5. bitirdi ve play-off hakkı kazandı.[55] Yarı final ilk ayağında Carlisle ile 3-3 berabere kalan takım, ikinci ayak maçında 2-2 berabere kaldı ve maç uzatmalara taşındı. 95. dakikada Jack Stacey'nin uzak mesafeden golü Exeter'ı Wembley'deki finale taşıdı.[56] 28 Mayıs'ta gerçekleştirilen final maçında Exeter, Blackpool ile karşılaştı. Üç dakika içinde gol yiyen takım eşitliği sağlasa da 2-1 yenildi ve küme yükselemedi.[57]
Play-off finalindeki mağlubiyetten sonra Exeter, 2017-18 sezonuna 5 maçlık yenilmezlik serisiyle başladı ve Cheltenham'ı 7 gollük mücadelede 4-3 yendi.
1 Haziran 2018 tarihinde Exeter, 12 yıldır kulübün teknik direktörlüğünü yaptığı Paul Tisdale'in kulüple yeni sözleşme imzalamamaya karar verdiğini ve onun yerine takımın eski kaptanı ve 23 yaş altı antrenörü Matt Taylor'ın teknik direktörlüğe getirildiğini açıkladı.[58]
League One (2022-günümüz)
26 Nisan 2022 tarihinde Exeter, evinde Barrow'u 2-1 yenerek EFL League One'a yükselmeyi garantiledi.[59]
Takma adı
Kulübün takma adı, kökeni söylentilere konu olan The Grecians'tır (Eski Yunanlar).
Bir öneri, 1908 yılında kulübün St Sidwells ile ilişkileri nedeniyle bu ada oy vermesidir. Tarihsel olarak St Sidwells bölgesinde yaşayan insanlar, "Yunanlar" veya "Eski Yunanlar" olarak biliniyordu.[60]
Bununla birlikte takma adın kökeniyle başka bir düşünce de şehrin çocukları ile St Sidwells'inkiler arasında sınırları aşan yıllık rekabetlerinden gelmesiydi.[61]
Ayrıca, St Sidwells'deki "Greasy Un's" olarak adlandırılan bir grup çocuktan türetilmiş bir isim de önerilmiştir. Başka bir olasılık, yüzünde "Grecians" adını gösteren bir saatin dışarıda asılı olduğu, Sidwell Caddesi'ndeki yere yakın bir kuyumcu dükkanından türetilmiş olmasıydı.[61]
Yine başka bir teori Exeter'in Galce adı olan Caerwysg'in bozulması olduğu öne sürülmektedir (Caer = kale, Wysg = Exe – Exe nehri önündeki kale, Cornish Karesk'e benzer). Bu nedenle vatandaşlar Caer Iscuns olarak bilinirdi ve adı Grecians olarak değişmişti.[61]
Destekçileri ve rekabetleri
Ünlü taraftarlar
Takımın ünlü taraftarları arasında Coldplay solisti Chris Martin,[62] Adrian Edmondson,[63] Mark Nicol, Noel Edmonds, yüzücü Liam Tancock,[64] ve Hoosiers trampetçisi Alan Sharland yer almaktadır. Şarkısı Joss Stone, kulübün sahibi olan vakfa üyedir ve Liverpool ile bir Lig Kupası maçı sırasında sahada yeni bir üye olarak taraftarlara tanıtılmıştır.[65][66]
2002 yılında pop şarkıcısı Michael Jackson, Exeter City'nin onursal müdürü yapılmıştır.[67] Kendisi gibi müdür olan arkadaşı Uri Geller ile St James Park'ı ziyaret etmiştir.[7] HMS Defender (D36) mürattebatı, Exeter City'yi ev sahibi ekip olarak benimsemiş ve maç yaparken onların çizgilerini kullanmıştır.[68]
Rekabetleri
