5 Astraea

Astraea (kleinplaneetnaam: 5 Astraea) is ’n groot asteroïde in die asteroïdegordel. Sy oppervlak is hoogs weerkaatsend (helder) en sy samestelling is waarskynlik ’n mengsel van nikkel-yster met silikate van magnesium en yster. Dit is ’n S-tipe asteroïde.

5 Astraea   

’n Ligkurwegebaseerde 3D-model van Astraea.
Ontdekking [1]
Ontdek deur	K.L. Hencke
Datum	8 Desember 1845
Kleinplaneet-benaming	(5) Astraea
Alternatiewe name	1969 SE
Kleinplaneet-kategorie	Asteroïdegordel [1] Astraea [2]
Etimologie	Astraea (Griekse godin)[3]
Wentelbaaneienskappe
Epog 23 Maart 2018
Afelium	3,0659 AE
Perihelium	2,0810 AE
Halwe lengteas	2,5735 AE
Wentelperiode	4,13 jaar (1 508 dae)
Gem. anomalie	186,83°
Baanhelling	5,3677°
Lengteligging van stygende nodus	141,58°
Periheliumhoek	358,75°
Fisiese eienskappe
Afmetings	167 × 123 × 82 km[4]
Oppervlakte	48 300 km2
Volume	882 000 km3
Massa	2,9×1018 kg[5]
Gem. digtheid	~3,3 g/cm³
Rotasieperiode	0,700 dae (16,801 uur)[4]
Rotasiespoed by ewenaar	6,44 m/s
Spektraaltipe:	S
Skynmagnitude	8,74 tot 12,89
Absolute magnitude	6,85
Hoekgrootte	0,15" tot 0,041"

Astraea was die vyfde asteroïde wat ontdek is, op 8 Desember 1845 deur K.L. Hencke, en is genoem na ’n godin van geregtigheid. Hencke was op soek na 4 Vesta toe hy op Astraea afkom.

Astraea is fisies onmerkwaardig, maar was die eerste asteroïde in 38 jaar wat ontdek is (ná die ontdekking van Vesta in 1807). Tot met sy ontdekking is geglo daar is net vier asteroïdes.^[6] Met ’n skynbare magnitude van 8,7 (met ’n gunstige opposisie op 15 Februarie 2016), is dit net die 17de helderste asteroïde in die hoofgordel.

Ná Astraea is duisende ander asteroïdes ontdek. Sy ontdekking was eintlik die begin van die herklassifisering van die "planete" 1 Ceres tot 4 Vesta^[6] as asteroïdes, want dit het duidelik geword hierdie vier liggame was maar die grootste vier van ’n hele nuwe soort ruimtevoorwerp.