Euglena

Euglena je rod protozoa iz reda bičari. Većina ih obično živi u otpadnim vodama, koje im omogućavaju da prežive nepovoljne uslove. U našim krajevima najpoznatije su Euglena gracalis i Euglena viridis.^[1][2] Vrste

Euglena
Euglena
Sistematika
Carstvo	Protista
Koljeno	Euglenozoa
Razred	Euglenoida
Red	Euglenidi Ehrenberg, 1830
Rod	Euglena

Vrste roda Euglene nalaze se u slatkoj i slanoj vodi. Često su obilne u mirnim unutrašnjim vodama gdje mogu procvjetati u broju koji je dovoljan da oboji površinu ribnjaka i jarka u zeleno.^[3]

Vrsta Euglena gracilis intenzivno se koristi u laboratoriji kao model organizam.

Većina vrsta euglene ima fotosintezirajuće hloroplaste u tijelu ćelije, što im omogućava da se hrane autotrofijom, poput biljaka. Međutim, oni se mogu hraniti i heterotrofno, poput životinja. Budući da Euglena ima obilježja i životinja i biljaka, rani taksonomi, koji su radili u lineovkom sistemu dvaju carstava biološke klasifikacije, teško su ih klasificirali. Bilo je pitanje gdje smjestiti takva „nekvalificirana“ stvorenja koja su natjerala Ernsta Haekela da doda treće životno carstvo (četvrto kraljevstvo in toto) Animale, Vegetabile (i Lapideum što znači mineral) Linnaeusovog carstva Protista.

Tijelo im je prekriveno pelikulom. Pri kretanju i metabolizmu može da se deformira. Na prednjem dijelu imaju je očnu pjegu (fotoreceptor). Imaju po jedan ili dva biča, koji izlazi iz tzv. ždrijela (citofarinksa). Mnogi predstavnici, u plastidima sadrže hlorofile a i b . Oblik i raspored im je različit i po tome se razlikuju vrste. Ove vrste sa plastidima mogu vršiti fotosintezu tj stvaraju organske materije. Često sadrže materiju sličnu skrobu - paramilonu, koji se sadrži u citoplazmi. Neke vrste se mogu održati u tami uz dovođenje rastvorene organske materije tj mogu preći na heterotrofni način ishrane.

Razmnožavanje je bespolno, koje počinje na prednjem dijelu tijela koje se uzdužno dijeli. U normalnim uslovima dijeljenje se vrši samo u tami,a sinteza protoplazmatskih struktura na svjetlu.