Саксафон

Саксафон (ад Sax — прозьвішча вынаходніка і па-грэцку: φωνή — «гук») — духавы музычны інструмэнт. Саксафон упершыню сканструяваў бэльгійскі майстар Адольф Сакс у 1846 годзе. Інструмэнт неабходны для выкананьня джазу, эстраднай музыкі. Саксафон мае моцнае і поўнае гучаньне, пявучы тэмбар.

Вынаходніцтва

Бэльгійскі майстар духавых інструмэнтаў Адольф Сакс вынайшаў саксафон у выніку зьмяненьня клярнэту. Ён замяніў дрэва на мэтал і прыстасаваў больш зручны муштук. Таксама Адольф Сакс зьмяніў сячэньне і забясьпечыў інструмэнт больш прагрэсіўнай габойнай і флейтавай аплікатурай. У 1846 годзе атрымаў патэнт на саксафон у Францыі, куды пераехаў у 1842 годзе і дзе зрабіў інструмэнт папулярным сярод вядучых кампазытараў краіны^[1].

Тыпы саксафонаў

Разнавіднасьць	Строй	Транспазыцыя
Саксафон-сапраніна	Es (мі-бэмоль)	Малая тэрцыя ўгору
Саксафон-сапрана	B (сі-бемоль)	Вялікая сэкунда ўніз
Альтовы саксафон	Es (мі-бэмоль)	Вялікая сэкста ўніз
Тэнаровы саксафон	B (сі-бэмоль)	Вялікая нона ўніз
Барытонавы саксафон	Es (мі-бэмоль)	Вялікая тэрцдэцыма ўніз
Басовы саксафон	B (сі-бэмоль)	Вялікая сэкунда церазь дзьве актавы ўніз
Кантрабасавы саксафон	Es (мі-бэмоль)	Вялікая сэкста церазь дзьве актавы ўніз

Крыніцы

Гэта — накід артыкула па музыцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1]