2003 yılında Football Fans Census tarafından yapılan bir arastırmada, Exeter City taraftarlarının ana rakiplerini Plymouth Argyle olarak gördükleri ortaya çıkmıştır.[69] İki kulüp rekabetçi fikstürde ilk kez 1908 yılında Southern League'de karşı karşıya gelmiştir.[70] Plymouth Argyle'in genellikle daha yüksek liglerde bulunması nedeniyle tarihlerinde aralıklı olarak karşılaşmışlardır. taraftarlar ayrıca Torquay United ile dostça bir rekabete sahiptir ve onların taraftarları Exeter'ı ana rakip olarak görmektedir.[69] ki kulüp coğrafi olarak daha yakındır ve Torquay'in English Football League'e seçilmesinden sonra ilk kez 1927'de rekabetçi bir maç oynamışlardır ve tarihlerinde daha sık karşılaşmışlardır.[71] Üç kulüp arasındaki maçlar Devon derbileri olarak bilinmektedir.[72][73] Sahadaki rekabetlerine rağmen Torquay, 2003 yılında Exeter'a finansal zorluklarından dolayı yardım etmiş ve sezon öncesi bir dostluk maçında tüm bilet fiyatlarını Exeter'a vermiştir. Bu jestin sonucunda 2015 yılında bu sefer Exeter, Torquay'in finansal zorlukları, akademilerini kapatmaları ve teknik direktörleri Chris Hargreaves'la sözleşmelerini feshetmek zorunda kalmaları nedeniyle onlara yardımcı olmuş ve bilet fiyatlarını onlara vermiştir.[74]
Oyuncular
Mevcut kadro
- 6 Temmuz 2022 itibarıyla[75]
|
|
Kiralık gidenler
|
Emekli edilmiş numaralar
| # | Futbolcu | Milliyeti | Pozisyon | Exeter ilk maçı | Son maçı | Notlar | Kaynak |
| 9 | Adam Stansfield |  İngiltere | Forvet | 12 Ağustos 2006 | 20 Mart 2010 | Stansfield'ın kolorektal kanserden ölümü sebebiyle 2010-11 sezonunda kulüp, 9 numarayı sonraki dokuz sezonda emekli etti. 2020-21 sezonundan itibaren forma, 'kulüpten yetişen bir futbolcu' tarafından giyilecek. | [76][77] |
Öne çıkan önceki futbolcular
Harry Gee, 1927-28 sezonunda kulüp adına 29 maça çıkmış ve 2 gol atmıştır. Ancak bir sezon sonra bacağı kırılan futbolcu, kariyerini sonlandırarak emekli olmak zorunda kalmıştır. Harry daha önce 1921-22 sezonunda Championship galibi Burnley FC'de oynamıştır. Cliff Bastin, Arsenal ve İngiltere millî takımında oynmaya devam etmiş; Maurice Setters, 1963 yılında FA Cup kazananı Manchester United'da yer almıştır. Kaleci Dick Pym, daha sonra Bolton Wanderers ve İngiltere millî takımında oynamıştır. Pym, 1921 yılında Exeter City'den Bolton'a 5.000 £ karşılığında transfer olmuştur.[12]
1930'larda forvet pozisyonunda görev yapan Fred Whitlow ve Arnold Mitchell, Exeter ile 495 maça çıkmıştır.[78] Tony Kellow, takımın en çok gol atan futbolcusudur. Kulübün en başarılı yıllarında kalede yer alan Ian Main, genç yaşta ölmüştür. 1980'ler ve 1990'larda Fred Binney ve Darran Rowbotham, Exeter City'de forvette oynamıştır. İngiliz kanat oyuncusu Lee Sharpe, Exeter'da dört maçta oynamış ve 2002-03 Division Three ilk maçında iki gol atmıştır.
