ليستة رؤسا وزارة الاتحاد السوفييتى

#	الاسم (الميلاد–الوفاه)		التثبيت	الانتخاب	الحكومه
1	رئيس مجلس مفوضي الشعب (1922–46)
	ڤلاديمير لينين Vladimir Lenin (1870–1924)		30 ديسمبر 1922 – 21 يناير 1924	—	Lenin I–II
	ڤلاديمير لينين Vladimir Lenin (1870–1924)		بيعتبر اول القادة الروس قاد حزب العمل الاشتراكي الديمقراطي الروسي خلال الثورة الروسيه(ثورة فبراير و ثورة اكتوبر) و نجح فى تأسيس اول بلد إشتراكيه و هيا جمهورية روسيا السوڤيتيه الاتحاديه الاشتراكيه و اسس كمان الاتحاد السوفييتى سنة 1922
2	أليكسيى رايكوڤ (1881–1938)		2 فبراير 1924 - 19 ديسمبر 1930	1929	Rykov I
2	أليكسيى رايكوڤ (1881–1938)		كان عضو فى الجماعه الوسطيه فى الحزب البلشفى و اجبروه هوا و زملايله الوسطيين انهم يعترفوا بأخطائهم للحزب و عشان كده فى سنة 1930 عضوية الحزب راحت منه
3	فياتشيسلاف مولوتوف (1890–1986)^[1]		19 ديسمبر 1930 - 6 مايو 1941	1937	Molotov I
3	فياتشيسلاف مولوتوف (1890–1986)^[1]		كان بيراقب و بيشرف على خطة ستالين الى بتجمع كل الاراضى الرزاعيه تحت امرة الدوله و تنفيذ خطة الخمس السنين الاولانيه و كمان حملة التطهير العظيم اللى استمرت من سنة 1937 لحد سنة 1938 و على الرغم من التمن الكبير اللى ادفع من حياة الشعب الا ان الاتحاد السوڤيتى فى عهد مولوتوف حقق قفزات و انجازات كبيره ونجح فى تطبيق التكنولوچيا الحديئه فى الزراعه و الصناعه
4	يوسيف ستالين Joseph Stalin (1878–1953) >		6 مايو 1941 - 15 مارس 1946	1946	Stalin I
	يوسيف ستالين Joseph Stalin (1878–1953) >		قاد البلد فى وقت صعب و هوا وقت الحرب العالميه التانيه و بدأ بعد كده مرحلة إعادة بناء الدوله. غير اسم مكتب رئيس مفوضى الشعب لـ رئيس مجلس الوزرا
	رئيس مجلس الوزراء (1946–1991)
	يوسيف ستالين Joseph Stalin (1878–1953)^[2]		15 مارس 1946 - 5 مارس 1953	1950	Stalin II
	يوسيف ستالين Joseph Stalin (1878–1953)^[2]		بعد الحرب أسس ستالين حكومات شيوعيه فى معظم بلاد أوربا الشرقيه و بكده بدأت الكتله الشرقيه فى الظهور و ورا ده الستار الحديدى للحكم السوفيتى فى المنطقه دى و اللى كان الطرف الاساسى فى الحرب البارده مع المعسكر الغربى
5	جريجوري مالينكوف (1902–1988)^[3]		6 مارس 1953 - 8 فبراير 1955	1954	Malenkov I–II
5	جريجوري مالينكوف (1902–1988)^[3]		اتولى الحكم بعد ما ستالين اتوفى علطول و لكنه دخل فى صراع صعب عليه معا نيكيتا خروشوف. قعد فى منصبه لحد ما بدأ خروشوف فى عملية الدى - ستالينيه (يعنى محو الشخصيه الستالينيه و أى اثر من طريقة ستالين نفسه او فكره من العمليه السياسيه). اتشال من منصبه بأوامر من خروشوف و اتعين بداله نيكولاى بولجانين
6	نيكولاى بولجانين (1895–1975)^[4]		6 فبراير 1955 - 27 مارس 1958	1958	Bulganin I
6	نيكولاى بولجانين (1895–1975)^[4]		أشرف على عملية الدى ستالينيه و على الرغم من انه كان من أقوى الداعمين لخروشوف فى الاول الا انه ابتدا يشكك فى حبه من سياسته المتعصبه. بعد كده اتٌهم انه من جماعة الحزب المضاد و اتبدل بخروشوف نفسه.
