Г

Г, г (гэ, таксама ґэ; курсіў: Г г) — чацьвертая літара беларускага альфабэту. Паходзіць з кірылічнай Г («глаголь»), утворанай відазьмяненьнем грэцкай літары Γ, γ («гама»). У старабеларускім пісьме абазначала гукі [г] і [г’] і інш. Мела таксама лікавае значэньне «тры». У сучаснай беларускай мове абазначае й «беларускія» заднеязычныя [г] і [г’] («[г]алава», «пра[г]ін»), і выбуховыя [ґ] і [ґ’] («[ґ]узік», «[Ґ]ібраальтар») гукі.

Літара кірыліцы Г
Гг
Выява
Вялікая й маленькая літары «Г» (Гг) і курсіўная маленькая літара «г»
◄  А Ә Б В Г Ґ Д Ђ Ѓ  ►
Беларускі альфабэт:
◄ Я А Б В Г Ґ Д Дж Дз ►
У лацінцы	H · h
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[ɣ], [ɡ], [k], [v], [ɦ]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter ghe cyrillic small letter ghe
Юнікод	Г: U+0413 г: U+0433
HTML	Г‎: &#1043, &#x413 г‎: &#1075, &#x433
UTF-16	Г‎: 0x413 г‎: 0x433
URL-код	Г: %D0%93 г: %D0%B3
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Яны рэалізуюцца па-рознаму ў залежнасьці ад якасьці суседніх гукаў альбо пазыцыі ў слове (канцавой ці неканцавой).