Ιπτάμενος σκίουρος

Ιπτάμενος σκίουρος
	; Βόρειος ιπτάμενος σκίουρος (Γλαυκόμυς ο σαβρίνος - Glaucomys sabrinus)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο:	Ζώα (Animalia);
Συνομοταξία:	Χορδωτά (Chordata);
Ομοταξία:	Θηλαστικά (Mammalia);
Τάξη:	Τρωκτικά (Rodentia);
Οικογένεια:	Σκιουρίδες (Sciuridae);
Υποοικογένεια:	Σκιουρίναι (Sciurinae);
Ομοιογένεια:	Pteromyini; Brandt, 1855
Γένη
	Αερήτης (Aeretes); Αερόμυς (Aeromys); Βελόμυς (Belomys); Μπισβαμοιόπτερος (Biswamoyopterus); Ηωγλαυκόμυς (Eoglaucomys); Ευπέταυρος (Eupetaurus); Γλαυκόμυς (Glaucomys); Υλοπετής (Hylopetes); Νεοπετής (Neopetes); Ιόμυς (Iomys); Πεταυρίλλος (Petaurillus); Πεταυρίστα (Petaurista); Petinomys; Πτερόμυς (Pteromys); Πτερομυσκος (Pteromyscus); Τρωγόπτερος (Trogopterus)

Ο Ιπτάμενος Σκίουρος (επιστημονική ονομασία Pteromyini ή Petauristini) ανακαλύφθηκε το 1855 από τον Γιόχαν Φρίντριχ φον Μπραντ. Οι ιπτάμενοι σκίουροι δεν πετάνε αλλά πέφτουν από ψηλά δέντρα. Όταν πέφτουν ανοίγουν μια ειδική μεμβράνη, η οποία καθυστερεί την πτώση με αποτέλεσμα να νομίζουμε ότι πετάει. Η τροφή τους αποτελείται κυρίως από φρούτα, ξηρούς καρπούς και αβγά πουλιών.