Τάπας

Η λέξη τάπας προέρχεται από το ισπανικό ρήμα tapar, "καλύπτω, σκεπάζω".^[4]

Στην Ισπανία πριν από τον 19ο αι., τα τάπας σερβίρονταν σε πανδοχεία που, εκτός από δωμάτια, προσέφεραν και γεύματα σε ταξιδιώτες. Δεδομένου ότι λίγοι ξενοδόχοι ήξεραν γραφή και ανάγνωση, τα πανδοχεία προσέφεραν στους επισκέπτες τους ένα δείγμα από τα διαθέσιμα πιάτα πάνω σε «τάπας» (καπάκια κατσαρόλας στα ισπανικά).^[5]

Σύμφωνα με μια άλλη εκοδή, τα πρώτα τάπας ήταν λεπτές φέτες ψωμί ή κρέας που χρησιμοποιούσαν όσοι έπιναν σέρι σε ταβέρνες της Ανδαλουσίας για να σκεπάζουν τα ποτήρια τους όσο δεν έπιναν.^[6] Αυτό ήταν ένα πρακτικό μέτρο που έδιωχνε τις μύγες που αιωρούνταν πάνω από το σέρι. Το κρέας που χρησιμοποιούνταν για να καλύψει το σέρι ήταν συνήθως ζαμπόν ή τσορίθο, δύο είδη που είναι πολύ αλμυρά και προκαλούν δίψα. Εξαιτίας αυτού, οι ιδιοκτήτες εστιατορίων και μπαρ δημιούργησαν μια ποικιλία από σνακ για να τα σερβίρουν μαζί με το σέρι, αυξάνοντας έτσι τις πωλήσεις αλκοόλ.^[7] Τα τάπας έγιναν τελικά εξίσου σημαντικά με το σέρι.

Τα τάπας έχουν εξελιχθεί στην ισπανική ιστορία ενσωματώνοντας νέα συστατικά και επιρροές. Στο μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου εισέβαλαν οι Ρωμαίοι, οι οποίοι άρχισαν πιο εκτεταμένη καλλιέργεια της ελιάς και εισήγαγαν νέες μεθόδους άρδευσης μετά την εισβολή τους στην Ισπανία το 212 π.Χ.^[8] Η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου έφερε την εισαγωγή της ντομάτας, της πιπεριάς, του καλαμποκιού και της πατάτας, είδη που έγιναν εύκολα αποδεκτά και καλλιεργήθηκαν εύκολα στα μικροκλίματα της Ισπανίας.

Έχει επίσης υποστηριχθεί ότι τα τάπας προέρχονται από τη νότια Ισπανία κατά την περίοδο της Ιεράς Εξέτασης ως μέσο για τη δημόσια αναγνώριση των conversos, δηλαδή των Εβραίων που είχαν ασπαστεί τον Χριστιανισμό. Δεδομένου ότι τα τάπας συχνά περιέχουν ζαμπόν ή άλλα τρόφιμα που δεν είναι κοσέρ, η απροθυμία των conversos να φάνε τάπας θα μπορούσε να εκληφθεί ως σιωπηρή παραδοχή ότι δεν είχαν εγκαταλείψει την εβραϊκή τους πίστη, επομένως τα τάπας ήταν ένα εργαλείο. της Ιεράς Εξέτασης στην Ισπανία.^[9]

Υπάρχουν πολλοί διαγωνισμοί τάπας στην Ισπανία, αλλά μόνο ένας εθνικός διαγωνισμός τάπας,^[10] που διοργανώνεται κάθε χρόνο τον Νοέμβριο. Από το 2008, η πόλη Βαγιαδολίδ και η Διεθνής Σχολή Μαγειρικών Τεχνών^[11] διοργανώνουν τον Διεθνή Διαγωνισμό Τάπας για Σχολές Μαγειρικής.^[12] Διάφορες σχολές από όλον τον κόσμο ταξιδεύουν κάθε χρόνο στην Ισπανία για να διαγωνιστούν για την καλύτερη ιδέα τάπας.

Αν και η αρχική έννοια των τάπας είναι κάλυμμα ή καπάκι, στην Ισπανία έχει καθιερωθεί ως όρος για αυτό το στιλ φαγητού. Η προέλευση αυτής της νέας έννοιας είναι αβέβαιη, αλλά υπάρχουν αρκετές θεωρίες:

• Η παράδοση των τάπας μπορεί να ξεκίνησε όταν ο βασιλιάς Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης (1221–1284) ανάρρωσε από μια ασθένεια πίνοντας κρασί συνοδευόμενο από μικρά πιάτα μεταξύ των γευμάτων. Αφού ξαναβρήκε την υγεία του, ο βασιλιάς διέταξε να μην επιτρέπεται στις ταβέρνες να σερβίρουν κρασί στους πελάτες, εκτός αν συνοδεύεται από ένα μικρό σνακ, καθιερώνοντας έτσι τα «τάπας».^[13]
• Μια άλλη δημοφιλής και πιο σύγχρονη εξήγηση λέει ότι ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας (1886–1941) σταμάτησε σε μια ονομαστή ταβέρνα στο Κάδιθ της Ανδαλουσίας όπου παρήγγειλε ένα ποτήρι κρασί. Ο σερβιτόρος σκέπασε το ποτήρι με μια φέτα ζαμπόν προτού το προσφέρει στον βασιλιά, για να προστατεύσει το κρασί από την άμμο της ακτής, επειδή φυσούσε. Ο βασιλιάς, αφού ήπιε το κρασί και έφαγε το ζαμπόν, παρήγγειλε ένα άλλο κρασί con la tapa («με κάλυμμα»).^[14]

• Μεζές

• El mundo de las Tapas. Ιστορία και συνταγές στα ισπανικά και αγγλικά