Metano
O metano é un composto de carbono e hidróxeno, de fórmula CH4. É un hidrocarburo, o primeiro membro da serie dos alcanos. É máis lixeiro que o aire, incoloro, inodoro e inflamable. Encóntrase no gas natural (entre un 75% e un 90%), no gas grisú das minas de carbón, nos procesos das refinerías de petróleo, e como produto da descomposición da materia nos pantanos. É un dos principais compoñentes da atmosfera dos planetas Saturno, Urano e Neptuno.
| Metano | |
|---|---|
 | |
 |  |
Outros nomes Carbano, gas dos pantanos | |
| Identificadores | |
| Número CAS | 74-82-8 |
| PubChem | 297 |
| ChemSpider | 291 |
| Número CE | 200-812-7 |
| Número UN | 1971 |
| KEGG | C01438 |
| MeSH | Methane |
| ChEBI | CHEBI:16183 |
| ChEMBL | CHEMBL17564 |
| Número RTECS | PA1490000 |
| Referencia Beilstein | 1718732 |
| Referencia Gmelin | 59 |
| 3DMet | B01450 |
| Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| Propiedades | |
| Fórmula molecular | CH4 |
| Masa molar | 16,04 g mol−1 |
| Aspecto | Gas incoloro |
| Olor | Sen olor |
| Densidade | 0,656 g/L a 25 °C, 1 atm 0,716 g/L a 0 °C, 1 atm 0,42262 g cm−3 (a 111 K)[2] |
| Punto de fusión | 634 °C; 1 173 °F; 907 K |
| Punto de ebulición | 10 893 °C; 19 639 °F; 11 166 K |
| Solubilidade en auga | 22,7 mg L−1 |
| Solubilidade | soluble en etanol, dietil éter, benceno, tolueno, metanol, acetona |
| log P | 1,09 |
| kH | 14 nmol Pa−1 kg−1 |
| Estrutura | |
| Forma da molécula | Tetraédrica |
| Momento dipolar | 0 D |
| Termoquímica | |
| Entalpía estándar de formación ΔfH | −74,87 kJ mol−1 |
| Entalpía estándar de combustión ΔcH | −891,1–−890,3 kJ mol−1 |
| Entropía molar estándar S | 186,25 J K−1 mol−1 |
| Capacidade calorífica, C | 35,69 J K−1 mol−1 |
| Perigosidade[3] | |
| Pictogramas GHS |  |
| Palabra sinal GHS | DANGER |
| declaración de perigosidade GHS | 220 |
| declaración de precaución GHS | 210 |
| EU Index | 601-001-00-4 |
| Clasificación da UE |  F+ |
| Frases R | R12 |
| Frases S | S2, S16, S33 |
| NFPA 704 |  4 1 0 |
| Punto de inflamabilidade | −188,0 °C; −306,4 °F; 85,1 K |
| Temperatura de autoignición | 537 °C; 999 °F; 810 K |
| Límites de explosividade | 4,4–17% |
| Compostos relacionados | |
| alcanos relacionados | Ioduro de metilo Diiodometano Iodoformo Tetraioduro de carbono Etano Ioduro de etilo |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. | |
Pode obterse mediante a hidroxenación de carbono ou dióxido de carbono, pola acción da auga con carburo de aluminio ou tamén ó quentar etanoato de sodio cun álcali.
É apreciado como combustible e para producir cloruro de hidróxeno, amoníaco, etino (acetileno) e formaldehido.
Características
É un composto molecular, cuxas unidades básicas son grupos de átomos unidos entre si. Consta dun átomo de carbono con catro átomos de hidróxeno unidos a el. A forma xeral da molécula é un tetraedro.
Ten como:
- punto de ebulición: 111,55 K
- punto de fusión: 90,6 K
- ΔHfº gas: -74,87 KJ/mol
- ΔGfº gas: -50,828 KJ/mol.K
- Sº gas: 188 J/mol.K
Ademais tamén é un gas de efecto invernadoiro moi efectivo, cunha concentración atmosférica actual de 1,7 ppm.
Orixe
As súas principais orixes son:
- Descomposición dos residuos orgánicos por bacterias.
- Fontes naturais (pantanos): 23%.
- Extracción de combustibles fósiles: 20% (tradicionalmente queimábase e emitía directamente. Hoxe en día se intenta almacenar para reaproveitalo formando o chamado gas natural).
- Os procesos na dixestión e defecación de animais: 17% (especialmente do gando).
- As bacterias en plantacións de arroz: 12%.
- Dixestión anaeróbica da biomasa.
- Materia viva vexetal: as plantas e árbores emiten grandes cantidades de gas metano.
O 60% das emisións en todo o mundo son de orixe antropoxénico. Proceden principalmente de actividades agrícolas e outras actividades humanas.
Son da familia homóloga -CH2 metileno