Անտոնիո Կասսանո

Կասսանոն «Բարի» ֆուտբոլային ակումբի սանն է^[7]։ Նա իտալական Սերիա A-ում կատարել է իր նորամուտը 1999 թվականի դեկտեմբերի 11-ին՝ 1999-2000 մրցաշրջանի 13-րդ տուրի «Լեչչեյի» դեմ խաղում (տան տերը՝ «Բարին», այդ խաղում հաղթում է 1-0 հաշվով)^[8][9]։ Արդեն մյուս տուրում՝ դեկտեմբերի 18-ին «Սան-Նիկոլա» տնային մարզադաշտում Կասսանոն Սերիա A-ում բացելով իր խփած գնդակների թիվը՝ խփում է «Ինտերի» դեմ (2-1) խաղի հաղթական գոլը (արագությամբ անցում կատարելով ձախ եզրով՝ Կասսանոն շարժվում է դեպի տուգանային հրապարակի կենտրոն, շրջանցում է Լորան Բլանին և Քրիստիան Պանուչչիին և հարվածելով իր կողմից ձախ անկյունը գրավում է Ֆաբրիցիո Ֆեռոնայի պաշտպանած դարպասը)^[10]։ Երկու մրցաշրջանի ընթացքում Fantantonio-ն իր ակումբի կազմում անց է կացնում 48 խաղ և դառնում է 6 գոլի հեղինակ^[11]։

2001 թվականին Կասսանոն տեղափոխվում է «Ռոմա», որն այդ տարի մրցաշրջանի գործող չեմպիոնն էր։ Տրանսֆերի գինը կազմում է 28 մլն եվրո^[11][12][13]։ Իր առաջին գոլը նոր թիմի կազմում Կասսանոն հեղինակում է մրցաշրջանի 18-րդ տուրի «Վերոնայի» դեմ խաղում։ Կասսանոն ցուցադրում էր հիանալի խաղ և ուներ բարձր արդյունավետություն, սակայն նա այդպես էլ չէր կարողանում ներկայանալ խաղադաշտում՝ «օգտագործելով» իր տաղանդը ամբողջությամբ։ Այդ ամենի մեջ նրան խանգարում էր իր անսաստ բնավորությունը։ Ֆուտբոլիստը չէր կարողանում խուսափել ակումբի տնօրինության և մարզչի հետ մշտական տարաձայնություններից^[12]։ 2006 թվականին պայմանագրի երկարաձգման հետ կապված երկարատև վեճերից հետո Կասսանոն վաճառվում է «Ռեալ Մադրիդին»^[14][15]։ Այս տրանսֆերը մադրիդյան ակումբի տրասնֆերային պատմության ամենամեծ սխալներից էր։ Կասսանոն Ֆաբիո Կապելլոյի հետ մտնում էր բաց բախման մեջ։ Կասսանոյի և Ֆաբիոյի հարաբերությունները վատ էին հարթված դեռևս «Ռոմայում» համատեղ անցկացրած տարիներից^[12]։ Կապելլոն հաստատում էր, որ Կասսանոն ունի խնդիրներ սեփական քաշի հետ և գտնվում է վատ ֆիզիկական պատրաստվածության մեջ^[16]։

2007 թվականին Կասսանոն վարձավճարով տեղափոխվում է «Սամպդորիա»։ Հայրենիքում ֆուտբոլիստը ստանում է լրացուցիչ մոտիվացիա։ Նրա խաղը սկսում է որոշ ժամանակով նմանվել իր հինգ տարի առաջ ներկայացրած խաղին։ Կասսանոն չէր վիճաբանում ակումբի տնօրինության անդամների հետ, կանոնավոր կերպով գոլեր էր հեղինակում և նա ժամանակի ընթացքում դառնում է ջենովացի երկրպագուների սիրելին^[17]։ 2008 թվականին Կասսանոյի հետ համաձայնում են երկարաձգել պայմանագիրը և նա դառնում է «Սամպդորիայի» «լիակատար անդամը» (արդեն առանց վարձավճարային իրավունքների)։ 2010 թվականի ապրիլի 11-ին՝ ջենովական դերբիում, «Ջենովայի» դեմ հանդիպման 23-րդ րոպեին Կասսանոն գրավելով Ալեսսիո Սկարպիի պաշտպանած դարպասը դառնում է այդ խաղի միակ գնդակի հեղինակը։ Իտալիայի առաջնության 2010-11 մրցաշրջանի սկզբում՝ Կասսանոյի և «Սամպդորիայի» նախագահի՝ Ռիկարդո Գարոնեյի միջև վեճ է առաջանում այն պատճառով, որ Կասսանոն հրաժարվել էր այցելել ակումբի կազմակերպած բարեգործական ընթրիքին^[12]։ Այդ դեպքից հետո Կասսանոն հեռացվում էր մարզումներից և խաղերի ժամանակ այլևս չէր ընդգրկվում թիմի կազմի ցանկում^[18]։

