Paul Romer
Paul Michael Romer (d. 6 Kasım 1955)[1] Amerikalı bir ekonomist ve içsel büyüme teorisine yaptığı katkılardan dolayı 2018'de Nobel Ekonomi Ödülü'nün (William Nordhaus ile) ortak kazananıdır. "Teknolojik yenilikleri uzun vadeli makroekonomik analize entegre ettiği için" ödülü kazandı.[2]
Paul Romer | |
---|---|
Romer, 2005 | |
Dünya Bankası Baş Ekonomisti | |
Görev süresi Ekim 2016 - 24 Ocak 2018 | |
Yerine geldiği | Kaushik Basu |
Yerine gelen | Shanta Devarajan (Geçici) |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | Paul Michael Romer 6 Kasım 1955 Denver, Colorado, ABD |
Ödülleri | Nobel Ekonomi Ödülü (2018) |
Eğitim | Chicago Üniversitesi (SB, PhD) Massachusetts Teknoloji Enstitüsü Queen's Üniversitesi |
Kariyeri | |
Dalı | Ekonomi |
Çalıştığı kurumlar | New York Üniversitesi Stanford Üniversitesi Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley Chicago Üniversitesi Rochester Üniversitesi |
Tez | Dynamic competitive equilibria with externalities, increasing returns and unbounded growth (1983) |
Etkilendikleri | Joseph Schumpeter Robert Solow |
Romer, Şili'nin "iş yapma kolaylığı" sıralamasının olası siyasi manipülasyonu iddiasından kaynaklanan bir tartışmanın ardından Ocak 2018'de istifa edene kadar Dünya Bankası'nın baş ekonomisti ve kıdemli başkan yardımcısıydı.[3][4] Romer, Dünya Bankası'na katılmak için NYU Stern İşletme Okulu'ndaki ekonomi profesörü görevine ara vermişti.
Romer aynı zamanda Chicago Üniversitesi, Kalifornya Üniversitesi, Berkeley, Stanford Üniversitesi İşletme Enstitüsü[5] ve Rochester Üniversitesi'nde ekonomi profesörü olarak çalışmıştır.[6][7] Ayrıca, Stanford Uluslararası Kalkınma Merkezi'nde, Stanford Ekonomi Politikası Araştırma Enstitüsü'nde, Hoover Enstitüsü'nde kıdemli araştırmacı ve Küresel Kalkınma Merkezi üyesiydi.[8]
Gençliği ve eğitimi
Romer, eski Colorado valisi Roy Romer ve Beatrice "Bea" Miller çiftinin oğlu olarak doğdu. Dört erkek ve iki kız kardeşi vardır. Kardeşlerinden Chris Romer, eski Colorado eyalet senatörüdür.[9]
1977'de Phillips Exeter Academy'den mezun oldu. Chicago Üniversitesi'nde Matematik alanında lisans derecesini[10] ve ekonomi alanında doktora derecesini 1983'te tamamladı.[1] 1977-1979 yılları arasında Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde, 1979-1980 arasında Queen's Üniversitesi'nde (Kingston, Kanada) yüksek lisans eğitimi aldı.[11]
Kariyeri
Romer'in en önemli çalışması ekonomik büyüme alanındadır ve içsel büyüme teorisinin geliştirilmesine önemli katkılar sağlamıştır. 1997'de Time dergisi tarafından Amerika'nın en etkili 25 kişisinden biri seçildi[12] ve 2002'de Horst Claus Recktenwald Ekonomi Ödülü'ne layık görüldü. 2015 yılında ekonomi onur topluluğu Omicron Delta Epsilon tarafından verilen John R. Commons Ödülü'nü aldı.[13]
Akademi
Romer'in ekonomik büyüme üzerine araştırması üstüne 1950'ler ve 1960'lar boyunca uzun vadeli büyümeye ilişkin kapsamlı çalışmaları yaptı.[14] Örneğin Solow-Swan modeli, işçi başına çıktıdaki sürekli artışları hesaba katmada teknolojik ilerlemenin önceliğini belirledi. José Scheinkman ve Robert Lucas, Jr. danışmanlığında hazırladığı 1983 tarihli tezinde, teknolojik değişimin araştırma ve geliştirme gibi insanların kasıtlı eylemlerinin sonucu olduğu ekonomilerin matematiksel temsillerini inşa etti. Bu teze dayanan ve içsel büyüme teorisini başlatan iki makalesi 1986 ve 1990'da Journal of Political Economy'de yayımlandı.
Rochester Üniversitesi, Chicago Üniversitesi, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley, Stanford Üniversitesi ve New York Üniversitesi'nde ders verdi.[6]
Özel sektör
Romer, üniversite öğrencileri için çevrimiçi çalışma soruları üreten bir şirket olan Aplia'yı kurmak için 2001 yılında akademiden geçici olarak ayrıldı; Aplia, 2007 yılında Cengage Learning tarafından satın alındı.
