Tasuku Honjo
Tasuku Honjo (本庶 佑, Honjo Tasuku, rođen 27. januara, 1942)[1] jeste Japanski ljekar naučnik i imunolog. Podijelio je Nobelovu nagradu za fiziologiju ili medicinu za 2018. godinu, i najpoznatiji je po identifikaciji programiranog proteina ćelijske smrti 1 (PD-1).[2]
| Tasuku Honjo | |
|---|---|
 |
Poznat je i po molekularnoj identifikaciji citokina: IL-4 i IL- 5,[3] kao i otkriće aktivacijom inducirane citidin deaminaze (AID) koja je bitna za rekombinaciju klasnih prekidača i somatsku hipermutaciju.[4]
Izabran je za stranog saradnika Nacionalne akademije nauka Sjedinjenih Država (2001.), za člana Njemačke akademije prirodnih naučnika Leopoldina (2003.), a također i za člana Japanske akademije (2005.).
2018. godine dobio je Nobelovu nagradu za fiziologiju ili medicinu zajedno s Jamesom P. Allisonom.[5] On i Allison zajedno su 2014. godine osvojili Tang nagradu za biofarmaceutske nauke za isto postignuće.[6]
Život i karijera
.jpg)
Honjo je rođen u Kyotu 1942. Diplomirao je 1966. godine na Medicinskom fakultetu, Kyoto University, gdje je 1975. godine dobio Ph.D. diplomu medicinske hemije pod nadzorom Yasutomi Nishizuke i Osamu Hayaishi-ja.[7]
Honjo je uspostavio osnovni konceptualni okvir rekombinacije prekidača klase.[4] On je predstavio model koji objašnjava preuređivanje gena antitijela u prebacivanju klase i, između 1980. i 1982, potvrdio je njegovu valjanost objašnjavajući njegovu DNK strukturu.[8] Uspio je u kloniranju cDNA IL-4 [9] i IL-5 [10] citokina uključenih u prebacivanje klasa i alfa-lanac IL-2 receptora 1986. godine, a dalje je otkrio AID [11] 2000. godine, demonstrirajući njegovu važnost u rekombinaciji prekidača klasa i somatske hipermutacije .
Honjo je 1992. godine prvi put identificirao PD-1 kao inducibilni gen na aktiviranim T-limfocitima, a ovo otkriće je značajno doprinijelo uspostavljanju principa imunoterapije raka blokadom PD-1.[12]