Ліпа
Ліпа (па-лацінску: Tilia) — род лістападных дрэваў сямейства ліпавых.
| Ліпа | |
 Ліпа буйналістая | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Расьліны |
| Аддзел | Пакрытанасенныя |
| Кляса | Двудольныя |
| Атрад | Мальвакветныя |
| Сямейства | Мальвавыя |
| Падсямейства | Ліпавыя |
| Род | Ліпа |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Tilia | |
Этымалёгія назвы
Біялягічнае апісаньне
Дрэвы вышынёй да 15—20 м (часам да 40 м), дыямэтрам да 2 м. Лісьце нераўнабокае, круглавата-сэрцападобнае, завостранае, пілаватае. Кветкі жоўтыя, або жоўта-белыя, духмяныя, у паўпарасоніках. Плод — арэшак. Садовыя формы адрозьніваюцца сылюэтам кроны, афарбоўкай лісьця й кветак.
Цене-, мароза- і ветраўстойлівае дрэва. Жыве 300—400 гадоў.
У Беларусі расьце паўсюдна.
Выкарыстаньне
У якасьці лекавай расьліны
Драўніна
Ліпавы цьвет
Мёд
Ліпа ў гісторыі, паэзіі й культуры
Назвы
- ліпа «дала» назву аднаму зь беларускіх месяцаў — ліпень. Таксама й у іншых славянскіх мовах: па-ўкраінску: Липень, па-польску: Lipiec, па-баўгарску: Ліпень, па-харвацку: Lipanj
- назва гэтае расьліны прысутнічае ў шматлікіх мястэчках і вёсках Беларусі: Вялікая Ліпа, Высокая Ліпа, Высокая Ліпа, Ліпкі, Ліпляні, Ліпляны, Ліпнякі, Ліпнішкі.
- да жніўня 2009 году ў месцы Слонім у былым маёнтку Пуслоўскіх «Албэртын» захадзіўся амаль 100-гадовы экзот — ліпа Каралінская. На жаль, падчас моцнага ветру дрэва ня вытрымала й напалову зламалася.
Паэзія
|
Літаратура
- М. Зьбіткоўскі. «Ліпа» / Плаўнік С. // «Наш край» : часопіс. — Менск: Штомесячнік Цэнтральнага Бюро Краязнаўства пры Беларускай Акадэміі Навук., 1926. — № 12. — С. 23–24.
- А. А. Чахоўскі. «Ліпа» // Энцыклапедыя прыроды Беларусі: у 5 т. Т. 3: Катэнарыя ― Недайка / Рэдкал.: І. П. Шамякін (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1984. — 485 с. С. 184—185.
- Манина Л. Лекарственные растения. — 4-е. — Минск: Наука и техника, 1968. — С. 161-163. — 340 с. — 55 000 ас.
 | Гэта — накід артыкула пра батаніцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
Вонкавыя спасылкі
Ліпа — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў