Արամ Ա
Արամ Ա Քեշիշյան Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոս։
| Արամ Ա. Քեշիշյան Պետրոս Քէշիշեան | ||
 | ||
| ||
|---|---|---|
| հուլիսի 1, 1995[1] | ||
| Նախորդող | Գարեգին Բ Սարգսյան (1977-1995), որ հետագայում դառնում է Գարեգին Ա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս (1995-1999) | |
| Կրթություն՝ | Ֆորդհեմի համալսարան | |
| Մասնագիտություն՝ | հոգևորական | |
| Ազգություն | հայ | |
| Դավանանք | քրիստոնեություն | |
| Ծննդյան օր | 8 Մարտ 1947 | |
| Ծննդավայր | Լիբանանի մայրաքաղաք Բեյրութ | |
| Քաղաքացիություն |  Լիբանան | |
| Ի ծնե անուն | արմտ. հայ.՝ Պետրոս Քէշիշեան | |
| Պարգևներ |  | |
Կենսագրություն
Արամ Ա. Քեշիշյանը ծնվել է 1947 թվականի մարտի 8-ին Լիբանանի մայրաքաղաք Բեյրութում։
Կրթություն
Արամ Ա-ն նախնական կրթություն է ստացել Լիբանանի Մեսրոպյան վարժարանում։
- Հոկտեմբեր 1961թվականին, ընդունվում է Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսության Դպրեվանքում,Անթիլիաս ։ Դպրեվանքի Ժառանգավորաց բաժնի քառամյա շրջանը աւարտելուց հետո,
- Մայիս 1965 թվականին ձեռնադրվում է սարկավագ՝ ձեռամբ Գարեգին Եպսկ. Սարգիսյանի։ Իսկ Դպրեվանքի Ընծայարանի բաժնի եռամյա շրջանի ավարտին,
- Մայիս 1968 թվականին ձեռնադրվում է աբեղա՝ ձեռամբ Լիբանանի Հայոց Առաջնորդ Տաճատ Արք. Ուրֆալյանի եւ
- Ապրիլ 1970 թվականին ստանում է Վարդապետական աստիճան՝ ձեռամբ Խորէն Ա. Կաթողիկոսին։
- Հոկտեմբեր 1978 թվականին, դեռեւս ուսանող Միացյալ Նահանգներում, ընտրվում է Լիբանանի Հայոց Թեմի Առաջնորդական Տեղապահ եւ
- Մայիս 1979 թվականին՝ Առաջնորդ։
- Մայիս 1980 թվականին ստանում է Ծայրագույն Վարդապետության աստիճան, և հաջորդ օրն իսկ ձեռնադրվումէ Եպիսկոպոս՝ ձեռամբ Գարեգին Բ. Աթոռակից Կաթողիկոսին։
- Հունվար 1985 թվականին ստանում է Արքութեան տիտղոս։
Դպրեվանքի ուսման շրջանը հաջողությամբ ավարտելուց հետո,
- 1968-1978 թվականներին հաջորդաբար սովորել է Մերձավոր արևելքի Աստվածաբական ճեմարանում (Near East School of Theology), Բեյրութի ամերիկյան համալսարանում(American University of Beirut), Շվեյցարիայի Պոսե Էկումենիկ հաստատությունում (Ecumenical Institute of Bossey), Օքսֆորդի համալսարանի (Oxford University) արևելագիտության բաժնում և Նյու Յորքի (Fordham University) Ֆորդհամի համալսարանում։ Եւ ստացել է ակադեմական հետեւյալ վկայականները.- բակալավրի (B.A.), Աստվածաբանության մագիստրոսի (M.Div.), Եկեղեցական պատմության մագիստրոսի (S.T.M.) եւ Փիլիսոփայության դոկտորի (Ph.D.) կոչումներին։
- 1968 - 1975 թվականներին մինչեւ Ամերիկա ուսման գնալը, Արամ Ա. Կաթողիկոս Անթիլիասի Մայրավանքում վարում է հևտեւևալ պաշտոնները.- Փոխ-Տեսուչ Մարտիկյան վարժարանի, Դպրեվանքի Տեսչի Օգնական ու ապա՝ Փոխ-Տեսուչ, աստվածաբանական նյութերու դասախոս Դպրեվանքում, և Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան միջ-եկեղեցական հարաբերութեանց Ընդհանուր Քարտուղար։
- 1972- 1975 դասաւանդում է նաև Հայկազյան համալսարանում և դասախոսություններ է տալիս Բեյրութի Համալսարանում (BUC) և Ամերիկյան համալսարանում (AUB)։
Միջ-եկեղեցական շարժումը (Ecumenical Movement)
