Франсіска Франка

дыктатар Гішпаніі

Франсі́ска-Эрмэнэхі́льда-Тэо́дула Фра́нка-Баамо́ндэ-Сальґа́да-Па́рда (па-гішпанску: Francisco Paulino Hermenegildo Teódulo Franco y Bahamonde Salgado Pardo; 4 сьнежня 1892 — 20 лістапада 1975) — гішпанскі вайсковец і палітык.

Франсіска Франка
28 верасьня 1936 — 9 чэрвеня 1973
ПапярэднікХуан Негрын[d]
НаступнікЛюіс Карэра Блянка[d]
19 траўня 1935 — 23 лютага 1936
ПапярэднікCarlos Masquelet Lacaci[d]
НаступнікJosé Sánchez-Ocaña Beltrán[d]
1927 — 1931
1 кастрычніка 1936 — 20 лістапада 1975
ПапярэднікМануэль Асанья[d]
НаступнікХуан-Карляс I
8 чэрвеня 1923 — 11 лютага 1926
ПапярэднікРафаэль дэ Валенсуэла і Урсаіс[d]
НаступнікJosé Millán Astray[d]
з 10 кастрычніка 1920
з 21 верасьня 1936
12 лютага 1933 — люты 1935
ПапярэднікMiguel Núñez de Prado y Susbielas[d]
НаступнікМануэль Годэд[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:4 сьнежня 1892(1892-12-04)[1][2][3][…]
Памёр:20 лістапада 1975(1975-11-20)[4][1][2][…] (82 гады)
Партыя:
Сужэнец:Кармэн Полё[d]
Дзеці:Кармэн Франка[d][3]
Бацька:Нікаляс Франка Сальгада-Арауха[d]
Маці:Піляр Баамондэ-і-Парда дэ Андрадэ[d]
Адукацыя:
Узнагароды:

Біяграфія

Нарадзіўся ў горадзе Фэроль (правінцыя Ля-Каруньня, Гішпанія). Скончыў вайсковую акадэмію ў Таледа.

У чэрвені 1936 году ў Марока пачаўся ваенны бунт нацыяналістычна настроеных сіл, які неўзабаве перакінуўся на Гішпанію, ахапіў краіну і выклікаў Гішпанскую грамадзянскую вайну. Кіраўнікі паўстаньня стварылі хунту, якая 1 кастрычніка 1936 году вызначыла Франсіска Франка кіраўніком гішпанскага нацыянальнага ўраду і частак Гішпаніі, якія знаходзіліся пад кантролем паўстанцаў, і генэралісімусам краіны. У лістападзе 1936 году ўрад пад ягоным кіраўніцтвам прызналі Нямеччына і Італія і пачалі аказваць палітычную і ваенную падтрымку новаму ўраду.

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі