Սիոմարա Կաստրո
Իրիս Սիոմարա Կաստրո Սարմիենտո դե Սելայա (իսպ.՝ Iris Xiomara Castro Sarmiento de Zelaya, սեպտեմբերի 30, 1959, Տեգուսիգալպա, Հոնդուրաս), Հոնդուրասի քաղաքական գործիչ։ Հոնդուրասի նախագահը 2022 թվականի հունվարի 27-ից[3]։
Սիոմարա Կաստրո իսպ.՝ Xiomara Castro | |
Կուսակցություն՝ | Liberty and Refoundation? և Liberal Party of Honduras? |
---|---|
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և woman manager |
Ծննդյան օր | սեպտեմբերի 30, 1959 (64 տարեկան) |
Ծննդավայր | Տեգուսիգալպա, Հոնդուրաս |
Քաղաքացիություն | Հոնդուրաս |
Ի ծնե անուն | Iris Xiomara Castro Sarmiento |
Ամուսին | Manuel Zelaya?[1] |
Զավակներ | Xiomara Zelaya? և Héctor Zelaya Castro?[2] |
Պաշտոնանկ արված նախկին նախագահ Մանուել Սելայայի կինը՝ Կաստրոն, 2009 թվականին Հոնդուրասում պետական հեղաշրջմանը դիմադրության շարժման առաջնորդն էր։ Նա 2013 և 2017 թվականների նախագահական ընտրություններում նախագահի թեկնածու էր, որտեղ ներկայացնում էր «Ազատության և վերակառուցման» կուսակցությունը։ Հաղթել է 2021 թվականի նոյեմբերի նախագահական ընտրություններում[4][5]։
Կենսագրություն
Սամարան հինգ երեխաներից երկրորդն է, ավարտել է Տեգուսիգալպայի տարրական և ավագ դպրոցը, Սան Խոսե դել Կարմենի ինստիտուտը և Մարիա Աուկիլիադորա ինստիտուտը՝ ստանալով բիզնեսի կառավարման աստիճան[6]։
1976 թվականի հունվարին Սամարան ամուսնացել է Մանուել Սելայայի հետ։ Հարսանիքից անմիջապես հետո նրանք տուն գնեցին Օլանչոյի Կատակամաս քաղաքում։
Սիոմարա Կաստրոն ակտիվ մասնակցություն է ունեցել «Կատակամաս Ռոտարի ակումբի անդամների ամուսինների ասոցիացիա» կազմակերպության գործունեությանը, ինչպես նաև խմբի շրջանակներում մշակված գործողություններին, որոնք նախատեսված են Օլանչոյի դեպարտամենտի կարիքավոր երեխաներին խնամելու համար։ Կաստրոն մասնակցել է նաև «Centro de Cuidado Diurno para Niños en Catacamas»-ի (Երեխաների խնամքի ամենօրյա կենտրոն Կատակամասում) ստեղծմանը և այս աշխատանքի շրջանակներում օգնություն է առաջարկել միայնակ ընտանիքների և աշխատատեղերի ստեղծման կարևոր նախագծերի համար։
Քաղաքական կարիերա
Կատակամասում Կաստրոն կազմակերպեց Հոնդուրասի Լիբերալ կուսակցության կանանց ճյուղը և 2005 թվականի փետրվարին կայացած ներկուսակցական ընտրություններում իր ամուսնուն սատարելու արշավ անցկացրեց
Որպես Հոնդուրասի առաջին տիկին, Կաստրոն ղեկավարում էր սոցիալական զարգացման ծրագրերը, աշխատում էր ՄԱԿ-ի հետ կոալիցիայում այլ առաջին տիկնանց հետ՝ լուծելու ՄԻԱՎ-ով վարակված կանանց առջև ծառացած խնդիրները[7]։
2009 թվականի հունիսի 28-ի հեղաշրջումից և նրա ամուսնու տապալումից հետո Կաստրոն ղեկավարեց հեղաշրջման դիմադրության շարժումը՝ բազմիցս հազարավոր կողմնակիցներ հավաքելով Հոնդուրասի փողոցներում՝ պահանջելով Սելայայի վերադարձը[8]։ Այս շարժումը հայտնի դարձավ որպես ժողովրդական դիմադրության ազգային ճակատ (FNRP) և հիմք հանդիսացավ Ազատության և վերակառուցման քաղաքական կուսակցության համար[8]։ Կաստրոն միացավ իր ամուսնուն Բրազիլիայի դեսպանատանը, որտեղ նա ապաստան գտավ Հոնդուրաս վերադառնալուց հետո՝ նոր ռեժիմի հետ բանակցելու համար[7]։
Մասնակցություն 2013, 2017 և 2021 թվականների նախագահական ընտրություններին
2012 թվականի հուլիսի 1-ից Կաստրոն պաշտոնապես սկսել է իր նախագահական քարոզարշավը Սանտա Բարբարայի դեպարտամենտում միջոցառումներով[6]։ Այնուհետև նա հաղթեց իր կուսակցության նախնական ընտրություններում 2012 թվականի նոյեմբերի 18-ին[9], իսկ 2013 թվականի հունիսի 16-ին պաշտոնապես ընտրվեց Ազատության և վերակառուցման կուսակցության կողմից որպես թեկնածու 2013 թվականի նախագահական ընտրություններում[8]։ Կաստրոն վճռականորեն դեմ է նեոլիբերալիզմին, հասարակության ռազմականացմանը և Հոնդուրասի երկկուսակցական համակարգին, նա խոստացել է գումարել Ազգային հիմնադիր ժողով՝ Սահմանադրությունը վերաշարադրելու համար[8]։
Ընտրությունների նախաշեմին Կաստրոն թեկնածուների շրջանում հարցումների առաջատարն է եղել մարտից հոկտեմբեր ընկած ժամանակահատվածում[7][8][10]։ Այնուամենայնիվ, վերջնական հարցման արդյունքում, որն անցկացվել է ընտրությունների նախօրեին, Կաստրոյի վարկանիշն ընկել է մինչև երկրորդ տեղ՝ գործող նախագահ Խուան Օրլանդո Էրնանդեսից հետո, որը ներկայացնում էր Հոնդուրասի ազգային կուսակցությունը[11][12]։ Կաստրոն և Հերնանդեսը լայնորեն դիտվում էին որպես ընտրությունների երկու առաջատար թեկնածուներ[12][13]։ Սակայն 2013 թվականի նոյեմբերին կայացած ընտրություններում Կաստրոն պարտվեց[14]։
2017 թվականի նախագահական ընտրություններում Կաստրոն սկզբում փորձել է առաջադրել իր թեկնածությունը, սակայն հետո այն հանել է հօգուտ Սալվադոր Նասրալայի[15]։
Նրան հաղթանակ է բերել միայն 2021 թվականի նախագահական ընտրություններին մասնակցելը[4][5]։
Հոնդուրասի նախագահ
Հոնդուրասի նախագահի պաշտոնը պաշտոնապես ստանձնել է 2022 թվականի հունվարի 27-ին[3]։
Ծանոթագրություններ
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սիոմարա Կաստրո» հոդվածին։ |