Seleŭko la 1-a

Seleŭko la 1-a NikatorNikatoro adaptaĵo el greka vorto por "Venkinto" antikve-greke Σέλευκος Νικάτωρ Séleukos Nikátōr, "Seleŭko la Venkinto", ĉ. 358 a.K. – 281 a.K., estis unu el la Diadoĥoj, nome sekvantoj de Aleksandro la Granda, kiuj dividigis inter si en la jaroj 322 a. K. - 301 a. K., dum la t.n. militoj de diadoĥoj, la grandan imperion de Aleksandro.[1] Servinte kiel infanteria generalo en la armeo de Aleksandro, li eventuale atribuis al si la titolon de basileus (tradukebla al reĝo) kaj establis la hegemonion de la Seleŭka Imperio sur multo de la teritorio de Mezoriento kiun Aleksandro estis konkerinta.

Seleŭko la 1-a
Persona informo
Naskiĝo
en Europos
Mortone konata
en Lysimachia
Mortis prohommortigo vd
Mortigita dePtolemy Ceraunus vd
TomboSeleucia Pieria vd
Religioreligio en Antikva Grekio vd
Lingvojkojnea greka vd
ŜtatanecoAntikva MakedonioSeleŭkio vd
Familio
DinastioSeleŭkidojSeleŭkio vd
PatroAntiochus vd
PatrinoLaodikeo de Makedonio vd
GefratojDidymeia vd
Edz(in)oApama • Stratonice of Syria vd
InfanojAntiochus I Soter • Phila • Achaeus vd
Profesio
Okuposuvereno vd
vdFonto: Vikidatumoj
vdr

Referencoj

Literaturo


Eksteraj ligiloj