Վեհափառին հայրապետի եկեղեցական կյանքում կարևոր տեղ է գրավում միջ եկեղեցական շարժումը ( Ecumenical Movement ): Աբեղայական Ձեռնադրությունից անմիջապես հետո , հանգրուանային զարգացումով նա իր հետևողական ու գործոն մասնակցությունն է բերում միջազգային եկեղեցական շարժումին՝ թե՛ տեղական, թե՛ Միջին Արեւելյան եւ թե միջազգային մակարդակներում։ Ներկա գտնվում է սեմինարների ավելի քան երեք հարյուր միջազգային , աստվածաբանական երկխoսութիւններու և համագումարների աշխարհի չորս կողմերը, ներկայացնելով Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսությունը՝ երբեմն նաև հրավիրվելով որպես դասախոս։
Միջին Արեւելքի Եկեղեցիներու Խորհրդի (Middle East Council of Churches) կառույց
Վեհափառ հայրապետը 1974-ին իր կարևոր դերն է ունենում միջին Արևելքի եկեղեցիների խորհրդի ( Middle East Council of Churches ) կառույցի վերակազմակերպման աշխատանքներում, և այդ թվականից սկսած դառնում է նույն խորհրդի գործադիր վարչության մնայուն անդամը։
2006-ից մինչև 2014,Հաջորդական երկու շրջանի ընտրվումէ նախագահ և ապա պատուոյ նախագահ հիշյալ միջ-եկեղեցական խորհրդին։
1977-ին նշանակվում է Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսությանը ներկայացուցիչ Վիեննայի PRO ORIENTE կաթոլիկ Էկյումենիկ Կիլիկիո կազմակերպության մոտ, որից հետոՆույն կազմակերպության պատուոյ անդամ է ընտրվում։
(Joint Commission of Theological Dialogue Between the Orthodox Church and the Oriental Orthodox Churches)
Իր գործոն Մասնակցությունը բերում է Արևելեան ուղղափառ ոչ քաղկեդոն և քաղկեդոն եկեղեցի (Joint Commission of Theological Dialogue Between the Orthodox Church and the Oriental Orthodox Churches):
Ուղղափառ ավետարանչական ( Orthodox Evangelical ) և Արևելեան ուղղափառ Բարեկարգեալ (Oriental Orthodox) ընտանիքների աստվածաբանական տիալոկին միջազգային մակարդակի վրայ՝ որպես հիմնադիր ու մնայուն անդամ վերոհիշյալ հանձնախմբերի։
Կարևոր դեր ունենում է Արևելեան ուղղափառ ոչ քաղկեդոնական եկեղեցիների և կաթոլիկ Եկեղեցւոյ աստվածաբանական երկխոսության Oriental Orthodox Roman Catholic Theological Dialogue նախաձեռնությունում։
Դառնում է մնայու անդամ նաև շրջանային ու միջազգային մի շարք աստվածաբանական Էկյումենիկ հանձնախմբերի և կազմակերպությունների։
Եկեղեցիներու Համաշխարհային Խորհուրդը (World Council of Churches)
- Վեհափառ Հայրապետին Էկյումենիկ ծառայությունում հատուկ տեղ է զբաղեցնում Եկեղեցիների Համաշխարհային Խորհուրդը (World Council of Churches)։
- 1970 թվականից նա իր մասնակցությունն է բերում նշյալ Խորհրդի զանազան բաժանմունքների աշխատանքներում
- Դառնում է անդամ խորհրդի երիտասարդական բաժանմունքին (Youth Department) և ապա «Հաւատ և Կարգ» հանձնաժողովին (Faith and Order Commission) ու նրա գործադիր վարչությանը (Standing Commission):
- 1983 թվականին Ե.Հ. Խորհուրդի Վանքուվըրի, Կանադա համաժողովում ընտրվում է խորհրդի կենտրոնական վարչության անդամը. Իսկ
- 1991 թվականին Քեմբերայի , Ավստրալիա համաժողովում կենտրոնական ու գործադիր Վարչությանց ( Central Committee and Executive Committee ) Ատենապետ՝ եօթ տարվա ժամանակաշրջանի համար։
- Վեհափառը առաջին Ուղղափառն է և ամենից երիտասարդը Ե.Հ.Խորհրդի պատմությունում, որը ընտրվում է միջազգային սույն մեծ կազմակերպության ամենաբարձր պաշտոնի անունից։
- 1998 թվականին Հարարեյի, Զիմբաբվեյում գումարված եկեղեցիների համաշխարհային խորհրդի 8-րդ վեհաժողովին վեհափառ հայրապետ միաձայնության վերընտրվում է Ատենապետ՝ դառնալով եկեղեցիների համաշխարհային խորհրդի պատմությունում առաջին վերընտրված ատենապետը (1991-1998, 1998-2007) թթ.
