Բողկ վայրի

Բարակ արմատով և փետրաձև բաժանված տերևներով, 25-50 սմ բարձրությամբ միամյա մեղրատու խոտաբույս է։ Ցողունի հիմքային մասն ու ստորին տերևները ծածկված են կոշտ մազիկներով։ Քնարաձև տերևները բաժանված են անհամաչափ երկարավուն-ձվաձև ատամնաեզր մասերի, գագաթնային հատվածը ավելի խոշոր է։ Երբեմն սպիտակ, դեղին կամ մանուշակագույն ջղերով պսակաթերթիկները բաց դեղին են։ Բաժակը կրկնակի կարճ է պսակից։ Սուր բզաձև կտուցով պտուղները երկար և ամուր հատվածավոր պատիճներ են^[1]։

Աճում է ստորին և միջին լեռնային գոտիների ցանքսերում, անմշակ տարածքներում և աղբավայրերում։ Տարածված է Տավուշի, Գեղարքունիքի, Արարատի, Արմավիրի մարզերում, Երևանում^[1]։

Բուժական նպատակներով օգտագործում են ամբողջ բույսը, որի վերգետնյա մասը պարունակում է ֆլավոնոիդներ (կվերցետին, կեմպֆերոլ և այլն), թիոգլիկոզիդներ, ռաֆանին գլիկոզիդ և այլն։ Սերմերը կիրառում են ռևմատիզմի, իշիասի, որոշ ուռուցքների բուժման նպատակով^[1]։