Селеўк I Нікатар

Селе́ўк I Ніка́тар^[3] (між 358 і 354 — 280 да н.э.) — цар сірыйскі (321—280 да н.э.), сын Антыёха. Заснавальнік дзяржавы Селеўкідаў.

Селеўк I Нікатар
цар дзяржавы Селеўкідаў[d] 312 да н.э. — 281 да н.э.
Пераемнік	Антыёх I Сатэр
Нараджэнне	358 да н.э. Europos[d], Paionia Municipality[d], ном Кілкіс[d], Цэнтральная Македонія, дэцэнтралізаваная адміністрацыя Македонія і Фракія[d], Грэцыя
Смерць	281 да н.э. Lysimachia[d], Правінцыя Чанакале, Турцыя
Месца пахавання	Seleucia Pieria[d]
Род	Селеўкіды[d] і Дзяржава Селеўкідаў
Бацька	Антыёх з Арэстыі[d]
Маці	Лаадыка Македонская[d]
Жонка	Апама[d] і Стратаніка Сірыйская[d][1]
Дзеці	Антыёх I Сатэр[2], Phila[d] і Ахей[d]
Веравызнанне	старажытнагрэчаская рэлігія[d]
Дзейнасць	суверэн
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вызначыўся як военачальнік у час індыйскага паходу Аляксандра Македонскага. Пасля смерці Аляксандра забраў сабе Вавілон і прасунуў межы дзяржавы да самай Індыі. Заснаваў сталіцу Селеўкію (311 да н.э.). Пры пераходзе праз Гелеспонт для захопу Фракіі і Македоніі быў забіты Пталамеем Кераўнам. Быў абагоўлены яшчэ пры жыцці.

Верагоднай выявай Селеўка Нікатара прызнаецца бронзавы бюст з вілы Пізонаў у Геркулануме (магчыма, гэта копія статуі аўтарства Арыстадэма, пра якую піша Пліній), згодна з выявамі Селеўка на манетах Антыёха I і Філатэра^[4].