Strigops habroptila

Yetişkinler 58-64 santimetre (23-25 in) uzunluğunda, 82 santimetre (32 in) kanat aralığındadır. Erkekler dişilerden ağırdır. Erkekler ortalama 2 kilogram (4,4 lb) ağırlığında, dişiler ise ortalama 1,5 kilogram (3,3 lb) ağırlığındadır.^[4] Ortalama 400 gram (14 oz) ağırlığıyla, en büyük uçan papağan olarak nitelenen Anodorhynchus hyacinthinusdan da ağır olduğundan, yaşayan papağanlar arasındaki en ağır türdür.^[5]

Yeni Zelanda'da 0-700 m (0-2.297 ft) rakım aralığında yaşarlar.

Beslenme

Uçamayan ve gececi olan bu kuş türü ağaç yaprakları, kökleri, meyveleri, nektarları ve tohumları gibi 25'e yakın bitki türünden beslenir.^[6]

Verilere göre 2017 yılında 154 (116 yetişkin dahil) yaşayan kuş bulunurken, 2018 yılında ölümler sebebiyle bu sayı 149'a düşmüştür.

• Butler, David (1989). Quest for the kakapo. Auckland: Heinemann Reed. ISBN 978-0-7900-0065-7. 
• Climo, Gideon; Ballance, Alison (1997). Hoki: The story of a kakapo. Auckland: Godwit. ISBN 978-1-86962-009-7. 
• Jones, Jenny (2003). The kakapo. Auckland: Reed. ISBN 978-1-86948-662-4. 
• Williams, Murray; Merton, Don (2006). "Saving kakapo: An illustrated history" (PDF). Notornis. 53 (1). 
• Steinig, Günther, (Ed.) (Feb 1963). "Eulenpapagei oder Kakapo (Strigops habroptilus)". Brehms Exotische Vogelwelt. Berlin: Safari. ss. 62-71. Die Darstellung folgt vor allem Beobachtungen frühen Erforschern Neuseelands, wie Julius Haast, Georg Grey und Lyall. 
• Rearden, Jim (Feb 1978). "Die letzten Tage des Kakapo". Geo-Magazin. Hamburg. ss. 88-102. ISSN 0342-8311. über die Erhaltungsbemühungen in Fiordland 
• "Vom Leben eines totgesagten Vogels". Geo-Magazin. Hamburg. Oct 2006. ss. 176-180. ISSN 0342-8311. 
• Schreiber, R.L.; Diamond, A.W.; Stern, H.; Thielcke, G., (Ed.) (1987). "Eulenpapagei. Brummend balzt das letzte Männchen". Rettet die Vogelwelt. Ravensburg: O. Maier. ss. 198-201. ISBN 3-473-46160-1. 
• Adams, Douglas; Carwardine, Mark (1990). Last Chance to See. Pan Books. ISBN 978-0-345-37198-0. 
• Cemmick, David; Veitch, Dick (1987). Kakapo Country: The story of the world's most unusual bird. Foreword by David Bellamy. Photos by D. Cemmick. Auckland: Hodder & Stoughton. ISBN 0-340-41647-5. 
• Temple, Philip; Gaskin, Chris (1988). The Story of the kakapo. Parrot of the Night. Auckland: Hodder & Stoughton. ISBN 0-340-51967-3. Prizewinner: Children's Picture Book of the Year Award 1990 
• Powlesland, R.G.; Roberts, A.; Lloyd, B.D.; Merton, D. (1995). "Number, fate, and distribution of Kakapo (Strigops habroptilus) found on Stewart Island, New Zealand 1979–1992" (PDF). New Zealand Journal of Zoology. 22 (3). ss. 239-248. doi:10.1080/03014223.1995.9518039. ISSN 0301-4223. 22 Eylül 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi – rsnz.org vasıtasıyla. 
• Cresswell, Mary (1996). Kakapo Recovery Plan 1996–2005 (PDF). Threatened Species Recovery Plan. Wellington: Department of Conservation (DoC). ISBN 0-478-01773-1. No. 21. 10 Kasım 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi – kakaporecovery.org.nz vasıtasıyla. 
• Higham, Tim (July–September 1992). "The kakapo of Codfish Island". New Zealand Geographic. Cilt 15. ss. 30-38. ISSN 0113-9967. 
• Grzelewski, Derek (March–April 2002). "Kakapo: Bird on the brink". New Zealand Geographic Magazine. Cilt 56. Ohakune. ISSN 0113-9967. 20 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
• Hutching, Gerard (2004). Back from the Brink: The fight to save our endangered birds. Auckland: Penguin Books. ISBN 0-14-301948-1. 
• Clout, Mick N. (2006). "A celebration of kakapo: progress in the conservation of an enigmatic parrot" (PDF). Notornis. Cilt 53. ss. 1-2. 

• Interview with NZ conservationists Alison Ballance and the late Don Merton
• Video footage from the BBC including Last Chance to See and Wild Down Under
• Wikimedia Commons'ta Strigops habroptila ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
• Vikitür'de Strigops habroptila ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.