Techno-musiek
Techno is 'n genre van elektroniese dansmusiek[1] wat gekenmerk word deur 'n herhalende ritme wat oor die algemeen vervaardig is deur 'n platejoggie (DJ). Die sentrale ritme is dikwels in gewone tyd (4/4), terwyl die tempo tipies tussen 120 en 150 slae per minuut (bpm) wissel . Kunstenaars kan elektroniese instrumente gebruik soos 'n trommasjiene, sequencers, en 'n sintetiese klavier, sowel as digitale klank werkstasies. Trommasjiene van die 1980's soos Roland se TR-808 en TR-909 is baie duur maar baie gewild.
Die term "techno" het sy oorsprong in Duitsland in die vroeë 1980's gekry, maar dit was gestig as 'n naam vir 'n spesifieke musiekgenre van elektroniese dans musiek wat in Detroit begin het na aanleiding van die vrystelling in die Verenigde Koninkryk, Techno! The New Dance Sound of Detroit.[2][3] Hierna is baie ander groepe en albums vrygestel.
Na die sukses van huis-musiek in 'n aantal Europese lande het techno gegroei in gewildheid in die Verenigde Koninkryk, Duitsland, België en Nederland.[4] In Europa het plaaslike variante vinnig ontwikkel en deur die vroeë 1990's is techno subgenres gestig soos: acid, hardcore, ambient en dub techno. Musiek joernaliste en ondersteuners is selektief oor die gebruik van die terme om 'n duidelike onderskeid te kan tref tussen die verskillende soorte techno-soorte.[5][6]
Detroit techno
Die aanvanklike bloudruk vir Detroit techno het ontwikkel gedurende die middel-1980's in Belleville, Michigan, 'n voorstad van Detroit deur Juan Atkins, Kevin Saunderson en Derrick May (die sogenaamde The Belleville Three), almal was saam in Belleville High,[7][8][9][10] met die toevoeging van Eddie Fowlkes, Blake Baxter en James Pennington. Teen die einde van die 1980's, het die pioniers opnames vrygestel onder verskeie gedaantes: Atkins as Model 500, Flintstones, en Magic Juan; Fowlkes net soos Eddie "Flashin" Fowlkes; Saunderson as Reeses, Keynotes, en Kaos; met May as Mayday, R-Tyme, en Rhythim Is Rhythim. Daar was ook 'n aantal gesamentlike ondernemings, insluitend Kevin Saunderson se groep, Inner City, wat samewerkings met Atkins gedoen het, May, sanger Paris Grey, en mede-DJs James Pennington en Arthur Forest.[11] The Electrifying Mojo was die eerste radio DJ om musiek van Atkins, May en Saunderson te speel. Mojo het geweier om pre-gevestigde radio formate te volg en hy het sosiale en kulturele bewustheid van die Afro-Amerikaanse gemeenskap bevorder.[12]
Noemenswaardige invloede
In die ondersoek van techno se oorsprong het skrywer Kodwo Eshun beweer dat "Kraftwerk is vir techno wat Muddy Waters is vir die Rolling Stones: die outentieke, die oorsprong, die egtheid."[13] Juan Atkins het erken dat hy 'n vroeë entoesiasme vir Kraftwerk en Giorgio Moroder gehad het, veral Moroder se werk met Donna Summer en die vervaardiger se eie album E=MC2. Atkins noem ook dat rondom 1980 hy slegs musiek van Kraftwerk, Telex, Devo, Giorgio Moroder en Gary Numan, gehad het. Atkins het ook beweer dat hy nie bewus was van Kraftwerk se musiek voor sy samewerking met Richard "3070" Davis as Cybotron, wat twee jaar nadat hy die eerste keer begin eksperimenteer het met elektroniese instrumente nie.[14] Ten opsigte van sy aanvanklike indruk van Kraftwerk dui Atkins daarop dat hulle skoon en akkuraat was met betrekking tot die "vreemde UFO klanke" wat gehoor kan word in sy musiek.[15]
Derrick Kan het die invloed van Kraftwerk en ander geïdentifiseer as "stylvol en skoon, en dat dit so mooi is soos die buitenste ruimte. Die lewe in Detroit, het nie baie skoonheid gehad nie, alles was 'n gemors in Detroit, en daarom was ons aangetrokke tot hierdie musiek. Dit het ons verbeelding aan die brand gesteek."[16] May het gesê dat hy van mening is dat sy musiek 'n direkte voortsetting van die Europese synthesizer tradisie is.[17] Hy het ook geïdentifiseer met Japanese synthpop, Yellow Magic Orchestra, veral met die lid Ryuichi Sakamoto en die Britste groep Ultravox, as invloede vir Kraftwerk.[18] YMO se liedjie Technopolis (1979) is 'n huldeblyk aan Tokio as 'n elektroniese mekka en word gesien as 'n interessante bydrae tot die ontwikkeling van Detroit techno.[19]
Kevin Saunderson het ook die invloed van Europa erken, maar hy beweer dat hy meer geïnspireer is deur die idee van die maak van musiek met elektroniese toerusting: "ek is meer verlief op die idee dat ek kan dit alles self kan doen."[17]
Hierdie vroeë Detroit techno kunstenaars het ook wetenskap fiksie beelde gebruik om te verwoord wat hulle wil uitdruk in 'n getransformeerde samelewing.[20]
Skooldae
Voor hulle bekend geword het, het Atkins, Saunderson, May, en Fowlkes gemeenskaplike belange gedeel as ontluikende musikante van musiekband handelaars, en aspirante DJ's. Hulle het ook musikale inspirasie gevind via die Midnight Funk Association, 'n eklektiese vyf-uur laat-nag radioprogram aangebied op verskillende Detroit radiostasies, onder andere WCHB, WGPR, en WJLB-FM van 1977 deur middel van die middel-1980's deur DJ Charles "The Electrifying Mojo" Johnson.[21] Mojo se program het elektroniese musiek deur kunstenaars soos Giorgio Moroder, Kraftwerk, Yellow Magic Orchestra en Tangerine Dream ingesluit saam met die funk klanke van die soos die Parlement Funkadelic en dans georiënteerde musiek van Devo en the B-52's.