Դեկտեմբերի կեսերին «Սամպդորիան» որոշում է բաժանվել Կասսանոյի հետ։ Սկսեցին տարածվել լուրեր, ըստ որոնց Կասսանոն պետք է տեղափոխվեր «Միլան»^[19]։ Լուրերը կապ ունեին իրականության հետ և ռոսոներների փոխնախագահ Ադրիանո Գալիանին հայտարարում է, որ Կասսանոն կգա մինչև մրցաշրջանի ավարտը վնասվածքի պատճառով դուրս եկած Ֆիլիպպո Ինձագիին փոխարինելու^[20]։ Սակայն առաջանում են որոշ խնդիրներ կապված տրանսֆերի հետ. «Սամպդորիան» «Ռեալին» «պարտք» էր 5 մլն եվրո՝ Անտոնիոյի տրանսֆերի համար և ըստ պայմանագրի՝ նույն գումարը իսպանական ակումբին պետք է վճարեր նաև այն ակումբը, որը որ կհանդիսանար Կասսանոյի հաջորդը։ «Միլանը» չէր պատրաստվում վճարել այդ գումարը, սակայն այնուամենայնիվ ակումբները համաձայնության են հասնում. և «Սամպդորիան» և «Միլանը» հավասար չափով պետք է տային «Ռեալի» պարտքը^[21]։ 2011 թվականի հունվարի 3-ին Կասսանոն կնքում է պայմանագիր իտալական «Միլանի» հետ՝ մինչև 2014 թվականը^[22][23][24]։ Տեղափոխությունից հետո Կասսանոն ասաց. «Ես հասա բարձունքին։ „Միլանից“ վերև միայն երկինքն է։ Եթե ես այստեղ հաջողության չհասնեմ, ապա ինձ պետք է շութափույթ հասցնել հոգեբուժարան»^[25]։ 2011 թվականի հունվարի 6-ին Կասսանոն կատարում է իր նորամուտը նոր թիմում։ Նրա առաջին խաղն է դառնում «Կալյարիի» դեմ խաղը, որում նա կատարում է փոխանցում Ռոդնի Սթրասերին և վերջինս էլ հեղինակում է այդ հանդիպման միակ գնդակը^[26][27]։

2011 թվականի հոկտեմբերի 29-ին Անտոնիոն իրեն վատ զգաց՝ գտնվելով այն ինքնաթիռի մեջ, որը վերադառնում էր «Միլան» - «Ռոմա» խաղից։ Մասնավորապես նրա մոտ հանկարծակի առաջացել էին տեսողության, խոսքի և շարժվելու հետ կապված խնդիրներ^[28]։ Անմիջապես վայրէջքից հետո Կասսանոյին տեղափոխել էին հիվանդանոց^[29], որտեղ էլ նրա մոտ հայտնաբերվում են խնդիրներ սրտի հետ^[30]. մասնակիորեն էին փակվում աջ և ձախ փորոքների միջնապատերը։ Նոյեմբերի 4-ին Անտոնիոն Միլանում վերավիրահատվում է պրոֆեսոր Մարիո Կարմինատիի կողմից^[31]։ Վիրահատությունն անցնում է բարեհաջող^[32] և ֆուտբոլիստի վերականգնման ժամկետը նշանակվում է 6 ամիս^[33]։ Ապրիլին բժիշկները արգելում են Կասսանոյին վերադառնալ մեծ ֆուտբոլ^[34]։ Ի վերջո ապրիլի 7-ին՝ «Ֆիորենտինայի» դեմ հանդիպման 84-րդ րոպեին Կասսանոն փոխարինում կատարելով դուրս է գալիս խաղադաշտ^[35]։

Ապրիլի 29-ին Անտոնիոն խփում է իր առաջին գոլը ֆուտբոլ վերադառնալուց հետո։ Նա հեղինակում է այդ գոլը «Սիենայի» դեմ հանդիպման 26-րդ րոպեին, և այդ խաղում «Միլանը» հաղթում է 4-1 հաշվով։ Խաղից հետո Կասսանոն ասաց, որ այդ գոլը նա նվիրում է իտալական ակումբի բժիշկ Ռոդոլֆո Տավանային, քանի որ հենց այդ բժիշկն էր օգնել նրան վերադառնալ մեծ ֆուտբոլ^[36]։

2012 թվականի օգոստոսի 22-ին «Ինտերը» և «Միլանը» պաշտոնապես հայտարարում են հարձակվողներ Անտոնիո Կասսանոյի և Ջամպաոլո Պացցինիյի փոխարինման մասին։ Կասսանոյի «Ինտերի» հետ կնքված պայմանագրի ժամկետը լրանալու էր 2014 թվականի հունիսի 30-ին^[37][38][39]։

«Ինտեր» տեղափոխվելուց հետո՝ Կասսանոն La Gazzetta dello Sport-ի հետ հարցազրույցի ժամանակ պատմում է «Միլանից» հեռանալու պատճառի մասին.

