استرومبولی
جزیرهٔ استرومبولی (به ایتالیایی: Isola di Stromboli، به لاتین: Strongyle) شمال شرقی‌ترین جزیره از مجمع‌الجزایر آتشفشانی لیپاری (ایولی) در دریای تیرنی (بخشی از دریای مدیترانه) در شمال شرقی سیسیل در جنوب ایتالیاست.[۴] مساحت این جزیره که بر اثر فعالیت‌های آتشفشانی در طول ۲۰۰ هزار سال به‌وجود آمده است[۱] ۱۲ کیلومتر مربع (۵ مایل مربع) است و جریان مداوم گدازه، از دهانهٔ آتشفشان فعال آن به نام استرومبولی به دریا می‌ریزد.[۴] خرما، زیتون و انواع میوهها از جمله محصولاتی است که در این جزیره کشت می‌شود و وجود سواحل، آب و هوا و آتشفشان فعال آن، این جزیره را به یکی از جاذبه‌های گردشگری بدل ساخته است.[۴] جمعیت جزیره در گذشته به هزاران نفر می‌رسید اما امروزه تنها چندصد نفر در آن زندگی می‌کنند.[۱]
| استرومبولی | |
|---|---|
.jpg) | |
 | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۹۲۶ متر از سطح دریا و بیش از ۲۰۰۰ متر از کف دریا[۱] |
| فهرست‌بندی | |
| مختصات | ۳۸°۴۷′۲۰″شمالی ۱۵°۱۲′۴۷″شرقی / ۳۸٫۷۸۹°شمالی ۱۵٫۲۱۳°شرقی |
| جغرافیا | |
| موقعیت | مجمع‌الجزایر ایولی، ایتالیا |
آتشفشان استرومبولی
استرومبولی کوه آتشفشانی فعال به ارتفاع ۹۲۶ متر (۳٬۰۳۸ پا) از سطح دریا است که درجزیرهٔ استرومبولی واقع شده است.[۵] از نظر تاریخی نخست فعالیت‌های این آتشفشان به ۲۴۰۰ سال پیش باز می‌گردد و مطالعات سن‌یابی با استفاده از کربن پرتوزا نشان می‌دهد که استرومبولی برای دست‌کم ۱۴۰۰ سال به‌طور مداوم فعال بوده است.[۱] در عصر حاضر نیز فوران‌های این آتشفشان از سال ۱۹۳۲ میلادی تا کنون بدون وقفه ادامه دارد[۱] و به‌همین دلیل به‌عنوان یکی از فعالترین آتشفشان‌های اروپا شناخته می‌شود.[۵] فوران‌های کوچک و ادواری استرومبولی توده‌هایی از گدازهٔ تابان را به بیرون می‌راند[۶] و فوران‌هایش تا مسافت‌های طولانی در شب قابل مشاهده هستند.[۷] همین موضوع سبب شده است تا این کوه را «فانوس دریایی مدیترانه» لقب دهند.[۲][۶][۷] این جریان گدازه به‌طور مرتب از دهانهٔ آتشفشان استرومبولی به سمت پایین روان است و در نهایت به داخل دریا می‌ریزد.[۵]
آتشفشان استرومبولی برای فوران‌های دیدنیش که فواره‌هایی از از سنگ مذاب را از دهانهٔ گدازه‌پوشش به بیرون پرتاب می‌کند شهره است و همین موضوع سبب شده تا زمین‌شناسان، اصطلاح «آتشفشان‌های نوع استرومبولی» را برای توصیف فعالیت‌های مشابه آتشفشانی در دیگر کوه‌ها به کار برند.[۷]
نگارخانه
فوران استرومبولی
فوران استرومبولی در ۱۹۸۸
فوران استرومبولی در اکتبر ۱۹۹۰
جریان گدازه که به سمت دریا روان است
