Zebur
Mezmurlar Kitabı (İbranice: תְּהִלִּים, romanize: Tehillim, lit. "övgüler"), popüler ismiyle Zebur, Tanah'ın üçüncü bölümü, Ketuvim'in ("Yazılar") ise ilk kitabı olan Yahudi kutsal kitabıdır.[1] Kitabın "gökten indiricisi" olduğuna inanılan Kral Davud'a ithafen Davut'un Mezmurları da denir.
Davud evli bir kadın olan Batşeba'yı sever, kadının kocası olan Hititli Uriya'yı öldürterek Batşeba'ya sahip olur. Tanrı bunun üzerine kendisini lanetler; Batşeba'dan doğan oğlu yedi günlükken ölür. Mezmurların bir bölümü, Davud'un bu olay üzerine duyduğu acı ve pişmanlığı anlatır.[2]
Bölümleri
Yahudilikte Teilim olarak anılan Zebur, Tanah'ın bölümlerinden biridir. Çoğu David Hameleh (İbranice: דּוֹד הַמֶּלֶךְ) yani Kral Davut ve Şlomo Hameleh (İbranice: שְׁלֹמֹה הַמֶּלֶךְ) yani Kral Süleyman tarafından yazılmış ilahi formunda 150 şiirdir. Zebur'a sonradan eklenmiş olan 151. kısım Yahudilerce kabul edilmez. Yahudiler tarafından dinsel törenlerde okunur (sonradan eklenen 151. kısım hariç). Ayrıca her dindar Musevi her gün bir bölümü okunmak suretiyle bir haftada tamamlanacak şekilde bu kitabı bitirir.
Hristiyanlıkta
Davud'un Mezmurları olarak anılan Zebur, Hristiyanlarca da kutsal kabul edilir ve Tanah'taki şekliyle Kitab-ı Mukaddes'in Eski Ahit kısmında bulunur. Zebur'a eklenmiş olan 151. Bölüm Hristiyanlarca apokrif (kitaba eklenmemiş, doğruluğu şüpheli) olarak kabul edilir.
İslamiyette
İslam'a göre Zebur Davud'a indirilmiş bir kutsal kitaptır fakat Zebur da tıpkı Tevrat gibi zamanla tahrif edilmiş ve yerine yine değiştirilecek olan İncil gelmiştir.
Kaynakça
Dış bağlantılar
- Mezmurlar 6 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.