Եկեղեցական գործունեություն
1970 թվականին ավարտելով կրթությունը Անթիլիասի Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսության Դպրեվանքի ընծայարանի բաժնում Խորեն Ա. Կաթողիկոսի ձեռամբ ստացել է Վարդապետական աստիճան։ 1978 թվականին երբ դեռ ուսանում էր ԱՄՆ-ում ընտրվել է Լիբանանի Հայոց Թեմի առաջնորդական տեղապահ, իսկ 1979 թվականին Լիբանանի Հայոց Թեմի առաջնորդ։ 1980 թվականի մայիսին ստացել է Վարդապետության ծայրագույն աստիճան։ Վարդապետության ծայրագույն աստիճան ստանալու հաջորդ օրը Գարեգին Ա Կաթողիկոսի ձեռամբ դարձել է Եպիսկոպոս։ Մինչև ԱՄՆ ուսման մեկնելը Արամ Ա-ն Անթիլիասի Մայրավանքում ստացել է Անթիլիասի Մարտիկյան վարժարանի փոխտեսուչի, Անթիլիասի դպրեվանքի տեսուչի օգնականի և փոխտեսուչի պաշտոնները։ 1972-1975 թվականներին դարձել է Անթիլիասի դպրեվանքի աստվածաբանության դասախոս։ Արամ Ա-ն 1974 թվականին կարևոր դեր է ունեցել Մերձավոր Արևելքի Եկեղեցիների Խորհրդի կառույցի վերակազմակերպման աշխատանքներին, և նույն տարում դարձել է այդ խորհրդի Գործադիր Վարչության անդամ։ 1977 թվականին նշանակվել է Վիեննայում Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսության ներկայացուցիչ։ 1970 թվականին դարձել է Եկեղեցիների Համաշխարհային խորհրդի երիտասարդական բաժանմունքի ապա «Հավատք և Կարգ» հանձնաժողովի գործադիր ղեկավար։ 1978 թվականին Արամ Ա. ստացել է Լիբանանի Հայոց Առաջնորդի պաշտոնը։ Արամ Ա-ն Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս է դարձել 1995 թվականի հունիսի 28-ին։ Օծումը տեղի է ունեցել 1995 թվականի հուլիսի 1-ին։ Կաթողիկոս դառնալուց հետո Արամ Ա-ն լուծել է Մեծի Տանն Կիլիկիո Կաթողիկոսության առաքելության վերակազմակերպման և վերածաղմկան աշխատանքները։
Աշխատանքային գործունեություն
- 1968 թ.` Անթիլիասի դպրեվանքի փոխտեսուչ։
- 1968 թ.` Անթիլիասի Մայրավանքի աստվածաբանության դասախոս։
- 1972-1975 թթ.` Բեյրութի Հայկազյան համալսարանի դասախոս։
- 1974 թ.` Մերձավոր Արևելքի Եկեղեցիների Խորհուրդի գործադիր վարչության անդամ։
- 1974-1975 թթ.` Բեյրութի Ամերիկյան համալսարանի դասախոս։
- 1975 թ.` Կիլիկիո կաթողիկոսարանի միջեկեղեցական հարաբերությունների ընդհանուր քարտուղար։
- 1977 թ.` Վիեննայի Էկումենիկ կազմակերպությունում Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսության ներկայացուցիչ։
- 1978 թ.` Միացյալ Նահանգներում Լիբանանի հայկական թեմի առաջնորդական տեղապահ։
- 1978 թ.` Լիբանանի հայկական թեմի առաջնորդ։
- 1979-1995 թթ.՝ Միացյալ Նահանգներում Լիբանանի հայկական թեմի առաջնորդ։
- 1983 թ.` Եկեղեցիների Համաշխարհային Խորհրդի վարչության անդամ։
- 1994 թ.` World Religions Museum Foundation միջազգային կազմակերպության պատվավոր նախագահ։
- 1998 թ.` Եկեղեցիների Համաշխարհային Խորհրդի ատենապետ։
- 2006 թ.՝ World Religions for Peace միջազգային կազմակերպության նախագահ։
Եկեղեցական պաշտոններ
Գիտական աշխատություններ
| աշխատություն | վայր | թվական | լեզու |
|---|---|---|---|
| Ներսես Շնորհալի - Աստուածաբանու Էքիւմէնիստ | Բեյրութ | 1974 | հայերեն |
| Հայաստանեայց Եկեղեցւոյ Ճշմարիտ Դիմագիծը | Անթիլիաս | 1979 | հայերեն |
| Վերականգնումի Կամքով | Բեյրութ | 1983 | հայերեն |
| Ժողովուրդին հետ | Անթիլիաս | 1989 | հայերեն |