Eski Exeter futbolcusu George Reader, 1950 FIFA Dünya Kupası finalinde hakemlik yapmış ve bunu yapan ilk İngiliz olmuştur.[79]
David Pleat, 1968 ve 1970 yılları arasında oynadığı Exeter'da 14 gol atmıştır. Gösterdiği performansla Tottenham Hotspur gibi takımların dikkatini çekmiştir.[80]
Son zamanlarda Exeter City akademisinden çıkan Dean Moxey, George Friend, Matt Grimes ve Ethan Ampadu gibi oyuncular Premier League takımlarına giderken; Danny Seaborne ve Elliott Frear da düzenli olarak Scottish Premier League oyuncusu olmuştur. Ampadu (eski Arsenal ve Exeter City oyuncusu Kwame Ampadu'nun oğlu), Exeter'in gelmiş geçmiş en genç oyuncusudur.[81] Aynı zamanda iki kez Galler millî takımında oynamıştır. 2005 ve 2008 yılları arasında takımda forma giyen Jamie Mackie, daha sonra gittiği Premier League takımı QPR'da 60 maça çıkmış ve İskoçya millî takımında 9 maçta oynamıştır. Ollie Watkins, kulüpteyken 2017 EFL Sezonun Genç Oyuncusu ödülünü alırken,[82] Temmuz 2017'de Brentford'a Exeter için rekor bir bedele transfer olmuştur.[83]
Hall of Fame
2014 yılında Exeter City ile bağını sürdüren Exeter Üniversitesi'nde Heritage Lottery Fund, South West Heritage Trust ve ECFCST History Group, Hall of Fame adında bir liste hazırlamıştır.[84] Hall of Fame, 'gerçek efsane' olarak görülen futbolcuların kulübe sağladığı başarıları ve katkıları tanımayı amaçlamaktadır.[85][86]
Aşağıda Hall of Fame'e takdim edilen futbolcular yer almaktadır:
| Yıl | Ad | Ülke | Pozisyon | Oynadığı dönem | Lig maçı sayısı | Lig golü sayısı | Kaynak |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | Alan Banks |  | FW | 1963-66, 1967-73 | 258 | 101 | |
| Cliff Bastin | | FV | 1928-29 | 17 | 6 | ||
| Reg Clarke | | OS | 1927-37 | 315 | 18 | ||
| Dermot Curtis |  | FV | 1963-66, 1967-69 | 157 | 33 | ||
| Jimmy Giles | | DF | 1971-75, 1977-81 | 313 | 13 | ||
| Tony Kellow | | FV | 1976-78, 1980-84, 1985-88 | 332 | 129 | ||
| Arnold Mitchell | | OS | 1952-66 | 495 | 44 | ||
| Dick Pym | | KL | 1911-21 | 203 | 0 | ||
| 2017 | Peter Hatch | | DF | 1973-82 | 346 | 18 | |
| Graham Rees |  | FV | 1954-66 | 345 | 85 | ||
| Adam Stansfield | | FV | 2006-10 | 158 | 39 | ||
| Sid Thomas | | FV | 1904-08 | 38 | 16 |
Oyun dışı personel
- 18 Temmuz 2018 itibarıyla[99]
Yönetim kadrosu
| Pozisyon | Ad |
|---|---|
| Başkan | Julian Tagg |
| Güven Kurulu Başkanı | Nick Hawker |
| Müdür | Elaine Davis |
| Müdür | Paul Farley |
| Müdür | Peter Holding |
| Müdür | David Lee |
| Müdür | Martin Weiler |
| Finans Müdürü | Keith Mason |
| Yardımcı Müdür | McQueenie Mulholland |
| Yardımcı Müdür | Paul Morrish |
| Yardımcı Müdür | Terry Falcão |
Teknik kadro
| Pozisyon | Ad |
|---|---|
| Teknik direktör | Matt Taylor |
| Yardımcı antrenör |  Wayne Carlisle |
| As takım antrenörü | Kevin Nicholson |
| Kaleci antrenörü | Scott Brown |
