Polatuchy

Polatuchy zasiedlają lasy mieszane i iglaste Europy wschodniej i północnej, Azji oraz Ameryki Północnej^[15][16]. Jeszcze w XIX w. przedstawiciel plemienia występował również w Polsce (w Puszczy Białowieskiej)^[17][18].

Polatuchy nie latają aktywnie jak ptaki czy nietoperze, wykonują natomiast lot ślizgowy na odległość nawet 80 metrów. Wykorzystują do tego błony lotne rozpostarte między kończynami. Są zwierzętami nocnymi.

Do plemienia należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[19][20][14]:

• Eoglaucomys A.H. Howell, 1915 – lasolotka – jedynym przedstawicielem jest Eoglaucomys fimbriatus (J.E. Gray, 1837) – lasolotka kaszmirska
• Glaucomys O. Thomas, 1908 – assapan
• Iomys O. Thomas, 1908 – latawiórka
• Priapomys Li Quan, Cheng Feng, S.M. Jackson, K.M. Helgen, Song Wenyu, Liu Shaoying, Sanamxay, Li Song, Li Fei, Xiong Yu, Sun Jun, Wang Hongjiao & Jaing Xuelong, 2021 – jedynym przedstawicielem jest Priapomys leonardi (O. Thomas, 1921)
• Hylopetes O. Thomas, 1908 – drzewolotka
• Petaurillus O. Thomas, 1908 – wiórolotka
• Petinomys O. Thomas, 1908 – przelatucha
• Pteromys G. Cuvier, 1800 – polatucha
• Aeromys H.C. Robinson & Kloss, 1915 – wiewiórolot
• Biswamoyopterus Saha, 1981 – nocowiórek
• Eupetaurus O. Thomas, 1888 – wełnolot
• Pteromyscus O. Thomas, 1908 – sundalot – jedynym przedstawicielem jest Pteromyscus pulverulentus (Günther, 1873) – sundalot przydymiony
• Belomys O. Thomas, 1908 – stopowłos – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Belomys pearsonii (J.E. Gray, 1842) – stopowłos górski
• Aeretes G.M. Allen, 1940 – bruzdowiórek – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Aeretes melanopterus (Milne-Edwards, 1867) – bruzdowiórek chiński
• Trogopterus Heude, 1898 – zębowiór – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Trogopterus xanthipes (Milne-Edwards, 1867) – zębowiór chiński
• Petaurista Link, 1795 – wielkolot

Opisano również szereg rodzajów wymarłych:

• Albanensia Daxner-Höck & Mein, 1975^[21]
• Aliveria De Bruijn, Van der Meulen & Katsikatsos, 1980^[22]
• Blackia Mein, 1970^[23] – jedynym przedstawicielem był Blackia miocaenica Mein, 1970
• Forsythia Mein, 1970^[24] – jedynym przedstawicielem był Forsythia gaudryi (Gaillard, 1899)
• Hylopetodon Qiu Zhuding, 2002^[25] – jedynym przedstawicielem był Hylopetodon dianensis Qiu Zhuding, 2002
• Miopetaurista Kretzoi, 1962^[26]
• Neopetes Daxner-Höck, 2004^[27]
• Oligopetes Heißig, 1979^[28]
• Parapetaurista Qiu Zhuding & Liu Yipu, 1986^[29] – jedynym przedstawicielem był Parapetaurista tenurugosa Qiu Zhuding & Liu Yipu, 1986
• Petauria Dehm, 1962^[30]
• Petauristodon Engesser, 1979^[31]
• Pliopetaurista Kretzoi, 1962^[32]
• Pliopetes Kretzoi, 1959^[33] – jedynym przedstawicielem był Pliopetes hungaricus Kretzoi, 1959
• Sarybulakia Shevyreva & Baranova, 2003^[34] – jedynym przedstawicielem był Sarybulakia nessovi Shevyreva & Baranova, 2003

• M. Kretzoi. A Csarnótai fauna és faunaszint / Fauna und faunenhorizont von Csarnöta. „Magyar Állami Földtani Intézet Jelentése”. 1959, s. 297–395, 1962. (węg. • niem.). 
• P. Mein. Les sciuroptères (Mammalia, Rodentia) néogènes d'Europe occidentale. „Geobios”. 3 (3), s. 7–77, 1970. DOI: 10.1016/S0016-6995(70)80001-8. (ang.). 
• H. de Bruijn, A.J. van der Meulen & G. Katsikatsos. The mammals from the Lower Miocene of Aliveri (Island of Evia, Greece). Part 1. The Sciuridae. „Proceedings of the Koninklijke Akademie van Wetenschappen”. Series B. 83 (3), s. 241–261, 1980. (ang.).