Ten spyte van die kort leeftyd van disko in Detroit, het dit individue inspireer om self musiek te begin meng, ook Juan Atkins het begin om dit te doen. Daarna het Atkins vir May geleer hoe om musiek te meng en in 1981 het "Magic Juan" en "Derrick Mayday" saam met drie ander DJ's hulself bekend gestel as Deep Space Soundworks. [22][23][24] In 1981 het hulle Mojo ontmoet en voorgestel dat hulle musiek meng vir sy radioprogram en teen die volgende jaar was dit die gebruik.
Gedurende die laat 1970's en die vroeë 1980's het hoërskole die geleendheid gebied aan jong DJ's om musiek te meng vir skoolgeleenthede. Die gemeenskap onder die jong DJ's het groter geraak en binnekort het hulle hande gevat met groter dans klubs, met groter klanksisteme en groter gehore.
Juan Atkins
Van die vier individue wat verantwoordelik is vir die stigting van techno as 'n genre in sy eie reg is Juan Atkins.[25] Atkins se rol was ook erken in 1995 deur die Amerikaanse musiek tegnologie publikasie Keyboard Magazine, wat hom vereer het as een van die 12 sleutel persone in die geskiedenis van klawerbord musiek.[26]
In die vroeë 1980's, het Atkins begin opnames doen met sy musikale vennoot, Richard Davis, (en later met 'n derde lid, Jon-5) as Cybotron. Hierdie trio het 'n aantal rock en elektro-geïnspireerde musiek vrygestel.[27] Die mees suksesvolle was Clear (1983) en sy opvolger, Techno City (1984).[28][29]
Atkins het die term techno gebruik om Cybotron se musiek te beskryf, hy het ook inspirasie geneem van die Futuris skrywer, Alvin Toffler, wat die oorspronklike bron vir woorde soos cybotron en metroplex is.
Uiteindelik het Atkins begin met die vervaardiging van sy eie musiek onder die skuilnaam Model 500, en in 1985 het hy die platemaatskappy Metroplex gestig.[30] Dieselfde jaar het 'n belangrike keerpunt gekom vir die Detroit toneel met die vrystelling van Model 500 se No UFOs, 'n seminale werk wat oor die algemeen beskou word as die eerste techno produksie.[31][32][33][34][35]
Detroit klank
Die vroeë vervaardigers het gemaak dat klanktoerusting se pryse begin daal het omdat die belangstelling in die produk meer geword het. Bestaande genres van musiek het 'n minder groter rol begin speel en kunstenaars het slegs op tegnologiese eksperimentering gefokus.[36][37][38][39]
Een van die eerste Detroit produksies wat meer aandag ontvang het was wyer Derrick May se Strings of Life (1987), wat saam met May se vorige vrystelling, Nude Photo (1987), gedoen is. Dit het gehelp om techno musiek se aansien te verhoog in Europa en veral die Verenigde Koninkryk en Duitsland. Tydens 1987 - 1988 was huis-musiek uiters gewild, daarom was die omgewing gunstig en ontvanklik vir techno.[40] Dit het May se bekendste liedjie geword en het volgens Frankie Knuckles "net ontplof".[41]
Die Detroit klank het 'n invloed op wyd uiteenlopende style van elektroniese musiek uitgeoefen, maar dit het ook die identiteit as 'n genre in sy eie reg in stand gehou, een wat nou algemeen na verwys as Detroit techno.
Chicago
Die musiek se vervaardigers, veral May en Saunderson, erken dat hulle gefassineer was deur die Chicago klubs en beïnvloed was deur die huis-musiek in die besonder.[42] May se 1987/1989 treffer "Strings of Life" (vrygestel onder die alias Rhythim Is Rhythim) is beskou as 'n klassieke voorbeeld in beide die huis en techno genres.[43]
Die Nuwe Dans Klank van Detroit
In die middel van 1988 is Techno! The New Dance Sound of Detroit in die Verenigde Koninkryk vrygestel.[44][45] Die album is saamgestel deur Northen Soul DJ en Kool Kat Rekords se baas Neil Rushton en Derrick May, het die woord techno aan die Verenigde Koninkryk se gehore bekendgestel. [2][3] Aanvanklik was techno gesien as Detroit se weergawe van Chicago se huis-musiek, eerder as 'n aparte genre.
Invloed van Chicago en Detroit
Duitsland se betrokkenheid met die Amerikaanse ondergrondse dans musiek gedurende die 1980's loop parallel met die Verenigde Koninkryk. Die beweging het sosiale omstandighede uitgebeeld, jong mense kon ontsnap in die musiek en al hoe meer DJ's het na vore getree om hul eie stempel op die genre af te druk. Paul van Dyk is 'n Duitser wat in die vroeë 1990's internasionale markte betree het met sy musiek.
.jpg)
