Էդմոն Աբու
Էդմոն Ֆրանսուա Վալենտին Աբու (ֆր.՝ Edmond François Valentin About, փետրվարի 14, 1828[1][2][3], Դյոզ[2] - հունվարի 16, 1885[1][2], rue de Douai, Փարիզի 9-րդ շրջան, Ֆրանսիա[2]), 19-րդ դարի ֆրանսիացի գրող, հրապարակագիր, ժուռնալիստ, ֆլոբերյան գրական դպրոցի ներկայացուցիչ։ Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ (1884 թ.)։
Էդմոն Աբու ֆր.՝ Edmond About | |
---|---|
Ծննդյան անուն | անգլ.՝ Edmond François Valentin About |
Ծնվել է | փետրվարի 14, 1828[1][2][3] |
Ծննդավայր | Դյոզ[2] |
Վախճանվել է | հունվարի 16, 1885[1][2] (56 տարեկան) |
Վախճանի վայր | rue de Douai, Փարիզի 9-րդ շրջան, Ֆրանսիա[2] |
Գերեզման | Պեր Լաշեզ[4] և Edmond About's tomb |
Գրական անուն | Valentin de Quevilly |
Մասնագիտություն | գրող, լրագրող, դրամատուրգ, գիտաֆանտաստիկ գրող, վիպասան և արվեստի քննադատ |
Լեզու | ֆրանսերեն |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Կրթություն | Շարլեմաժ լիցե և Բարձրագույն նորմալ դպրոց |
Գիտական աստիճան | Գրականության ագրեգացիա[5] (1851) |
Ժանրեր | վեպ և թատրոն |
Գրական ուղղություններ | հելլենոֆոբիա |
Անդամակցություն | Ֆրանսիական ակադեմիա[6] և Մասոնականություն |
Պարգևներ | |
Համատեղ ապրող | Ալիս Օզի |
Edmond About Վիքիպահեստում |
1855 թվականին լույս է ընծայել «Արդի Հունաստանը» («Le Grec contemporain») գիրքը, որտեղ միմյանց հետ համեմատելով հին ու նոր Հունաստանները՝ սուր ծաղրի է ենթարկում ժամանակակից բարքերը և ցրում իդեալական պատկերացումները հունական իրականության մասին։ Այդ նույն տարում հրատարակել է իր առաջին վեպը՝ «Tolla Feraldi»-ն, որը մեծ հաջողություն է ունեցել, ջերմորեն ընդունվել թե՛ ընթերցողների և թե՛ քննադատության կողմից, նպաստել հեղինակի համբավի հետագա տարածմանը։ Դրան հաջորդել են Էդմոն Աբուի հեղինակած նոր վեպերը՝ «Le roi des Montagnes»-ը (1856), «Germaine»-ը (1857), «Les échasses de maître Pierre»-ը (1858) և մի ամբողջ շարք պատմվածքներ ու նորավեպեր։ Նա հեղինակել է նաև կատակերգություններ, որոնցում վառ կերպով դրսևորվել է երգիծաբանի նրա տաղանդը։
Կենսագրություն
Ծնվել է 1828 թվականի փետրվարի 14-ին, լոթարինգիական Դյոզ քաղաքում, մանր առևտրականի ընտանիքում[8]։ Սկզբնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրի աստվածաբանական դպրոցում, ապա ընդունվել Շառլեմանի գիմնազիան, որի փայլուն աշակերտներից մեկն է եղել, հաղթել է փիլիսոփայության մրցույթում և արժանացել պատվավոր պարգևի։ 1848 թվականից ուսումը շարունակել է «Էկոլ նորմալ սուպերիոր»-ում, որտեղ 1851 թվականին առաջին մրցանակն է շահել գրականության ավարտական քննությունը փայլուն կերպով հանձնելու համար[9]։ Դրանից հետո երկու տարի՝ մինչև 1853 թվականը սովորել է Աթենքի ֆրանսիական դպրոցում (այստեղ նրա դասընկերների թվում էր ապագա անվանի ճարտարապետ Շառլ Գառնիեն)։ 1867-1868 թվականներին ճամփորդել է Եգիպտոսում։
Հակակղերական հայացքների տեր ու վճռական անձնավորություն լինելով՝ Էդմոն Աբուն իր առաջին իսկ հրապարակագրական ելույթներում դրսևորել է իրեն որպես թունդ բանավիճող և սուր երգիծանքի զենքը հմտորեն գործածող։ Պաշտպանել է Ֆրանսիական Երրորդ Հանրապետությունը, Ադոլֆ Թիերի վարած քաղաքականությունը՝ այդ նպատակին ծառայեցնելով իր հիմնադրած «XIX դար» ամսագիրը[10], որի գլխավոր խմբագիրն էր նաև[11]։ 1862 թվականի մարտի 7-ին նրան ներկայացրել են «Սուրբ Հովհաննես Երուսաղեմցի» մասոնական օթյակի անդամներին։ Ներսից մանրամասնորեն ու խորությամբ ծանոթանալով օթյակի դրվածքին՝ նա բարձրաստիճանն մասոնների մասին սուր քննադատական հոդվածներ է հրատարակել Le Siècle-ում[12]։
1884 թվականի հունվարի 24-ին Էդմոն Աբուն ընտրվել է Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ։ Վախճանվել է դրանից մեկ տարի անց՝ հիսունվեց տարեկան հասակում։ Հուղարկավորվել է Փարիզի Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը։
Հիշատակ
Էդմոն Աբուի պատվին փողոցներ են անվանակոչվել Փարիզում, Դյոզում, Մեցում, Սեն Ավոլում, Մալո լը Բենում, Նանսիում, Սևվեռնում, Հավրում, Լիմոժում, Գրենոբլում, Պլեսի-Ռոբինսոնում և ֆրանսիական մի շարք այլ քաղաքներում։ Նրա պատվին հուշատախտակ է փակցված Սևեռնի այն վիլլայի պատին, որտեղ մի քանի տարի ապրել է նա։
Երկեր
- Tolla - Paris, éditeur=Hachette, année 1855|date=1855,pages totales=308
- La Grèce contemporaine, 1855, Sur Wikisource
- Les Mariages de Paris, 1856, Dont « Les Jumeaux de l'hôtel Corneille », « L'Oncle et le Neveu », « Terrains à vendre », « Le Buste », « Gorgeon » et « La Mère de la Marquise ».