| Güç ve kondisyon antrenörü | Connor Durbridge |
| 23 yaş altı antrenörü | Dan Green |
| Kulüp sekreteri | Matthew Higgins |
| Kulüp doktoru | Dr. Peter Riou |
| As takım fizyoterapisti | Gareth Law |
| Spor terapisti | Dan Feasey |
| Forma yöneticisi | Lou Pring |
| Maç analisti | Marcus Flitcroft |
Teknik direktörlük geçmişi
- 20 Nisan 2020 itibarıyla[100]
| Ad | Başlangıç tarihi | Bitiş tarihi | Maç | G | B | M | Başarı % | Başarılar / Notlar |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bilinmiyor | 1904 | 1908 | - | - | - | - | - | |
| Arthur Chadwick | 1 Nisan 1908[101] | 31 Aralık 1922 | 113[102] | 31 | 32 | 50 | 27.43% | |
| Fred Mavin | 1 Ocak 1923[101] | 1 Kasım 1927 | 209[102] | 76 | 41 | 92 | 36.36% | |
 Dave Wilson | 1 Mart 1928 | 1 Şubat 1929 | 42[103] | 11 | 10 | 21 | 26.19% | |
| Billy McDevitt | 1 Şubat 1929 | 30 Eylül 1935 | 295[104] | 117 | 66 | 112 | 39.66% | |
| Jack English | 1 Ekim 1935 | 31 Mayıs 1939 | 168[105] | 48 | 48 | 72 | 28.57% | |
| George Roughton | 1 Ağustos 1945 | 1 Mart 1952 | 270[106] | 99 | 55 | 116 | 36.67% | |
| Norman Kirkman | 1 Mart 1952 | 31 Mart 1953 | 52[107] | 14 | 16 | 22 | 26.92% | |
| Tim Ward | 1953 | 1953 | - | - | - | - | - | |
| Norman Dodgin | 1 Nisan 1953 | 30 Nisan 1957 | 199[108] | 62 | 50 | 87 | 31.16% | |
| Bill Thompson | 1 Mayıs 1957 | 1 Ocak 1958 | 28[109] | 7 | 5 | 16 | 25% | |
| Frank Broome | 1 Ocak 1958 | 31 Mayıs 1960 | 116[110] | 48 | 26 | 42 | 41.38% | |
| Glen Wilson | 1 Haziran 1960 | 30 Nisan 1962 | 97[111] | 27 | 24 | 46 | 27.84% | |
| Cyril Spiers | 1 Mayıs 1962 | 1 Şubat 1963 | 28[112] | 7 | 4 | 17 | 25% | |
| Jack Edwards | 1 Şubat 1963 | 31 Ocak 1965 | 102[113] | 41 | 33 | 28 | 40.19% | |
| Ellis Stuttard | 1 Şubat 1965 | 1 Haziran 1966 | 66[114] | 16 | 19 | 31 | 24.24% | |
| Jack Basford | 1 Haziran 1966 | 30 Nisan 1967 | 50[115] | 15 | 16 | 19 | 30% | |
| Frank Broome | 1 Mayıs 1967 | 1 Şubat 1969 | 91[110] | 23 | 31 | 37 | 25.27% | İkinci dönemi |
| Johnny Newman | 1 Nisan 1969 | 21 Aralık 1976 | 377[116] | 138 | 98 | 141 | 36.6% | |
| Bobby Saxton | 1 Ocak 1977 | 5 Ocak 1979 | 109[117] | 45 | 33 | 31 | 41.28% | |
| Brian Godfrey | 1 Ocak 1979 | 1 Haziran 1983 | 240[118] | 88 | 57 | 95 | 36.67% | |
| Gerry Francis | 20 Temmuz 1983 | 14 Mayıs 1984 | 50[119] | 6 | 16 | 28 | 12% | |
| Jim Iley | 7 Haziran 1984 | 30 Nisan 1985 | 47[120] | 13 | 14 | 20 | 27.66% | |
| Colin Appleton | 1 Mayıs 1985 | 11 Aralık 1987 | 128[121] | 35 | 46 | 47 | 27.34% | |
| John Delve | 11 Aralık 1987 | 8 Mayıs 1988 | 27[122] | 4 | 9 | 14 | 14.81% | |
| Terry Cooper | 9 Mayıs 1988 | 1 Ağustos 1991 | 157[123] | 67 | 26 | 64 | 42.68% | Fourth Division Şampiyonu: 1989-90 |
| Alan Ball | 6 Ağustos 1991 | 20 Ocak 1994 | 135[102] | 36 | 43 | 56 | 26.67% | |
