Zeus

Dialäkt: Vorarlbärgisch

Zeus (altgriechΖεύς, Zeús), Sohn vom Kronos und vo da Rhea, isch da högschte olympische Gott in der griachischa Mythologie und mächtiger wia n alle andara Götta zäm. Bloss geg s sine Töchta, d Moire, s personifizierte Schiksal, isch o er machtlos.

Bi da Röma hot ma dm högschta Gott Jupiter gset.

D Machtergriifung vum Zeus

De Kronos hot alle sine Kind glei noch da Geburt gfreassa, will er Angscht ghet hot, dass se eam d Macht wegnea künnten so wia er‘s seal mit sinem Vata to hot. Drum hot d Rhea de Zeus heimli in ra Höhle uf Kreta uf d Wealt brocht, und m Kronos an Schtoa zum Freassa gea. Der isch eam aba so schwer im Maga gleaga, dass er a Breachmittl nea hot müssa, und zäm mit deam Schtoa ho a alle andra Kinda wieda usgschpuckt.

Und wia de Kronos befürchtet hot, hond sine Kind ean agriffa und ean und sine Gschwischta, dia Titana, mit Hilfe vo da Zyklopa, wo m Zeus Blitz und Donna als Waffa gea hond, besiegt und inn Tartaros gschtürzt. Danoch hot Zeus no gegs dia Giganta und n Typhon kämpfa müassa, aba am Schluß hond Zeus und sine Gschwüschta gwunna und d’Herrschaft untaranand usglosat: de Zeus hot n Himml kriagt, de Poseidon s Meer und de Hades d Untawealt.

Kind vum Zeus

Vahürota gsi isch Zeus mit sinara Schwöschta Hera, mit derra er o Kinda ghet hot, zum Biischpiel de Hephaistos, Gott vo da Schmiedekunscht. Daneabs aba hot a no an Huufa Sitaschprüg pfleagt: Dia Göttin Leto, Tochta vom Titana Koios, hot vo eam de Apollon, Gott für Licht und Musik, und d Artemis, Göttin vo da Natur und da Jagd, kriagt, d Leda isch d Muatta vo da Dioskure Kastor und Polydeukes wora, und so wita – s hot an Huufa Nymphe, Halbgöttina und Schterbliche gea – aba bi koanara isch a lang bliba, wiil sine Fro Hera giifarat hot. Bloss mit m Ganymed, nam Königssohn isch a länga zäm gsi. Der si nämle so schöa gsi, dass de Zeus ean mit uf n Olymp gno und als Mundschenk bi sich bhebt hot.

Manchmol isch de Zeus o als Schtier, Schwan, goldana Reaga, oda so Vata wora, und zwo vo siina Töchta hot a ganz ohne Fro kriagt: d Aphrodite, Göttin vu Schönheit und Liebe, isch usm Meerschuum ko, und sis Lieblingskind, d Athene, isch sogäär us siinem Schädl gschtiga.


FrauKind(er)
DemeterPersephone
DioneAphrodite
Eurynomed Charite
HeraAres, Eileithyia, Hebe, Hephaistos
LetoApollon, Artemis
Mnemosyned Muse: Melete, Mneme, Aoede, Klio, Melpomene, Terpsichore, Thalia, Euterpe, Erato, Urania, Polyhymnia, Kalliope
Themisd Hore: Eunomia, Dike und Eirene und d Moire: Klotho, Lachesis und Atropos
AlkmeneHerakles
AntiopeAmphion, Zethos
KallistoArkas
DanaePerseus
ElektraDardanos
EuropaMinos, Rhadamanthys, Sarpedon
IoEpaphos
LaodamieSarpedon
LedaKastor und Polydeukes, Klytaimnestra, Helena
MaiaHermes
NiobeArgos, Pelasgos
PlutoTantalos
SemeleDionysos
TaygeteLakonie

Lueg au

Literatur

  • Edward Tripp: Reclams Lexikon der antiken Mythologie. Stueggert, 1991. ISBN 3-15-010371-1
  • Balbina Bäbler: Zeus. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 12/2, Metzler, Stuttgart 2002, ISBN 3-476-01487-8, Sp. 782–791.

Weblink

 Commons: Zeus – Sammlig vo Multimediadateie