Πολυμερές

Πολυμερή[2][3] ονομάζονται οι χημικές ενώσεις με μεγάλα μόρια, τα μακρομόρια, που σχηματίζονται από τη σύνδεση πολλών όμοιων μικρών μορίων που λέγονται "μονομερή". Τα πολυμερή προκύπτουν από τη χημική αντίδραση των μονομερών, που ονομάζεται πολυμερισμός. Είναι πιθανό ορισμένα μακρομόρια πολυμερή να μην αποτελούνται από όμοια μόρια, λ.χ. τα λιπίδια.[4]

Εμφάνιση ενός γραμμικού πολυμερούς, όπως φαίνεται με μικροσκόπιο AFM.[1]

Διάκριση

Τα πολυμερή διακρίνονται εκ της προέλευσής τους σε φυσικά πολυμερή και συνθετικά πολυμερή. Τέτοια φυσικά πολυμερή είναι για παράδειγμα το DNA, το καουτσούκ, το άμυλο, η κυτταρίνη, οι πρωτεΐνες κ.λπ., ενώ συνθετικά πολυμερή είναι τα πλαστικά, οι εκρηκτικές ύλες, οι λευκαντικές ουσίες, τα σαπούνια κ.λπ.

Επίσης, διακρίνονται σε θερμοπλαστικά, ελαστομερή και θερμοσκληρυνόμενα. Οι σιλικόνες είναι πολυμερή υλικά, τα οποία περιέχουν πυρίτιο, οξυγόνο, υδρογόνο, άνθρακα αλλά και άλλα στοιχεία, καθώς και οργανικές ομάδες.

Φυσικά

Φυσικά πολυμερή υλικά είναι τα εξής: κάνναβη, κέλυφος, κεχριμπάρι, μαλλί, μετάξι και φυσικό καουτσούκ, που έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες. Υπάρχει μια ποικιλία άλλων φυσικών πολυμερών, όπως η κυτταρίνη, η οποία είναι το κύριο συστατικό του ξύλου και του χαρτιού, καθώς επίσης και η λιγνίνη, που είναι ετερογενές φυσικό πολυμερές.

Συνθετικά

Συνθετικά πολυμερή είναι αυτά που παράγονται με τη βοήθεια της χημείας, και περιλαμβάνουν: πολυαιθυλένιο, πολυπροπυλένιο, πολυστυρόλιο, πολυβινυλοχλωρίδιο, συνθετικό καουτσούκ, ρητίνη φαινόλης-φορμαλδεΰδης, νεοπρένιο, νάιλον, πολυακρυλονιτρίλιο, σιλικόνη και πολλά άλλα. Περισσότεροι από 330 εκατομμύρια τόνοι αυτών των πολυμερών παράγονται κάθε χρόνο (στοιχεία έτους 2015).[5]

Παραπομπές