Շաբանա Ազմի

Շաբանա Ազմին ծնվել է Ազամգարհ քաղաքում ` բանաստեղծ Կաիֆի Ազմիի և թատրոնի դերասանուհի, հասարակական գործիչ Շաուկատ Ազմիի ընտանիքում, որտեղ մեծանում էր նաև նրա եղբայրը, այժմ կինոօպերատոր Բաբա Ազմին։ Նրա ծնողները ապրում էին հասարակական կյանքով և Հնդկաստանի կոմունիստական կուսակցության անդամներ էին։ Դպրոցն ավարտելուց հետո Շաբանա Ազմին կրթություն է ստացել հոգեբանության ասպարեզում, իսկ հետո ավարտել է Պունայի կինոյի և հեռուստատեսության ինստիտուտը։ Սմիթա Պատիլի հետ միասին նա Շյամ Բենեգալի կողմից սիրված և «զուգահեռ կինոյի» (արտհաուս) առաջատար դերասանուհիներից մեկն է^[2][4]։

Շաբանա Ազմիի կինոդեբյուտը կայացել է 1974 թվականին՝ Շյամ Բենեգալի «Բողբոջ» ֆիլմում։ Նույն թվականին նա նկարահանվել է Դև Անանդի «Սիրո մեղեդին» և Խոջա Ահմադ Աբբասի «Հեռավորություն» ֆիլմերում։ 1975 թվականին նա կրկին նկարահանվել է Շյամ Բենեգալի մոտ՝ «Գիշերվա վերջը» կինոնկարում։ Հետագա տարիներին Շաբանա Ազմին նկարահանվել է «Վստահություն» (1976 թ.), «Ամար, Աքբար, Անտոնի» (1977 թ.), «Շախմատիստները» (1977 թ.), «Արյան կանչ» (1978 թ.), «Գիտակցում» (1982 թ.), «Չմտածված քայլ» (1983 թ.), «Շուկայական հրապարակ» (1983 թ.), «Փլատակներ» (1984 թ.), «Կնքամայրը» (1999 թ.) և այլ ֆիլմերում։ Բացի այդ Շաբանա Ազմին նկարահանվել է մի շարք եվրոպական և հոլիվուդյան ֆիլմերում՝ «Գենեզիս» (1986 թ.), «Բենգալյան գիշերներ» (1988 թ.), «Մադամ Սուզացկա» (1988 թ.), «Հաճույքների քաղաքը» (1992 թ.), «Վարդագույն հովազի որդին» (1993 թ.) և այլն։

1984 թվականին Շաբանա Ազմին ամուսնացել է բանաստեղծ և սցենարիստ Ջավեդ Ախտարի հետ^[5], ով առաջին ամուսնությունից ուներ երկու երեխա՝ այժմ կինոգործիչներ Ֆարհան Ախտարը և Զոյա Ախտարը^[6][7]։ Դերասանուհիներ Ֆարահ Նազն ու Տաբուն՝ Շաբանա Ազմիի զարմուհիներն են։