Nickelback

Boshlanish

Nickelback guruhi 1996-yili Kanadaning kichik shaharchasi Hannada paydo boʻladi. U aka-uka Chad (vokal, gitara), Mike (bas gitara), ularning jiyani Brandon (barabanlar) va Ryan Pike (gitara) dan iborat boʻladi. Ammo Breandon Kroeger yaqin orada guruhni tark etadi. Musiqachilarga unga almashuvni qidirish toʻgʻri keladi. Ryan Vikedal topilishidan avval guruhda olti barabanchi almashinadi. Uzoq vaqt davomida musiqachilar toʻgʻri keladigan nom topa olmaydilar va bir necha variantlarni koʻrib chiqadilar. Nickelback deb nom olishdan avval kanadalik kvartet BRICK deb, undan ham avvalroq — Village Idiot deb nomlangan, kolletivning eng birinchi nomi esa Point of View boʻlgan. „Nickelback“ soʻzining maʼnosi — „qaytim“. Bu soʻz guruh hayotida Mike Kroeger kafeda ofitsiant boʻlib ishlayotgan paytda paydo boʻladi. Bir piyola qahvadan qaytim 5 sentni tashkil qilardi (slengda — „Nickel“). Mijoz bilan hisob-kitobda Mike doimo bir gapni qaytarardi: „Here's your nickel back“ (tarjimada — „Mana sizning qaytimingiz“). Oxir-oqibat musiqachilar murakkab nomlardan voz kechib, oddiygina „nickelback“ni tanlashadi. Oʻzining musiqiy yoʻnalishini ham guruh darrov belgilay olmadi. Avvaliga musiqachilar boshqa kollektivlarning kaver-versiyalarini ijro etishdi. Ammo, ular unchalik omadli emas edi. Bundan tashqari, guruh haqiqiy mashhurlikka erishishni hohlardi. Biroq, buning uchun oʻzining nimadirini yozish kerak edi. Bunday fikr Chad Kroegerga keladi, ammo loyihani finanslash uning ota-onasi zimmasiga tushadi. Oʻgʻillarining Vankuverdagi ovoz yozish studiyasi hizmatlarini qoplash uchun 4000$ toʻlashiga toʻgʻri keldi. Bu birinchi qadam edi.

Birinchi muvaffaqiyat

1996-yilning oʻzidayoq yigitlar oʻzlarining „Hesher“ nomli birinchi demo-albomlarini yozadilar va u bilan Kanadada konsertlar seriyasini beradilar. Uning ichiga unchalik koʻp qoʻshiqlar kirmaydi, ammo hammaning joniga tekkan kaverlar bilan tugatilgan edi. Loyihani ommaviylashtirish bilan Chad Kroeger shugʻullanardi. Bunda unga sport jurnalining reklama boʻlimida ishlab orttirilgan tajriba qoʻl keladi. Chizma oson edi: Chadning iltimosiga binoan uning doʻstlari radiostantsiyalarga qoʻngʻiroq qilib Nickelback’ning taronalarini soʻrashadi. Bu bilan guruh oʻziga kerakli natijaga ega boʻladi, ammo unga yuqoriroq choʻqqini zabt etish oʻyi tinchlik bermaydi. Ammo moddiy yetishmovchilik va oʻz menejerlari tomonidan aldov guruhning yozilishiga yoʻl bermaydi.

1998-yili bir necha muhim qadamlar tashlanadi. Birinchidan, guruh mustaqil holda reklama va tashkiliy ishlar bilan shugʻullanishga qaror qiladi. Ikkinchidan, guruh Vankuverga koʻchib oʻtib, u yerda klublarda muvaffaqiyat bilan chiqishni boshlaydi. Bu yangi albom chiqarish uchun kerakli mablagʻni toʻplashga yordam beradi. Bundan tashqari, guruh Deyl Penner (Matthew Good Band’ning prodyusseri) va Gart Richardson (Rage Against The Machineʼning ovoz injeneri)ning diqqatiga sazovor boʻlib, qoʻllovini oladi.

1999-yilda Nickelback cheklangan adad bilan „Curb“ nomli yangi albomini chiqaradilar. Albomning oʻzi muvaffaqiyatli boʻlmaydi, ammo „Leader Of Men“ singlining mashhurligini inkor etib boʻlmaydi. Bu singl 2000-yili yarim millionlik adad bilan chiqarilgan „The State“ albomi tarkibiga kiritiladi. Bu haqiqiy muvaffaqiyat edi. Nickelback qoʻshiqlari Kanadaning barcha radiostantsiyalarida jarang sochadi. „The State“ albomi bilan musiqachilar Creed, Fuel va 3 Doors Down kabi guruhlar bilan chiqib yuzlab konsertlarni oʻtkazishadi. Guruhni prodyusserlar kontrakt imzolash maqsadida tom maʼnoda hujum ostiga olishadi.

Umumjahon shuhrat

Ohir-oqibat Nickelback „Island“ (AQSh) va „EMI“ (Kanada)ning takliflarini rad etib, „Roadrunner Records“ (AQSh) leyblini tanlaydilar. Oʻzlarining navbatdagi albomlarini Nickelback 2001-yil 11-sentyabrda yozadilar. Yangi albomda yigitlar abstrakt obrazlar va faylasuflik fikrlardan chetlanib, matnlariga aniqroq va realroq sujetlarni qoʻshadilar. Bir nechta qoʻshiqning mavzusi Kroeger aka-ukalarining hayotidan yoqimsiz daqiqalar, shu jumladan oiladan otasining ketishi boʻladi. Chiqqan „Silver Side Up“ avvalgi albomdan oʻzib ketib, atigi 4 oy ichida uning adadidan 6 marta oshadi. Bu albom oltin, platina va multiplatina unvonlariga erishadi. „Silver Side Up“ guruhga amerika efiriga kirishga imkon berib, „How You Remind Me“ singli bilan muxlislar muhabbatini qozonadi.