Այս գործարքը՝ ակնհայտ է, որ ավելի շահավետ է «Ինտերի» համար։ Մասիմո Մորատտին ցանկանում էր ձեռք բերել ինձ դեռևս այն ժամանակ, երբ այստեղ աշխատում էր Ռոբերտո Մանչինին։ Սակայն, քանի որ այդ ժամանակ ես լիակատար խելագար էի ինձ ձեռք չբերելը իր կողմից հանդիսացավ ավելի ճիշտ քայլ։ Ես ունեի նաև այլ առաջարկություններ, օրինակի համար Կատարից։ Ինձ տեղափոխության դիմաց առաջարկում էին մի կույտ փող, սակայն ես ավելի մտադիր էի ներկայացնել հավաքականը աշխարհի առաջնությունում և այդ իսկ պատճառով էլ ընտրեցի «իսկական» առաջնությունը։ Ես ստիպված էի լքել «Միլանը»։ Այնտեղ կար մի մարդ, որը տիրում էր ավելի մեծ իշխանության քան մարզիչը և նա ի տարբերություն այլոց իրեն սխալ էր պահում։ Երբ որ ես հիվանդ էի, իմ ակմակիցները և երկրպագուները ոգևորում էին ինձ, իսկ այդ մարդը շատ բաներ էր խոստանում, սակայն դրանք ուղղակի փուչ խոսքեր էին։ Նա ընդհանուր լեզու էր գտնում միայն նրանց հետ, ովքեր քծնում էին նրան, իսկ դա ամենևին իմ ոճը չէր։ Հետագայում վաճառվում են իմ երկու լավ ընկերները՝ Տիագո Սիլվան և Զլատան Իբրահիմովիչը, ինչից հետո իմ բոլոր կասկածները ցրվում են։ Կուզենայի շնորհակալություն հայտնել ակումբի տիրոջը՝ Սիլվիո Բերլուսկոնիին, նրա աղջիկ Բառբառային, ով մտնում էր ակումբի տնօորինության անդամների կազմի մեջ, «Միլանի» երկրպագուներին և այդ ակումբի կազմում հանդես եկող նախկին ընկերներիս։ Նրանց հետ ես ոչ մի խնդիր չունեի։ Առաջ ասել էի, որ «Միլանից» վերև միայն երկինքն է։ Ինչևէ պարզվեց, որ երկնքում «Ինտերն» է^[40][41]։

2013 թվականի մարտի 2-ին Կասսանոն նոր ակումբի հետ մարզման ժամանակ վիճաբանության մեջ է մտնում թիմի գլխավոր մարզչի՝ Անդրեա Ստրամաչոնիի հետ^[42]։ Այս դեպքի հետ կապվածություն է ունենում այն, որ «Կատանիայի» դեմ խաղում Կասսանոն չի ներառվում «Ինտերի» հիմնական կազմում և պարտավորվում է վճարել մեծ գումարային տուգանք։ 2013 թվականի հուլիսի 3-ին կնքելով երեք տարի ժամկետով պայմանագիր տեղափոխվում է «Պարմա»։ Այնտեղ նա վերցնում է 99 համարի մարզաշապիկը։ Որպես «Պարմայի» նոր ֆուտբոլիստ ներկայացմանը նվիրված պաշտոնական պրես-կոնֆերանսի ժամանակ Անտոնիոն անկեղծանալով ասում է, որ լքել է Միլանի «Ինտերը» ակումբի նոր գլխավոր մարզիչ Վալտեր Մացարիյի պատճառով։ Այդ մարզչի հետ նա աշխատել էր դեռևս «Սամպդորիայում» անցկացրած տարիներին^[43]։

Ես շնորհակալ եմ «Ինտերի» նախագահ Մասիմո Մորատտիին, սպորտային տնօորեն Մարկո Բրանկեին, ակումբի գլխավոր տնօրեն Պերո Աուզիլիոյին և երևի բոլորին ով իմ հետ է եղել, սակայն միայն թե ոչ ակումբի նոր գլխավոր մարզիչ Վալտեր Մացարիին։ Դեռևս մինչև նոր ակումբ տեղափոխվելը նա ասաց ինձ, որ ես հիմնական կազմի ֆուտբոլիստ եմ, իսկ արդեն պայմանագրի կնքումից հետո ասաց, որ ես ճիշտ կանեմ գնամ տուն^[44]։

