Անխել-Մարիա Վիլյար

1988 թվականին զբաղեցրել է Իսպանիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահի պաշտոնը։ ՈՒԵՖԱ-ի (1992) և ՖԻՖԱ-ի (2002) փոխ-նախագահ^[2]։ Ներկայացրել է Եվրոպական ֆուտբոլային ասոցիացիայի միությունը^[3]։ Եղել է Աշխարհի առաջնություն 2018-ի ժամանակ Իսպանիայի և Պորտուգալիայի հավաքականների հայտը հարուցող։

2015 թվականի հոկտեմբերին ՈՒԵՖԱ-ի նախագահի պաշտոնից Միշել Պլատինիի սկանդալային պաշտոնաթողությունից հետո Վիլյարը դարձավ կազմակերպության ժամանակավոր առաջնորդը։ Սեպտեմբերի 2-ին ՖԻՖԱ-ն հրապարակեց 3 թեկնածուների ցանկը այդ պաշտոնի համար։ Նրանց մեջ էր մտնում նաև Անխել-Մարիա Վիլյարը։ Ընտրությունները նշանակվեցին 2016 թվականի սեպտեմբերի 14-ին^[4]։ Նախընտրական ծրագիրը Վիլյարին չի ընդգրկել կարդինալային փոփոխությունների մեջ։ Նա իր ուժերը կենտրոնացրեց եվրոպական ֆուտբոլի և առաջնորդության վերադարձի հիմնադրման վրա, որը համալսարաններում, այնպիսիք ինչպիսիք են օրինակ ՖԻՖԱ-ն, կորցրել էին ֆինանսական սկանդալների պատճառով։ Վիլյարը ուզում էր ՈՒԵՖԱ-ն անկախացներ քաղաքական գործիչների որոշումներից, ապահովեր էկոնոմիկայի խնայողությունը, այդ թվում նաև նախագահների և ղեկավարության անդամների աշխատավարձերը։ Կատարած որոշումները պետք է երևային հետևյալ կերպ. ՈՒԵՖԱ-ն, ազգային կազմակերպությունը, լիգաները և ակումբները։ Այդ սխեման ապահովեց լիակատար խնայողությունը^[5]։ Սեպտեմբերի 14-ին կայացած ընտրություններին չմասնակցեց։ Լքեց պաշտոնը երբ ՈՒԵՖԱ-ի նախագահ նշանակվեց սլովենացի Ալեքսանդր Չեֆերինը^[6]։

Թիմային նվաճումներ

Աթլետիկ Բիլբաո

• Իսպանիայի Գավաթի հաղթող. 1972/73
• Իսպանիայի Գավաթի եզրափակչի մասնակից։ 1976/77
• ՈՒԵՖԱ գավաթ։ 1976/77

• Անխել-Մարիա Վիլյար պրոֆիլը BDFutbol կայքում
• Ángel María Villar | EL PAÍS
• Spain stats at Eu-Football
• RFEF profile/achievements Արխիվացված 2010-12-21 Wayback Machine (Իսպաներեն)
• FIFA.com profile Արխիվացված 2011-06-08 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անխել-Մարիա Վիլյար» հոդվածին։