فالکون هوی
فالکون هِوی یا فالکون سنگین (به انگلیسی: Falcon Heavy) که به اختصار (FH) نیز نامیده می‌شود، یک پرتابگر فضایی طراحی شده و توسعه داده شده توسط اسپیس‌اکس است. این پرتابگر مشتق شده از فالکون ۹ بوده و دربرگیرندهٔ یک فالکون ۹ به عنوان قسمت مرکزی و دو بوستر تشکیل‌شده از مرحلهٔ اول فالکون ۹ است. این کار محمولهٔ قابل حمل توسط این راکت به مدار LEO را تا ۶۳٫۸۰۰ کیلوگرم (در شرایطی که تمام سوخت مصرف شده و بوسترها بازیابی نشوند) افزایش می‌دهد. این پرتابگر از ابتدا با در نظر داشتن مأموریت‌های حامل انسان به فضا طراحی شد و می‌تواند برای مأموریت‌های حامل افراد به ماه یا مریخ مورد استفاده قرار گیرد.
.jpg) پرتاب از ایستگاه فضایی کندی با محموله عرب‌ست-۶A (آوریل ۲۰۱۹). | |
| عملکرد | پرواز فضایی مداری heavy-lift launch vehicle |
|---|---|
| سازنده | اسپیس‌اکس |
| کشور مبدأ | ایالات متحده آمریکا |
| هزینهٔ هر پرتاب | |
| ابعاد | |
| بلندی | ۷۰ متر (۲۳۰ فوت)[۳] |
| قطر | ۳٫۶۶ متر (۱۲٫۰ فوت)[۳] |
| عرض | ۱۲٫۲ متر (۴۰ فوت)[۳] |
| جرم | ۱٬۴۲۰٬۷۸۸ کیلوگرم (۳٬۱۳۲٬۳۰۱ پوند)[۳] |
| تعداد مراحل | 2+ |
| ظرفیت | |
| بار مفید به مدار نزدیک زمین (۲۸٫۵ درجه) | |
| جرم | ۶۳٬۸۰۰ کیلوگرم (۱۴۰٬۷۰۰ پوند)[۳] |
| بار مفید به مدار زمین‌ثابت انتقال (۲۷ درجه) | |
| جرم | ۲۶٬۷۰۰ کیلوگرم (۵۸٬۹۰۰ پوند)[۳] |
| بار مفید به مدار خورشید مرکزی | |
| جرم | ۱۶٬۸۰۰ کیلوگرم (۳۷٬۰۰۰ پوند)[۳] |
| بار مفید به مدار هوهمان | |
| جرم | ۳٬۵۰۰ کیلوگرم (۷٬۷۰۰ پوند)[۳] |
| راکت‌های مرتبط | |
| خانواده | فالکون ۹ |
| قابل مقایسه با |
|
| تاریخچهٔ پرتاب | |
| وضعیت | فعال |
| سایت‌های پرتاب | |
| مجموع پرتاب‌ها | ۳ |
| پرتاب(های) موفق | ۳ |
| فرودها |
|
| نخستین پرواز | ۶ فوریه ۲۰۱۸[۴] |
| بوسترها | |
| شمار بوسترها | ۲ |
| پیشرانه | ۹ موتور مرلین به ازای هر بوستر |
| بیشینهٔ رانش | سطح دریا: ۷٫۶ مگانیوتن (۱٬۷۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) (هرکدام) خلأ: ۸٫۲ مگانیوتن (۱٬۸۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) (هرکدام) |
| مجموع رانش | سطح دریا: ۱۵٫۲ مگانیوتن (۳٬۴۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) خلأ: ۱۶٫۴ مگانیوتن (۳٬۷۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) |
| تکانه ویژه | سطح دریا: ۲۸۲ ثانیه[۵] خلأ: ۳۱۱ ثانیه[۶] |
| مدت‌زمان سوختن | ۱۵۴ ثانیه |
| سوخت | اکسیژن مایع / RP-1 سردشده[۷] |
| مرحلهٔ اول | |
| پیشرانه | ۹ عدد مرلین 1D |
| بیشینهٔ رانش | سطح دریا: ۷٫۶ مگانیوتن (۱٬۷۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) خلأ: ۸٫۲ مگانیوتن (۱٬۸۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) |
| تکانه ویژه | سطح دریا: ۲۸۲ ثانیه خلأ: ۳۱۱ ثانیه |
| مدت‌زمان سوختن | ۱۸۷ ثانیه |
| سوخت | Subcooled LOX / سردشده RP-1 |
| مرحلهٔ دوم | |
| پیشرانه | ۱ موتور مرلین |
| بیشینهٔ رانش | ۹۳۴ کیلونیوتن (۲۱۰٬۰۰۰ پوند-نیرو)[۳] |
| تکانه ویژه | ۳۴۸ ثانیه[۳] |
| مدت‌زمان سوختن | ۳۹۷ ثانیه[۳] |
| سوخت | LOX / RP-1 |
نخستین پرواز این موشک در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۱۸ ساعت ۳:۴۵ عصر EST با موفقیت انجام شد. دو بوستر کناری با موفقیت بازیابی شدند، اما مرحله‌ی اول قسمت مرکزی در مسیر بازگشت دچار نقص فنی شد و با سرعت بیش از ۴۸۰ کیلومتر بر ساعت به سطح اقیانوس در کنار کشتی درنظرگرفته‌شده برای فرود برخورد کرد[۸]. محمولهٔ آزمایشی این پرتاب در یک مدار بیضی‌شکل حول خورشید قرار گرفت.[۹]
پرتاب‌های برنامه‌ریزی‌شده
پرتاب‌های برنامه‌ریزی شده فالکون هوی و نتیجه پرتاب در اینجا آمده‌اند:
| تاریخ پرتاب | محموله | مشتری | نتیجه | جزئیات |
|---|---|---|---|---|
| ۶ فوریه ۲۰۱۸ | خودروی شخصی ایلان ماسک | اسپیس‌اکس | موفق[۱۰] | خودروی شخصی ماسک در مداری بیضوی به مرکزیت خورشید قرار داده خواهد شد که از نزدیکی مریخ عبور می‌کند. |
| ۱۱ آوریل ۲۰۱۹ | عرب‌ست-۶a | عرب‌ست | موفق | ماهواره‌های مخابراتی عربستان سعودی |
| ژوئن ۲۰۱۹ | ماهواره STP-2 نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا | وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا | موفق | مأموریت آزمایشی برای تأیید این راکت برای سایر پرتاب‌های وزارت دفاع آمریکا[۱۱] |
| ۲۰۲۰[۱۲] | ماهوارهٔ ویاست ۳[۱۳] | ویاست |
جستارهای وابسته
پانویس
پیوند به بیرون
