Φοινικικό αλφάβητο

Το φοινικικό αλφάβητο είναι συμφωνογραφικό αλφάβητο με 22 γράμματα, που χρησιμοποιείτο στον Λίβανο, την Παλαιστίνη και τη Συρία από τον 11ο μέχρι τον 5ο αιώνα π.Χ. στα γραπτά κείμενα της Φοινικικής, Αραμαϊκής, Εβραϊκής και άλλων σημιτικών γλωσσών.

Φοινικικό αλφάβητο
Είδος	Αμπτζάντ
Γλώσσες	Φοινικική
Χρονική περίοδος	Άρχισε το 1050 π.Χ., και σταδιακά χάθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου καθώς εξελίχθηκαν μορφές που την αντικατέστησαν
Προέλευση	Αιγυπτιακά ιερογλυφικά Πρωτο-Σιναϊτική Φοινικικό αλφάβητο
Παράγωγα συστήματα γραφής	Παλαιοεβραϊκό αλφάβητο Αραμαϊκό αλφάβητο Ελληνικό αλφάβητο Λιβυκο-Βερβερικό Παλαιοϊσπανικά αλφάβητα (;)
Παρεμφερή συστήματα	Σαουδαραβικό αλφάβητο
ISO 15924	Phnx, 115
Κατεύθυνση	Δεξιά προς αριστερά
Ψευδώνυμο Unicode	Phoenician
Εύρος τιμών Unicode	U+10900–U+1091F
Το άρθρο περιέχει φωνητικά ΔΦΑ σύμβολα. Εκτός από την παροχή υποστήριξης, μπορείτε να δείτε ερωτηματικά, πλαίσια, ή άλλα σύμβολα αντί των χαρακτήρων Unicode.

Τα γράμματα του φοινικικού αλφαβήτου είναι απλοποίηση των αντίστοιχων γραμμάτων του πρωτοσημιτικού αλφάβητου, ενώ το παλαιότερο γραπτό δείγμα που έχει βρεθεί είναι μια επιγραφή στη σαρκοφάγο του βασιλιά Αχιράμ της Βύβλου, στον σημερινό Λίβανο, το 1000 π.Χ..

Σ'αυτό βασίστηκαν το αραμαϊκό, το εβραϊκό και το ελληνικό αλφάβητο. Στο αραμαϊκό αλφάβητο πιθανόν βασίστηκαν με τη σειρά τους τα αλφάβητα της ινδικής οικογένειας, καθώς και το αραβικό αλφάβητο. Από το ελληνικό αλφάβητο προέρχονται το λατινικό και το κυριλλικό αλφάβητο.