Muvaffaqiyat hamma kutilgan natijalarni oqlaydi. „How You Remind Me“ singli faqatgina amerika radiostantsiyalarida mahkam oʻrnashmay, balki ulardan oltitasi hit-paradlarining birinchi oʻrniga chiqadi, eng muhimi esa — Billboard Hot 100'ni ham boshlaydi. Bundan tashqari, „How You Remind Me“ radiostansiyalar efirida bir hafta ichida 3000 martadan ortiq jarang sochib, efirga chiqish rekordini oʻrnatadi. Guruh shuningdek, Germaniya, Buyuk Britaniya, Gollandiya, Avstraliya va boshqa davlatlar radiostantsiyalarining diqqatini tortadi.

Kanadalik guruh uchun bu hayratlanarli natija. Ammo, albomning muvaffaqiyati haqida gapirganda, mikslash bilan shugʻullangan Randi Staubni zikr etish darkor. U Metallica va U2 kabi guruhlar bilan hamkorligi bilan mashhur. Shuningdek, Pearl Jam va Temple of the dog'ni ommaviylashtirish bilan shugʻullangan produser — Rick Parashar’ning yordami katta boʻlgan. Bu insonlarning ishtiroki guruhning yangi sifat choʻqqisiga chiqishiga yoʻl bergan, keyin esa ularni dunyo tan oladi. Navbatdagi albom 2003-yilda chiqadi. Chetdan mutaxassislarning jalb qilinmaganligiga qaramay, Nickelback oʻz kuchi bilan har tomonlama sifatli tovushga erishadilar. Guruh oʻz treklarining yozuviga professionalroq va jiddiyroq qaray boshlaydi.

Hozirgi kunlar

„The Long Road“ albomi melodik-agressiv yoʻnalishda yozilgan. U hattoki „Silver Side Up“'dan koʻra koʻproq ochiqroq. Musiqachilar bu albom bilan gʻururlanib, ularning ijodi toʻgʻri yoʻnalish boʻylab evolutsiyaga uchrab, tinglovchilar hissiyotlari bilan yaqinlashtiryapti deb sanaydilar. Shuningdek, „The Long Road“ albomi bilan guruh koʻproq konsert bergani Nickelback muxlislarini quvontirdi. Bu albom yana bir gʻalaba boʻlib, guruhni dunyo miqyosida yanada taniltiradi. 2005-yili guruh tarkibida kichik oʻzgarishlar sodir boʻladi. Barabanchi Ryan Vikedal ketadu. Uning oʻrniga 3 Doors Down guruhining sobiq ishtirokchisi Deniel Adair keladi. Oʻsha yili yangi tarkib bilan Nickelback „All The Right Reasons“ nomli albom yozishadi. Faoliyatligi davomida guruh juda koʻp narsaga erishadi.

Guruh muxlislari koʻpligi va dongdorligiga qaramay tez-tez salbiy baholanadi. Jumladan Nickelback qoʻshiqlarida „striptiz, seks, fohishalar, giyohvandlik, seks, araqxoʻrlik va seks“ mavzulari haddan tashqari koʻp ishlatilishi,^[14] yangi musiqa yaratish oʻrniga eskilarini qayta ishlash, ohanglari takrorlanishi kabi sabablar bilan tanqid qilinadi.^[15][16][17] 2011-yil noyabrida Tastebuds.fm sayti foydalanuvchilari Nickelback'ni Justin Bieber va Lady Gaga'dan ham yomonroq deb ovoz berishdi.^[18]

• Chad Kroeger (vokal, gitara)
• Ryan Pike (gitara, bek-vokal)
• Mike Kroeger (bas-gitara)
• Daniel Adair (barabanlar)

• Ryan Vikedal (barabanlar)
• Brandon Kroeger (barabanlar)

Yil	Albom	AQSh	BQ	KAN	Leybl	AQShda sotuvlar	Umumjahon sotuvlar
1996/2002	Curb	#182	—	—	Roadrunner Records
1999	The State	#130	—	—	Roadrunner Records	500,000+	600,000+
2001	Silver Side Up	#2	#1	#1	Roadrunner Records	5,200,000+	10,000,000+
2003	The Long Road	#6	#5	#1	Roadrunner Records	3,200,000+	5,000,000+
2005	All the Right Reasons	#1	#13	#1	Roadrunner Records	5,743,287 (97 wks)	8,000,000+
2008	Dark Horse				Roadrunner Records
2011	Here and Now				Roadrunner Records
2014	No Fixed Address
2017	Feed the Machine
2022	Get Rollin'

Singllar

Grammy Awards

Billboard Music Awards

American Music Awards

Juno Awards

MuchMusic Video Awards

^[22][23]

• Rasmiy sayti
• Nickelback IMDb sahifasi
• Nickelback Facebook sahifasi
• Nickelback Twitter sahifasi

Vikiomborda Nickelback haqida turkum mavjud