Շենունցզյա

Շենունցզյա; չին. պարզ. 神农架, փինյին Shénnóngjià
Երկիր	Չինաստան
Մասն է	Հուբեյ նահանգ
Կարգավիճակ	forestry district? և provincial directly controlled county-level division?
Մտնում է	Հուբեյ
ԲԾՄ	920 մետր
Բնակչություն (2019)	76 100 մարդ
Տարածք	3232,77 կմ²
Բարձրություն ծովի մ-ից՝; - Միջին բարձրություն	; 920 մ
Ժամային գոտի	UTC+8:00
Հեռախոսային կոդ	+86 719
Փոստային ինդեքսներ	442400
Ավտոմոբիլային կոդ	鄂P
	snj.gov.cn
	Շենունցզյա Վիքիպահեստում

Շենունցզյա անտառային շրջան (չին. պարզ. 神农架林区, փինյին Shénnóngjià Línqū), ՉԺՀ-ի Հուբեյ նահանգի անտառային տարածք։ Անմիջապես ենթարկվում է նահանգային կառավարությանը։

Պատմություն

Անտառային շրջանը ստեղծվել է 1970 թվականի մայիսի 28-ին` Ֆանսյան նահանգի իրար կապված Սինշան և Բադուն տարածքներից։ 1971 թվականին այն ընդգրկվեց Յիչան շրջանի մեջ (宜昌地区), 1972 թվականի մարտին այն տեղափոխվեց նահանգային իշխանությունների անմիջական ենթակայություն։ 1976 թվականի մայիսին անտառային տարածքն ընդգրկվեց Յունյան շրջանի մեջ (郧阳地区), բայց 1983 թվականի օգոստոսի 19-ին այն անմիջապես կրկին փոխանցվեց նահանգային կառավարությանը։ 1985 թվականին Բադունի շրջանից 2 և 1 ազգային համայնքներ տեղափոխվեցին անտառային շրջան։

Վարչատարածքային բաժանում

Անտառային շրջանը բաժանված է 6 գյուղակի, 1 շրջանի և 1 ազգային շրջանի։

Աշխարհագրություն

Շենունցզյա անտառային շրջանը գտնվում է Հուբեյի արևմտյան մասում, Չունցին տարածաշրջանի սահմանին։ Այստեղ են գտնվում Հուբեյ նահանգի ամենաբարձր լեռները, որոնցից ամենաբարձրը` Չենունդենն է («Շեն-նունա գագաթ», ծովի մակարդակից բարձր է 3105 մ)։ Այդ լեռները համարվում են հենց իր` Յանցզիի հովտի (հարավում) և դրա վտակ` Հանշույի (հյուսիսում) ավազանների միջև գտնվող ջրբաժանի մասը։

Լեռնային տեղանքի պատճառով տարածքի բնակչությունը և գյուղատնտեսական նշանակության հողերի օգտագործումը համեմատաբար քիչ են, և այդպիսով տարածքը կարողացավ պահպանել անտառային ծածկույթը, որն անհետացել է արևելյան Հուբեյի խիտ բնակեցված հարթավայրային շատ շրջաններում։

Տարածքի հարավարևմտյան մասում է գտնվում «Շենունցզյա» պետական արգելոցը (神农架国家自然保护区), որը 1990 թվականից^[1] ի վեր կենսոլորտային պաշարների համաշխարհային ցանցի մաս է կազմում և ընդգրկված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտների^[2] նախնական ցուցակում։ Արգելոցում պահպանվող կենդանիների տեսակների շարքում է «Ոսկե փնթի քթով» կապիկը, որի համար հատուկ պահպանվող տարածքը 100 քառակուսի կիլոմետր է։ Պնդում են, որ 1990 թվականից մինչև 2005 թվականը արգելոցում այս կապիկների քանակը 500-ից հասել է 1200-ի^[3]։

Շրջանի կենտրոնը Սունբայ գյուղակն է, որը տեղակայված է շրջանի հյուսիս-արևելյան մասում։ Գլխավոր զբոսաշրջային կենտրոնը Մույուի (Muyu) գյուղակն է, որը գտնվում է արգելոցի գլխավոր մուտքից ոչ հեռու։

Տարածքի մեծ մասը (բացառությամբ ամենահարավային, զբոսաշրջային հատվածի) փակ է օտարերկրացիների համար։

Տնտեսություն

Լեռնային ռելիեֆի և ավելի ցուրտ կլիմայի պատճառով, քան մարզի հարթ հատվածներում է, գյուղատնտեսությունը թույլ է զարգացած։ Տարածքի (ինչպես նաև Հուբեյի լեռնային այլ գավառների) բնորոշ առանձնահատկությունն այն է, որ բրնձի փոխարեն գյուղացիները հաճախ աճեցնում և ուտում են կարտոֆիլ (հազվագյուտ մշակաբույս ցածրադիր գավառներում)։ Թեյի աճեցումը նույնպես զարգանում է։

Նախկինում Շենունցզյայի հիմնական արդյունաբերությունը անտառտնտեսությունն էր. 1960-1980- ական թվականներին այստեղ տարեկան արտադրվում էր ավելի քան 100,000 խորանարդ մետր փայտանյութ^[3] (1970-ականներին հասնելով միլիոն խորանարդ մետրի^[4]),1990-ական թվականների վերջից անտառապահների հիմնական խնդիրն է դարձել անտառների պահպանումը, այլ ոչ թե փայտանյութի ստեղծումը^[3]։ Անտառահատումները պաշտոնապես դադարեցվել են 2000 թվականի մարտին^[4]։

Զարգացած է նաև լեռնահանքային արդյունաբերությունը։

Զբոսաշրջությունը դառնում է տարածաշրջանի տնտեսության կարևոր ճյուղ։ Լեռնային համեմատաբար զով կլիման հանգստացողներին ձգում է դեպի Շենունցզյա ամռանը, երբ Ուհանի կամ Իչանի բնակիչները տառապում են կլիմայի ջերմությունից և բարձր խոնավությունից։ Ձմեռային զբոսաշրջության համար գործում է նաև լեռնադահուկային հանգստավայր։