قلمرو پاکستان

مملکت پاکستان^[۴] (بنگالی: পাকিস্তান অধিরাজ্য pakistan ôdhirajyô؛ اردو: مملکتِ پاکستان mumlikāt-ē pākistān)، که در آن دوره به عنوان دامنیون پاکستان (به انگلیسی: Dominion)، یک قلمرو فدرال مستقل در جنوب آسیا بود که در سال ۱۹۴۷ در نتیجهٔ جنبش پاکستان و در پی وقایع چندپارگی هند استقلال یافت. این مملکت شامل دو کشور پاکستان و بنگلادش امروزی بود، که مطابق نظریه دو ملت نواحی مسلمان‌نشین هندوستان را در بر می‌گرفت. این سرزمین علی‌رغم استقلال کامل خود، یک قلمرو مشترک‌المنافع و جزئی از قلمروهای امپراتوری بریتانیا بود.

Pakistan[۱] مملکتِ پاکستان পাকিস্তান অধিরাজ্য Pakistan
1947–1956[۲]
پرچم نماد دولت پاکستان
Pakistan between 1947 and 1956
پایتخت	کراچی
زبان(های) رایج	انگلیسی، زبان اردو، زبان بنگالی
دین(ها)	اسلام (majority) هندوئیسم آیین سیک مسیحیت
حکومت	فدراسیون نظام پارلمانی پادشاهی مشروطه
Monarch
• ۱۹۴۷–۱۹۵۲	جرج ششم
• ۱۹۵۲–۱۹۵۶	الیزابت دوم
Governor-General
• ۱۹۴۷–۱۹۴۸	محمد علی جناح
• ۱۹۴۸–۱۹۵۱	خواجه ناظم‌الدین
• ۱۹۵۱–۱۹۵۵	غلام محمد
• ۱۹۵۵–۱۹۵۶	اسکندر میرزا (سیاستمدار)
نخست‌وزیر پاکستان
• ۱۹۴۷–۱۹۵۱	لیاقت علی خان
• ۱۹۵۱–۱۹۵۳	خواجه ناظم‌الدین
• ۱۹۵۳–۱۹۵۵	محمد علی بوگرا
• ۱۹۵۵–۱۹۵۶	چودهری محمد علی
قوه مقننه	Constituent Assembly
تاریخ
• Formation	14 August 1947[۳]
• Republican constitution adopted	23 March ۱۹۵۶
مساحت
۱۹۵۶	۹۴۳٬۶۶۵ کیلومتر مربع (۳۶۴٬۳۵۱ مایل مربع)
واحد پول	روپیه پاکستان
پیشین پسین راج بریتانیا پاکستان بنگلادش
امروز بخشی از	پاکستان بنگلادش
a. Official Language: 14 August 1947 b. First National Language: 23 February 1948 c. Second National Language: ۲۹ فوریه ۱۹۵۶