- Le Roi des montagnes, 1857, Sur Wikisource
- Germaine, 1857; Sur Wikisource
- Maître Pierre, 1858,
- Trente et Quarante. Sans dot. Les parents de Bernard|date=1859}}.
- La Question romaine, 1859, Sur Wikisource
- L'Empereur et la Prusse|date=1860}}.
- La Nouvelle Carte d'Europe (15 avril)|date=1860}}.
- Rome contemporaine, 1861 Sur Wikisource
- Ces Coquins d'agents de change, 1861,
- Lettre à M. Keller|date=1861
- Le Cas de M. Guérin, 1862
- L'Homme à l'oreille cassée, 1862; Sur Wikisource
- Le Nez d'un notaire, 1862
- Théâtre impossible. Guillery. L'Assassin. L'Éducation d'un prince. Le Chapeau de Sainte Catherine|date=1862}}.
- Dernières lettres d'un bon jeune homme à sa cousine Madeleine|date=1863}}.
- La Vieille roche - 1ère partie։ Le Mari imprévu (1865) - 2ème partie։ Les Vacances de la comtesse (1865) - 3ème partie։ Le Marquis de Lanrose (1866)
- Madelon| (2 volumes, 1863)
- Le Progrès, 1864
- Les Questions d'argent : les assurances, 1865
- Causeries, première et deuxième séries (1865-1866)
- La Vieille Roche. Le mari imprévu. Les vacances de la comtesse. Le marquis de Lanrose (3 volumes, 1865-1866)
- Le Turco. Le bal des artistes. Le poivre. L'ouverture au château. Tout Paris. La chambre d'ami. Chasse allemande. L'inspection générale. Les cinq perles|date=1866}}.
- L'Infâme|date=1867}}.
- ABC du travailleur, 1868 https://www.scribd.com/doc/12590934/Edmond-About-ABC-Du-Travailleur}}(չաշխատող հղում)
- Les Mariages de province. La fille du chanoine. Mainfroi. L'album du régiment. Étienne, 1868,
- Le Fellah : souvenirs d'Égypte, 1869
- Alsace, 1871-1872, 1873
- Le Roman d'un brave homme, 1880 https://archive.org/details/leromandunbrave00abougoog}}
- De Pontoise à Stamboul. Le grain de plomb. Dans les ruines. Les œufs de Pâques. Le jardin de mon grand'père. Au petit Trianon. Quatre discours|date=1884.
- Nouvelles et souvenirs|date=1885.
- Le Dix-neuvième Siècle|date=1892.
Թատերգություններ
- Guillery, comédie en 3 actes, en prose, Paris, Théâtre-Français, février 1856.
- Risette : ou les Millions de la mansarde, vaudeville en 1 acte, Paris, théâtre du Gymnase, 8 août 1859.
- Le Capitaine Bitterlin, comédie en 1 acte, en prose, Paris, théâtre du Gymnase-Dramatique, 27 octobre 1860.
- Un mariage de Paris, comédie en 3 actes, avec Émile de Najac, Paris, théâtre du Vaudeville, 5 juillet 1861.
- Gaëtana, drame en 5 actes en prose, Paris, théâtre de l'Odéon, 3 janvier 1862.
- Nos gens, comédie en 1 acte, avec Émile de Najac, Paris, théâtre du Gymnase, 23 août 1866.
- Histoire ancienne, comédie en 1 acte, avec Émile de Najac, Paris, Théâtre-Français, 31 octobre 1868.
- Retiré des affaires, comédie en 2 actes, avec Émile de Najac, Paris, théâtre du Vaudeville, 11 octobre 1869.
- L'Assassin, comédie en un acte, Paris, théâtre du Gymnase-Dramatique, 29 septembre 1882.
Արվեստաբանական, քննադատական աշխատություններ
- Voyage à travers l’Exposition des beaux-arts (peinture et sculpture), 1855.
- Nos artistes au Salon de 1857, 1858
- Salon de 1864, 1864
- Salon de 1866, 1867
- Le Salon de 1868, 1868
- Salon de 1869, 1869
- Peintures décoratives exécutées pour le foyer public de l’Opéra par Paul Baudry, 1874
- Le Décaméron du Salon de peinture pour l’année 1881, 1881
- Quinze journées au Salon de peinture et de sculpture (année 1883), 1883
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Կենսագրական տեղեկություններ Ֆրանսիական ակադեմիայի կայքէջում Արխիվացված 2010-12-13 Wayback Machine
- Մի քանի վեպերի թվայնացված տեքստերը. [2](չաշխատող հղում) [3] [4][5]
- Images-Re-vues, numéro|1, Thomas Schlesser, „Реализмот на Гистав Курбе, од демократска уметност до анархија“ (« Le réalisme de Gustave Courbet, de l'art démocratique à l'anarchie »)։ [6] Արխիվացված 2006-09-03 Wayback Machine
- Էդմոն Աբուի գործերը Գուտենբերգ նախագծում
- . Collier's New Encyclopedia. 1921.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էդմոն Աբու» հոդվածին։ |