7	نيكيتا خروشوف Nikita Khrushchev (1894–1971)^[3]		6 فبراير 1958 - 27 مارس 1958	1962	Khrushchev I–II
7	نيكيتا خروشوف Nikita Khrushchev (1894–1971)^[3]		كان قائد الدوله السوڤيتيه فى وقت أزمة الصواريخ الكوبيه. عمل تعديلات سياسيه كتيره جدا زى مسلن التعديل الى حصل فى العمله سنة 1961. زيادة سلوكه المضطرب خلت النومينكلاتورا (مجموعات من اصحاب النفوذ و القوه فى الاتحاد السوڤيتى و الكتله الشرقيه كانوا شخصيات بارزه جدا فى الحكومات و الصناعه و التجاره و الزراعه) تشيله من منصبه كرئيس وزرا و كسكرتير عام للحزب الشيوعى
8	اليكسي كوسيچين Alexei Kosygin (1904–1980)^[5]		15 اكتوبر 1964 - 23 اكتوبر 1980	1966, 1970, 1974, 1979	Kosygin I–V
8	اليكسي كوسيچين Alexei Kosygin (1904–1980)^[5]		واحد من مجموعه القياده المجمعه (مجموعه من تلت افراد بتحكم عشان محدش ينفرد بالحكم) اللى كانت بتضم بالإضافه ليه: نيكولاى بودجورنى و ليونيد بريچينيف. حكم خلال فتره معروه بفترة الجمود. أبتدا كوسيجين تلت حركات توسعيه اصلاحيه اقتصاديه كبيره وهما: اصلاح 1965 و اصلاح 1973-1974 و اصلاح 1979. استقال من منصبه فى اكتوبر 1980 و مات بعديها بشهرين.
9	نيكولاى تشيخنوڤ (1905–1997)^[6]		23 اكتوبر 1980 - 27 سبتمبر 1985	1984	Tikhonov I–II
9	نيكولاى تشيخنوڤ (1905–1997)^[6]		بعد رحيل كوسيچين, تشيخنوڤ بقى رئيس الوزرا. مسك المنصب فى الفتره اللى كان فيها يورى أندروبوڤ و قنسطنطين تشيرينكو و شهدت كمان البدايه الاولانيه لصعود ميخائيل جورباتشوف للسلطه. فى أواخر عهد أندروبوڤ و صعود تشيرنيكو للسلطة كسكرتير عام للحزب كان تشيخنوڤ الدى فكتو "قائد الاتحاد السوڤيتى"
10	نيكولاى تشيكوف (born 1929)^[6]		27 سبتمبر 1985 - 14 يناير 1991	1989	Ryzhkov I–II
10	نيكولاى تشيكوف (born 1929)^[6]		تشيكوف كان فى الاول بيدعم مساعى جورباتشوف للنهوض بالاتحاد و إعداة هيكلة اقتصاد الاتحاد عن طريق التخطيط للتحويل لـ اللامركزيه و محاولة استخدام التكنولوچيا الحديثه. و معا ذلك بعد كده قاوم محاولات جورباتشوف اللى كان فيها بيحاول يدخل طرق السوق الحديئه للاقتصاد السوڤيتى العتيق. اتجبر تشيكوف انه يستقيل بعد حل المنصب بتاعه.
11	رؤسا وزارة الاتحاد السوفييتى (1991)
	فالنتين بافلوف Valentin Pavlov (1937–2003)^[7]	—	14 يناير 1991 - 22 اغسطس 1991	—	Pavlov I
	فالنتين بافلوف Valentin Pavlov (1937–2003)^[7]	—	باڤلوڤ تم انتخابه للمنصب الجديد كرئيس وزراء الاتحاد و حاول يعدل من حال العمله لكن المحاوله دى انتهت بالفشل و ده خلاه ينضم لعصابة التمانيه اللى حاولت تنقلب على جورباتشوف فى 19 اغسطس لكنها فشلت و فى 29 اغسطس تم اعتقال باڤلوڤ
12	رئيس اللجنة الاقتصادية المشتركة بين الدول - رئيس وزراء الكومنولث الاقتصادي (1991)
	ايڤان سلاييڤ (born 1930)^[8]	—	6 سبتمبر 1991 - 26 ديسمبر 1991	—	Silayev I
	ايڤان سلاييڤ (born 1930)^[8]	—	بعد محاولة الانقلاب الفاشله فى اغسطس 1991. الحكومه السوڤيتيه فقدت معظم قوتها و سلطتها على الجمهوريات. مقدرش سلاييڤ هوا و جورباتشوف انهم يحافظوا على الاتحاد و ده ادى لانهيار الاتحاد السوڤيتى.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]