Լաուրա Անտոնելի

Լաուրա Անտոնելին ծնվել է մանկավարժների ընտանիքում։ Նրա մանկությունն ու պատանեկությունը անցել են Վենետիկում, Ջենովայում և Նեապոլում։ Մանկուց երազել է գնալ ծնողների հետքերով և դառնալ ուսուցիչ, այդ իսկ պատճառով ավարտել է Նեապոլի ֆիզիկական դաստիարակության ինստիտուտը։ Որոշ ժամանակ աշխատելով Հռոմի «Արտիստիկո» լիցեյում որպես ֆիզկուլտուրայի ուսուցչուհի, մասնակցել է «Carosello» հեռուստաշոուին՝ որպես գովազդային մոդել, որից հետո սկսել է դերասանուհու իր կարիերան։

Լաուրա Անտոնելիի կինոդեբյուտը կայացել է 1965 թվականին նկարահանված Լուիջի Պետրինիի «Տասնվեցամյաները» ֆիլմում։ Այնուհետև նկարահանվել է «Դոկտոր Գոլդֆուտը և ռումբ-աղջիկները» (1966 թ.), «Սեքսուալ հեղափոխություն» (1968 թ.) և «Վեներան մորթիներով» (1969 թ.) կինոնկարներում։ 1973 թվականին թողարկվել է ռեժիսոր Սալվատորե Սամպերիի «Խարդավանք» կինոնկարը, որի շահույթը միայն իտալական կինոթատրոններում կազմել է վեց միլիարդ լիր, իսկ Լաուրա Անտոնելին հռչակվել է իտալական էրոտիկ կինոյի աստղ։

1970-1980-ական թվականներին Լաուրա Անտոնելին հիմնականում նկարահանվել է էրոտիկ բնույթի ֆիլմերում, կատակերգություններում և թեթև ֆարսերում։ Այդպիսի ֆիլմերից էին «Անմիտ սեքս» (1973 թ.), «Աստված իմ, որքան եմ ես ցածրացել» (1974 թ.), «Ներման արժանի մեղք» (1974 թ.), «Սիմոնա» (1974 թ.), «Վագրեր շրթներկում» («Վայրի անկողիններ» 1979 թ.), «Մաքուր և առաքինի» (1981 թ.), «Ռիմինի, Ռիմինի» (1987 թ.) և այլ կինոնկարներ։

1976 թվականին Լաուրա Անտոնելին խաղացել է Լուկինո Վիսկոնտիի «Անմեղը» ֆիլմի գլխավոր դերում, որտեղ փայլուն կերպով դրսևորել է իր դրամատիկական տաղանդը։ Նրա հիշարժան աշխատանքներից են նաև «Սիրուհի կինը» (1977 թ.) և «Սիրային կիրք» (1981 թ.) կինոնկարները։

1991 թվականի ապրիլի 27-ին Չերվետերե քաղաքում գտնվող նրա վիլլայից կարաբիներները հայտնաբերել են 36 գրամ կոկաին։ Դերասանուհին մեղադրվել է թմրանյութեր տարածելու մեջ, ձերբակալվել է և ենթարկվել տնային կալանքի։ Առաջին ատյանի դատարանը նրան դատապարտել է 3,5 տարվա ազատազրկման։ Միայն 9 տարի անց վճռափոխ դատարանը արդարացրեց նրան՝ այդ թվում Իտալիայում օրենքների փոփոխության հետ կապված։

Նույն 1991 թվականին «Գայթակղություն» ֆիլմի նկարահանման համար, դերասանուհու դեմքը թարմացնելու նպատակով, պրոդյուսերները պահանջել են, որպեսզի նա կոլագենային ներարկումների կուրս անցնի, որի արդյունքում դերասանուհու դեմքն այլանդակվեց։ Այդ միջադեպին հետևեց 13-ամյա դատավարություն։ Հռոմի դատարանը մերժել էր վնասի փոխհատուցման վերաբերյալ Լաուրա Անտոնելիի հայցը։ Դերասանուհին չդիմացավ նյարդային լարվածությանը և հայտնվեց հոգեբուժական կլինիկայում։ Դատավարությունը վերսկսվեց 2003 թվականին և նրան հատկացվեց 10 հազար եվրո։ Միայն 2006 թվականին Իտալիայի վճռափոխ դատարանը ընդունեց Լաուրա Անտոնելիի իրավացիությունը և վճռեց որպես փոխհատուցում վճարել նրան 108 հազար եվրո։ Այդ ամբողջ տարիների ընթացքում Լաուրա Անտոնելին չէր երևում հասարակության մեջ, խուսափում էր բոլոր տեսակի հանդիպումներից և լրագրողներից։

1971 թվականին նկարահանված «Կրկնակի ամուսնություն» («Սրիկան») ֆիլմի նկարահանումների ժամանակ Լաուրա Անտոնելին ծանոթացել էր Ժան Պոլ Բելմոնդոյի հետ։ Վերջինիս հետ սիրավեպը բոլորի համար անսպասելի էր։ Լաուրան անմիջապես ամուսնալուծվեց իր ամուսնուց՝ հրատարակիչ Էնրիկո Պյացենտինիից և Հռոմի կենտրոնում գնեց առանձին բնակարան՝ իր և Բելմոնդոյի հանդիպումների համար։ Նրանց սիրավեպը ամուսնությամբ չավարտվեց, քանի որ Լաուրա Անտոնելին խանդում էր Ժան Պոլ Բելմոնդոյին և անընդհատ սկանդալների առիթներ ստեղծում։ Վերջապես Բելմոնդոյի համբերության բաժակը լցվեց և նա լքեց Լաուրային։ Վերջինս ծանր էր տանում բաժանումը։ Նրանք միասին նկարահանվել էին նաև Կլոդ Շաբրոլի «Դոկտոր Պոպոլ» (1972 թ.) կինոնկարում։

Լաուրա Անտոնելին մահացել է 2015 թվականի հունիսի 22-ին՝ սրտի նոպայից։