Εθνικός ύμνος του Πακιστάν

Την ημέρα της ανεξαρτησίας του, στις 14 Αυγούστου του 1947, το Πακιστάν δεν είχε εθνικό ύμνο. Όταν έγινε η έπαρση της σημαίας στην τελετή, ακούστηκε το τραγούδι "Pakistan Zindabad, Azadi Paendabad". Η σημαία είχε εγκριθεί από τη συμβουλευτική συνέλευση μόλις τρεις ημέρες νωρίτερα.^{[1][2][3] [4]} Ο Μοχάμετ Άλι Τζίναχ, πρώτος κυβερνήτης του Πακιστάν ανέθεσε στον Αζάντ να γράψει έναν ύμνο μέσα σε λίγες ημέρες.^[5] Ο ύμνος που γράφτηκε από τον Αζάντ εγκρίθηκε αμέσως από τον Τζίνα και παίχτηκε στο ραδιόφωνο του Πακιστάν.^[6] Το έργο του Αζάντ παρέμεινε ο εθνικός ύμνος επί σχεδόν 18 μήνες, παρότι είχε ανταγωνισμό από κάποιον Μπ. Τ. Μπαγκάρ.

Το 1950 το θέμα να γραφεί ένας νέος εθνικός ύμνος παρουσιάστηκε ξανά επιτακτικό, ενόψει της επίσημης επίσκεψης του σάχη του Ιράν Ρεζά Παχλεβί στο Πακιστάν. Παρουσιάστηκε μια μουσική σύνθεση από τον Τσάγκλα.^[7]. Ο ύμνος καθιερώθηκε επίσημα το 1954.

Ωστόσο, η μουσική ήταν σύνθεση του 1950 και είχε ήδη χρησιμοποιηθεί σε πολλές περιστάσεις προτού γίνει η καθιέρωση. Το 1950 ο ύμνος παίχτηκε χωρίς στίχους.^[8] Τον Αύγουστο του 1954 έγινε η επίσημη καθιέρωσή του.^[8] Ο ύμνος παίχτηκε επίσης στη διάρκεια της επίσκεψης του πρωθυπουργού του Πακιστάν στις ΗΠΑ. Στο ραδιόφωνο του Πακιστάν ο ύμνος ακούστηκε για πρώτη φορά μετά την επίσημη έγκρισή του στις 13 Αυγούστου του 1954.^[9] Ο συνθέτης Τσάγκλα είχε πεθάνει το 1953, λίγο πριν την επίσημη καθιέρωση του ύμνου.

Λίγες είναι οι πληροφορίες για τον αρχικό ύμνο του Αζάντ. Οι στίχοι του ύμνου προέρχονται από την εφημερίδα "Αυγή".^[6]

Οι στίχοι γράφτηκαν στην Ουρντού, με τη χρήση περσικής γραμματικής. Καθεμιά λέξη σε ολόκληρο τον ύμνο είναι περσικής ή αραβικής προέλευσης, με την εξαίρεση της λέξης "ka" ( کا, "από" ) η οποία έχει καθαρά προέλευση από την Ουρντού.^[9] Ο ύμνος διαρκεί 1 λεπτό και 20 δευτερόλεπτα,^[10] και χρησιμοποιεί 21 μουσικά όργανα και 38 διαφορετικούς τόνους.^[9]

• Πληροφορίες για τον ύμνο από το Υπουργείο Πληροφοριών του Πακιστάν