Aswoensdag
Aswoensdag (Latyn: Feria quarta cinerum, letterlik: "vierde dag" (= Woensdag) "van die as" of Dies cinerum, "dag van die as", ook "Asdag" genoem) is in die Rooms-Katolieke Kerk sedert die pontifikaat van Pous Gregorius I (590–604) die eerste dag van die 40 dae se vastyd, waarin Christene hulself vir Paasfees voorberei.[1] Die dag voor Aswoensdag word Vasaand of Vette Dinsdag genoem.
_-_James_Tissot_-_overall.jpg)
Op Aswoensdag word tydens die kerkdiens die as van die verbrande palmtakke van verlede jaar gewy en op die voorkop van die gelowiges in die vorm van 'n kruis geteken. Die ontvangs van die askruis word as 'n teken met 'n helende effek, die sakramentaliëe, beskou.
Die vastyd sal aan die 40 dae, wat Jesus met vas en gebed in die woestyn deurgebring het (Matteus 4,2),[2] herinner en die gelowiges op Paasfees voorberei. Omdat die vastyd in die Oosters-Ortodokse Kerk op Sondagaand van die sewende week voor Paasfees begin, is die tradisie van 'n Aswoensdag in die Oosterse liturgie onbekend.
Geskiedenis
Die besprinkeling met as as 'n teken van boete is al in die Ou Testament te vinde:
| “ | Daarom het ek my na die Here God gewend in gebed en smeking: ek het gevas, rouklere aangetrek en as oor my kop gegooi.[3] | ” |
| “ | Die berig het ook by die koning van Nineve uitgekom. Hy het van sy troon af opgestaan en sy koningsklere uitgetrek, rouklere aangetrek en op 'n ashoop gaan sit.[4] | ” |
Sedert die laat oudheid moes Christene, wat tot boetedoening veroordeel is, aan die begin van die vastyd 'n roukleed aantrek en hulle is met as besprinkel.[5] In die Galliese kerk is hulle – nes Adam en Eva se verbanning uit die Tuin van Eden (Beresjiet/Genesis 3,23)[6] – uit die kerk verban. Op Wit-Donderdag is hulle weer toegelaat om die Heilige Kommunie te ontvang. Terwyl hierdie tradisie aan die einde van die 10de eeu in onbruik verval het, het die besprinkeling van die gelowiges met as algemeen geword, nadat eers net enkeles uit solidariteit met die berouvolle hulself ook met as laat bestrooi het. Die eerste gebed ter seëning met as dateer uit die 11de eeu en die voorskrif, die as van die palmtakke van verlede jaar te gebruik, uit die 12de eeu. Tydens die sinode in Benevento (1091) het pous Urbanus II die tradisie van asbesprinkeling vir die hele kerk aanbeveel.[7]
Afhangende van die plaaslike tradisie word die askruis óf in die vorm van 'n kruis op die hoof gestrooi óf op die voorkop geteken; die ontvangs van die as sittend of staande verskil ook van plek tot plek. Met die ontvangs van die askruis word die mens aan sy eie verganklikheid herinner en tot verandering (Grieks: μετάνοια, metánoia, letterlik: "heroorweging", "verandering van hart", omkeer van denke") aangemoedig.
Aswoensdag merk ook die einde van die vasnag. Die Bybel vergelyk die "vleeslik"-gesinde met die geestelik-gesinde mens (o. a. Brief aan die Romeine 8,5).[8] Die afskeid van die vleis tydens die vastyd, wat deur onthouding en vas ook simbolies voltrek word, sal die gelowiges tydens hul fokusering op 'n geestelike lewe en op God self help. In die Rooms-Katolieke Kerk is die Aswoensdag 'n streng dag van vas en onthouding.
Datum
Die datum van Aswoensdag word, nes baie ander feeste en herdenkings van die liturgiese jaar, volgens die Paasfeesdatum bereken. Vervolgens word Aswoensdag op die 46ste dag vóór Paassondag gehou. Die vroegste moontlike termyn is 4 Februarie en die laaste moontlike is 10 Maart.
|
|
|
|
Verwysings
Eksterne skakels
- (en) "Ash Wednesday". Catholic Encyclopædia. Besoek op 16 Mei 2019.
- (en) "Ash Wednesday". Encyclopædia Britannica. Besoek op 16 Mei 2019.