| Դէպի 1700-ամեակ Սուրբ Թադէի Ճամբով | Անթիլիաս | 1996 | հայերեն |
| Որդի Աստուծոյ, Որդի Մարդոյ | Անթիլիաս | 1999 | հայերեն |
| Ազգ, Եկեղեցի, Հայրենիք | Անթիլիաս | 1999 | հայերեն |
| Հաւատքի Առաքելութիւն | Անթիլիաս | 2003 | հայերեն |
| Տէր Զօր։ Համազգային Ուխտատեղի | Անթիլիաս | 2005 | հայերեն |
| Ծառայութեան Մեծութիւնը | Անթիլիաս | 2005 | հայերեն |
| Կեանքը Արժէքներով Իմաստաւորել | Անթիլիաս | 2009 | հայերեն |
| The Witness of the Armenian Church in a Diaspora Situation | Նյու Յորք | 1978 | հայերեն |
| Conciliar Fellowship | Ջենովա | 1991 | հայերեն |
| Orthodox Perspectives on Mission | Օքսֆորդ | 1992 | հայերեն |
| The Challenge to be a Church in a Changing World | Նյու Յորք | 1997 | հայերեն |
| In search of Ecumenical Vision | Անթիլիաս | 2000 | հայերեն |
| L’eglise Face aux Grands defis | Անթիլիաս | 2000 | հայերեն |
| The Armenian Church Beyond the 1700th Anniversary | Անթիլիաս | 2002 | հայերեն |
| Justice, Paix, Reconciliation | Անթիլիաս | 2003 | հայերեն |
| The Christian Witness at the Crossroads in the Middle East | Անթիլիաս | 2004 | հայերեն |
| For a Church Beyond its Walls | Անթիլիաս | 2006 | հայերեն |
| Pour un Monde Transforme | Անթիլիաս | 2006 | հայերեն |
| Dialogue with Youth Montreal | Մոնրեալ | 2009 | անգլերեն, Ֆրանսերեն |
| Enriching Life with values | Անթիլիաս | 2009 | հայերեն |
| St. Nerses the Gracious and Church Unity | Անթիլիաս | 2010 | անգլերեն |
| A Journey of Faith, Hope and Vision | Անթիլիաս | 2011 | անգլերեն |
| Taking the Church to the People | Անթիլիաս | 2011 | անգլերեն |
| THE ARMENIAN CHURCH | Անթիլիաս | 2016 | անգլերեն |
| L’ÉGLISE ARMÉNIENNE | Անթիլիաս | 2018 | ֆրանսերեն |
| «ՆՈՐ ՀՈՐԻԶՈՆՆԵՐՈՒ ԴԻՄԱՑ» | Անթիլիաս | 2018 | հայերեն |
| АРМЯНСКАЯ ЦЕРКОВЬ | Անթիլիաս | 2018 | ռուսերեն |
. Author: His Holiness Aram I - Antelias, 2016, English, 241 Pages.
Պատկերասրահ
«Ներսէս Շնորհալի Աստուածաբան եւ Էքիւմէնիստ» Արամ Վրդ. Քէշիշեան - Պէյրութ, 1974:
«Հայ Եկեղեցւոյ Ճշմարիտ Դիմագիծը» Արամ Վրդ. Քէշիշեան - Անթիլիաս,1979:
«Որդի Աստուծոյ, Որդի Մարդոյ» Արամ Ա.Կաթողիկոս - Անթիլիաս, 1999:
«Ազգ, Եկեղեցի, Հայրենիք» Արամ Ա. Կաթողիկոս - Անթիլիաս, 1999:
«Հաւատքի Առաքելութիւն» Արամ Ա.- Անթիլիաս,2003:
«ԾԱՌԱՅՈՒԹԵԱՆ ՄԵԾՈՒԹԻՒՆԸ» (ԽՈՀԵՐ, ՏԱԳՆԱՊՆԵՐ ԵՒ ԿԵՑՈՒԱԾՔՆԵՐ) Արամ Ա. Կաթողիկոս, Անթիլիաս, 2005
«Կեանքը Արժէքներով Իմաստաւորել» Արամ Ա.Կաթողիկոս - Անթիլիաս, 2009
Orthodox Perspectives on Mission, Oxford, 1992
Aram I. Towards An Ecumenical Ethic For A Responsible Society In A Sustainable Creation, Beirut, 1994
Aram I. Et Ethnicité, Antelias, 1996
Aram I. In search of Ecumenical Vision, Antelias, 2000
Aram I. The Armenian Church Beyond the 1700th Anniversary, Antelias, 2002
Aram I. Justice, Paix, Reconciliation, Antelias, 2003
Aram I. St. Nerses the Gracious and Church Unity. Antelias, 2010
«ՆՈՐ ՀՈՐԻԶՈՆՆԵՐՈՒ ԴԻՄԱՑ» Արամ Ա. Կաթողիկոս: Անթիլիաս, 2018
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արամ Ա» հոդվածին։ |
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արամ Ա» հոդվածին։ |