2013 թվականի նոյեմբերի 30-ին Կասսանոն հեղինակում է իր 100-րդ գնդակը իտալական Սերիա A-ում^[45]։

2015 թվականի հունվարի 26-ին Կասսանոն երկկողմանի համաձայնությամբ, ժամկետից շուտ խզում է պայմանագիրը «Պարմայի» հետ^[46]։ Պայմանագրի խզումից հետո Անտոնիոն հետաքրքրություն է առաջացնում իր նախկին ակումբ «Ինտերի»^[47] և ռուսական «Տերեկի» մոտ^[48]։

Կասսանոն հավաքականի կազմում իր նորամուտային խաղն անցկացրել է 2003 թվականի նոյեմբերին՝ Լեհաստանի հավաքականի դեմ խաղում^[49]։

Իտալիայի հավաքականի կազմում Կասսանոն մասնակցել է Եվրո-2004 և Եվրո-2008 առաջնություններին, սակայն իտալացիների համար հանդիսավոր 2006 թվականի աշխարհի առաջնությանը ֆուտբոլիստը մասնակցություն չի ունեցել^[50][51]։

Կասսանոն ստեղածագործող հարձակվող կամ իտալերենով fantasista է^[52][53], ում գործառույթը սովորաբար գոլային փոխանցումներ կատարելն է^[53]։ Կասսանոն ընդունակ է խաղալու խաղադաշտում ամենուրեք (հարձակվողական ուղղվածություն ունեցող կիսապաշտպանությունից մինչ հարձակում) սկսած առջևի գծի առաջնային և ետին մասից, աջ և ձախ եզրերից և տուգանային հրապարակի կենտրոնային մասերից։ Ի հավելումն իր գործածական դերի նա նաև ենթակա է հանդես գալ որպես առաջ քաշված փլեյմեյքեր, գոլահար և նույնիսկ պետք եղած ժամանակ՝ վինգեր^[53][54][55]։ Կասսանոն բնութագրվում է որպես ֆուտբոլիստ, ով «հմուտ և խելամիտ է գնդակի հետ վարվելիս» և ֆուտբոլիստ, ով «օժտված է դաշտը տեսնելու հիանալի կարողությամբ»^[56][57]։ Նրա լավագույն տեխնիկական որակներ են խաղին սուր ընթացք տալու կարողությունը, լավ զարգացած դրիբլինգը, հարձակվողական կարողությունները և փոխանցումային ճշգրտությունը^[56]։ Կասսանոն ի ծնե աջլիկ է, սակայն նա կարողանում է հզոր հարվածներ կատարել երկու ոտքերով էլ^[57][58][59]։

«Կրակոտ» ֆուտբոլիստը երկար ժամանակ հանդիպել է պարուհի Ռոզարիա Կաննավոյի հետ, սակայն ներկա պահին նրա սիրտը պատկանում է ջրագնդորդ Կառոլինա Մարչալիսին։ 2010 թվականի հունիսի 19-ին Պորտոֆինոյի սուրբ Մարտին եկեղեցում (Chiesa di San Martino) կայանում է Անտոնիոյի և Կառոլինայի ամուսնական արարողությունը^[60][61]։ 2011 թվականի ապրիլի 14-ին՝ ժամը 4-ի մոտակայքում, Միլանի «La Madonnina» հիվանդանոցում լույս աշխարհ է գալիս Անտոնիոյի և Կառոլինայի առաջնեկ Քրիստոֆերը^[62][63]։ 2013 թվականի մարտի 18-ին լույս աշխարհ է գալիս զույգի երկրորդ տղան՝ Լիոնելը^[64][65]։

Ակումբային

Ռոմա^[66]

• Իտալիայի սուպերգավաթի դափնեկիր։ 2001

Ռեալ Մադրիդ^[66]

• Իսպանիայի չեմպիոն - 2006-07

Միլան^[66]

• Իտալիայի չեմպիոն - 2010-11
• Իտալիայի սուպերգավաթի դափնեկիր։ 2011

Անձնական

• Երեք անգամ աչքի է ընկել «Լացիո» - «Ռոմա» հռոմեական դերբիում
• Սերիա A-ի լավագույն երիտասարդ ֆուտբոլիստ - 2001, 2003^[67]
• Ռեկորդակիր Իտալիայի հավաքականում Եվրոպայի առաջնություններում խփած գոլերի քանակով - 3 գոլ^[68]

Ակումբային

Աղբյուր։ La Gazzetta dello Sport

2016 թվական, մարտի 20-ի դրությամբ^[69][70]

Միջազգային