Kaliforniya'da Kasım 2004'te yaptığı bir toplantıda söylediği "Krizi değerlendirmemek felakettir" sözü alıntılanır. ABD'ye kıyasla diğer ülkelerde hızla yükselen eğitim seviyelerine atıfta bulunmasına rağmen, alıntı 2008 Ekonomik Krizi sırasında yapıcı fırsatlar arayan ekonomistler ve danışmanların sıkça kullandığı bir kavram haline geldi.[15]
Charter şehirler
Romer, charter şehirlerin başarısını taklit etmeye ve onları gelişmekte olan ülkelerde ekonomik büyümenin motoru haline getirmeye çalıştı. Bu modele göre şehirlerin bulundukları ülkelerden bağımsız, özel yasaları olacaktı. Bu fikri 2009'da bir TED konuşmasında sundu[16] ve daha iyi kurallar ve kurumlarla daha az gelişmiş ulusların büyüme için farklı ve daha iyi bir yol bulabileceğini savundu.[17] Modelinde, ev sahibi bir ülke, bir charter şehrin sorumluluğunu daha gelişmiş bir mütevelli millete devredecek ve bu da yeni yönetişim kurallarının ortaya çıkmasına izin verecektir. İnsanlar bu kurallara "ayaklarıyla oy verecek".[9]
Honduras hükûmeti, bazılarının yeni sömürgecilik olduğunu iddia ettiği üçüncü taraf bir hükûmetin gözetimi olmaksızın, sözleşmeli şehirler kurmayı düşündü.[9] Romer bir "şeffaflık komitesi" başkanı olarak görev yaptı ancak Eylül 2012'de projeden sorumlu Honduras hükûmet kurumu komitenin katılımı olmadan uluslararası geliştiricilerle anlaşmalar imzaladığında istifa etti.[18]
Dünya Bankası
Ekim 2016'da Dünya Bankası Baş Ekonomisti oldu. 12 Ocak'ta The Wall Street Journal'a verdiği bir röportajda[19] Şili'nin sosyalist Cumhurbaşkanı Michelle Bachelet'in görev süresi boyunca belirttiği bir tartışmanın ardından 24 Ocak 2018'de[3] istifa etti. 2014'ten itibaren, Şili'nin iş yapma kolaylığı sıralaması, politik olarak motive edilmiş olabileceğini iddia ettiği metodolojideki değişikliklerin bir sonucu olarak Dünya Bankası tarafından düşürüldü,[4] Şili'nin sıralamadaki yerini belirlemekten sorumlu eski Dünya Bankası ekonomisti Şilili ekonomist Augusto Lopez-Claros bu iddiayı reddetti.[20][21]
Nobel Ekonomi Ödülü
Romer, 2018 Ödülünü William Nordhaus ile paylaştı.[22] İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi, 2018 ekonomi ödülü adayları arasında Romer'i seçerken, "bilginin uzun vadeli ekonomik büyümenin itici gücü olarak nasıl işlev görebileceğini gösterdiğini belirtti. ... [Önceki makroekonomik çalışmalar], ekonomik kararların ve piyasa koşullarının yeni teknolojilerin yaratılmasını nasıl belirlediğini modellememişti. Paul Romer, ekonomik güçlerin firmaların yeni fikirler ve yenilikler üretme istekliliğini nasıl yönettiğini göstererek bu eksikliği giderdi."[2]
Ödülü aldıktan sonra Romer, büyüme ve yenilik arasındaki ilişki üstüne düşünmeye nasıl başladığını anlattı: "İlk sorduğum soru, ilerleme neden ... zaman içinde hızlanıyordu? Bir fikrin bu özel özelliğinden kaynaklanır: eğer bir şey [bir milyon kişi tarafından] keşfedilmeye [çalışılırsa], herhangi biri onu bulursa, herkes fikri kullanabilir."[23]
Romer, ödülü aldığı gün Barnard College'da Fransız Edebiyatı profesörü Caroline Weber ile evlendi.[24]
Yayınları
- George Evans ve Seppo Honkapohja ile birlikte "Growth Cycles", with (American Economic Review, Haziran 1998). JSTOR 116846
- "Preferences, Promises, and the Politics of Entitlement" (Individual and Social Responsibility: Child Care, Education, Medical Care, and Long-Term Care in America, Victor R. Fuchs (ed.), Chicago: University of Chicago Press, 1995).
- "New Goods, Old Theory, and the Welfare Costs of Trade Restrictions," Journal of Development Economics, No. 43 (1994), ss. 5-38.
- "Looting: The Economic Underworld of Bankruptcy for Profit", George Akerlof ile birlikte (Brookings Papers on Economic Activity 2, William C. Brainard and George L. Perry (ed.), 1993, ss. 1-74). JSTOR 2534564
- "Economic Integration and Endogenous Growth," Luis Rivera-Batiz ile birlikte (Quarterly Journal of Economics CVI, Mayıs 1991, ss. 531-55). JSTOR 2937946
- "Endogenous Technological Change" (Journal of Political Economy, Ekim 1990). JSTOR 2937632
- "Increasing Returns and Long Run Growth" (Journal of Political Economy, Ekim 1986). JSTOR 1833190
- "Cake Eating, Chattering and Jumps: Existence Results for Variational Problems" (Econometrica 54, Temmuz 1986, ss. 897-908). JSTOR 1912842
Ayrıca bakınız
- İçsel büyüme teorisi
- Özel ekonomik bölge
Kaynakça
Dış bağlantılar
- Paul Romer'in web sitesi 23 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Diplomatik görevi | ||
---|---|---|
Önce gelen: Kaushik Basu | Dünya Bankası Baş Ekonomisti 2016-2018 | Sonra gelen: Shanta Devarajan Geçici |