S passé surcomposé (franz. »öberzämegsetzti Vergangehait«) oder uf Tütsch au Dopplets Perfekt isch e spezielle Form för d Bildig vom Plusquamperfekt, wo im Alemannische, Bairische und i den andere tütsche Tielekt, aber au i de französische Umgangssprooch vorchunt. D Bizaichnig chunt dodeher, well die Zitt miteme Hilfsverb und zwai Partizip Perfekt bildet werd. Im Tütsche isch die Zittform schriftlich sitem 13. Joorhundert bilait.
Do s moderni Alemannisch kai aifachi Vergangehait (franz. passé simple; dt. Imperfekt) kennt, werd e Handlig wo witter zrugglit mitem Passé surcomposé bildet:
Markgräflerisch:
D Bildig goot ase, as me zum Hilfsverb (sii, haa) zwai Partizipie stellt: er isch ggange gsii, er het gesse gha. D Form werd allerdings eener selte bruucht, me chan statt em topplete Perfekt au s aifach Perfekt bruuche.
Die Form kennt nöd nu s Alemannische, sondern si werd au i den andere obertütsche, mitteltütsche und nidertütsche Tielekt bruucht, z. B. im Bairische i hob gschribn ghod. Vom Tielekt isch d Form zum Tail au i di hochtütschi Umgangssprooch öbere: ich habe geschrieben gehabt und sogär au ich hatte geschrieben gehabt.
Di gnormt Standardsproch vom Hochtütsche kennt allerdings s Passé surcomposé oder au s Doppleti Perfekt nöd und grammatikalisch korrekt mue denn s Plusquamperfekt bruucht werde. De Schriftsteller Bastian Stick het i sim Buech Der Dativ ist dem Genitiv sein Tod die Zittform as »Hausfrauenperfekt« bizaichnet, e Diskriminierig nöd nu vo Fraue, denn im Alemannische Sproochruum und au z Österrich werd die Form as völlig gang und gäb aglueget.
I de französische Umgangssprooch werdet uf die Art meriri Zitforme bildet und werdet drum underem Bigriff Temps surcomposé zämegfasst. Si sind verbraitet im Welschland, z Savoie, um Lyon (lyonnais) und um Saint-Étienne (stéphanois) und ono i de kanadische Provinz Québec. Obwoll im standardisierte Französisch die Forme nöd gültig sind, so tüend doch moderni Grammatike uf d Möglichkait vo dene umgangsprochliche Forme hiiwiise.
Biispiil: