П’ячэнца
П’ячэ́нца (па-італьянску: Piacenza) — горад у паўночнай Італіі ў рэгіёне Эмілія-Раманьня, адміністрацыйны цэнтар правінцыі П’ячэнца. Насельніцтва складае 103 294 чалавекі (2020 год)[3]. Горад разьмешчаны на паўднёвым беразе ракі По. Горад быў заснаваны ў 218 да н. э.[4]
| П’ячэнца | |||||
| італ. Piacenza | |||||
 Базыліка Сан-Франчэска на плошчы Кавальлі | |||||
| |||||
| Дата заснаваньня: | 218 да н. э. | ||||
| Краіна: | Італія | ||||
| рэгіён: | Эмілія-Раманьня | ||||
| правінцыя: | П’ячэнца | ||||
| Мэр: | Патрыцыя Барбіеры | ||||
| Плошча: |
| ||||
| Вышыня: | 62 м н. у. м. | ||||
| Насельніцтва: |
| ||||
| Часавы пас: | UTC+1 | ||||
| Тэлефонны код: | 0523 | ||||
| Паштовы індэкс: | 29121–29122 | ||||
| Нумарны знак: | PC | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 45°3′0″ пн. ш. 9°42′0″ у. д. / 45.05° пн. ш. 9.7° у. д. 9°42′0″ у. д. / 45.05° пн. ш. 9.7° у. д. | ||||
П’ячэнца на мапе Італіі   П’ячэнца | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
| https://www.comune.piacenza.it/ | |||||
Славутасьці
Гарадзкая пляніроўка П’ячэнцы ў значнай ступені прытрымлівацца той, што была прынятая яшчэ старажытнымі рымлянамі. Цэнтральнае збудаваньне гораду — цагляная катэдра (дуома) ў лямбардзка-раманскім стылі (1122—1253). Фасад катэдры Сан-Антоніё адносіцца да XI стагодзьдзя, але большая частка храму была пазьней перабудаваная. Сярод іншых значных храмаў — цэрквы Сан-Савіна (асьвечана ў 1107 г., рэдкія падлогавыя мазаікі XII ст.); Сан-Франчэска (закладзена ў 1278 г.); Санта-Марыя-дзі-Кампанья (1522—1528, фрэскі Пардэнонэ); Сан-Сіста (1499—1511; для гэтага храма Рафаэль напісаў «Сыкстынскую Мадону»). Велізарнае паляцца Фарнэзэ пачалі будаваць у 1558 г. для Маргарыты Аўстрыйскай, ды так і ня скончылі. Паляцца Камунале — сярэднявечная пабудова XIII—XIV стст.
Насельніцтва
| Год | Колькасьць насельніцтва |
|---|---|
| 2014 | 102 400[5] |
| 2018 | 103 942 |
| 2020 | 103 294[3] |
Асобы
- Франчэска Анджаліні (1750—1788) — езуіт, перакладнік, літаратар, выкладнік Полацкага езуіцкага калегіюму