| Terry Cooper | 24 Ocak 1994[124] | 31 Temmuz 1995 | 69[123] | 14 | 16 | 39 | 20.29% | İkinci dönemi |
| Peter Fox | 1 Ağustos 1995 | 9 Ocak 2000 | 235[124] | 69 | 70 | 96 | 29.36% | |
| Noel Blake | 10 Ocak 2000 | 24 Eylül 2001 | 86[124] | 20 | 24 | 42 | 23.26% | |
| John Cornforth | 24 Eylül 2001 | 6 Ekim 2002 | 54[124] | 17 | 14 | 23 | 31.48% | |
| Eamonn Dolan | 6 Ekim 2002 | 17 Ekim 2002 | 1[125] | 0 | 1 | 0 | 0% | Geçici olarak |
| Neil McNab | 17 Ekim 2002 | 25 Şubat 2003 | 26[102] | 6 | 8 | 12 | 23.08% | |
| Gary Peters | 25 Şubat 2003 | 24 Mayıs 2003 | 13[102] | 5 | 5 | 3 | 38.46% | |
| Eamonn Dolan | 9 Haziran 2003 | 7 Ekim 2004 | 62[125] | 26 | 19 | 17 | 41.94% | |
| Steve Perryman
| 7 Ekim 2004 | 18 Ekim 2004 | 2[126] | 0 | 2 | 0 | 0% | Geçici olarak |
| Alex Inglethorpe | 18 Ekim 2004 | 25 Haziran 2006 | 89[124] | 44 | 16 | 29 | 49.44% | FA Trophy yarı finalisti: 2005-06 |
| Paul Tisdale | 26 Haziran 2006 | 1 Haziran 2018 | 626[127] | 241 | 159 | 226 | 38.50% | Conference National finalisti: 2006-07 Conference National Play-off kazananı: 2007-08 League Two ikincisi: 2008-09 League Two Yılın Teknik Direktörü: 2009[128] EFL Trophy finalisti: 2010-11 League Two play-off finalisti: 2016-17, 2017-18 |
| Matt Taylor | 1 Haziran 2018 | Günümüz | 200[129] | 87 | 60 | 53 | 43.5% |
Başarıları
Lig
- Football League Third Division South / League One (3. seviye)
- İkinci (1): 1932-33 - Exeter'ın en yüksek lig pozisyonu
- Football League Fourth Division / League Two (4. seviye)
- Şampiyon (1): 1989-90
- 2. sırayla küme yükselme (2): 1976-77, 2008-09, 2021-22
- 4. sırayla küme yükselme (1): 1963-64
- Conference National
- Play-off kazananı (1): 2007-08
- Play-off finalisti (1): 2006-07
Kupa ve Ödüller
- FA Cup
- Çeyrek finalist (2): 1930-31, 1980-81
- Football League Third Division South Cup
- Kazanan (1): 1933-34
- EFL Trophy
- Southern Section finalisti (3): 1992-93, 1999-2000,[130] 2010-11
- FA Trophy
- Yarı finalist (1): 2005-06
Lig dışı
- East Devon Senior Cup
- Kazanan (3): 1953-54, 1980-81, 1981-82[131]
- İkinci (1): 1903-04 - St. Sidwell's United olarak
- Bill Slee Cup
- Kazanan (1): 1985-86[132]
Kulüp rekorları
- En farklı lig galibiyeti[133]
- 8 - 1 v. Coventry City, 1926
- 8 - 1 v. Aldershot, 1935 (devre arası 0-0 idi).
- En farklı FA Cup galibiyeti - 14 - 0 v. Weymouth, 1908.
- En farklı lig mağlubiyeti[133]
- 0 - 9 vs. Notts County, 1948
- 0 - 9 vs. Northampton Town, 1958.
- Evde en fazla seyirci[134] - 20.984 vs. Sunderland, FA Cup Altıncı Tur Tekrarı, 1931.
- Deplasmanda en fazla seyirci[134] - 67.551, Old Trafford vs. Manchester United, FA Cup Üçüncü Turu, 2005
- Bir lig sezonunda en çok deplasman galibiyeti[135] - 13 galibiyet (23 maç içinde) 2016-17.
Kaynakça
Dış bağlantılar
- Resmî site
(İngilizce) - Resmî forum sitesi 1 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
