จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อเมริกันไอดอล สร้างโดย ไซมอน ฟูลเลอร์ กำกับโดย แอนดรูว์ เชียร์ (2002) บรูซ โกเวอร์ส (2002-2011) เคน วอร์วิค (2005, 2007-2013) จอห์น พริทเจทท์ (2006-2008, 2010) เกร็ก เกลฟ์ลัน (2007-2013) เชน เดรค (2008) ไนเจล ลิธโกว์ (2008, 2012) บิล เดอรอนด์ (2014, 2015) หลุยส์ เจ. ฮอร์วิตซ์ (2014-) รัสเซล นอร์แมน (2015) กลิน เวสส์ (2015) ฟิล์ เฮยส์(2015) [1] เสนอโดย ประเทศแหล่งกำเนิด สหรัฐอเมริกา จำนวนฤดูกาล 14 จำนวนตอน 533 การผลิต ผู้อำนวยการผลิต เซซิล ฟรอท-คูทาซ ไซมอน ฟูลเลอร์ ทริช ไคแนน[2] ไนเจล ลิธโกว์ (2002–08, 2011–13) เคน วอร์วิค (2002–13) เปอร์ แบลงเคนส์ (2014) เจสซี อิกยาโทวิค (2014) อีแวน แพรกเนอร์ (2014) [3]
ความยาวตอน 30 นาที - 2 ชั่วโมง ออกอากาศ เครือข่าย ฟ็อกซ์ ออกอากาศ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2545 – ปัจจุบัน
อเมริกันไอดอล (American Idol) เป็นรายการโทรทัศน์ ประเภทเรียลลิตี้โชว์ ที่แข่งขันการร้องเพลง เริ่มซีซั่นแรกเมื่อ 11 มิถุนายน ค.ศ. 2002 โดยใช้ชื่อว่า American Idol: The Search for a Superstar ออกอากาศทางช่องฟอกซ์ โดยมีต้นแบบมาจากรายการป็อป ไอดอลทางฝั่งอังกฤษ เป็นรายการค้นหานักร้องวงการเพลงป็อปคนใหม่ทั่วอเมริกา โดยผู้ชมมีส่วนร่วมในการโหวดผู้เข้าแข่งขันที่ชื่นชอบ ผ่านทางโทรศัพท์พื้นฐาน หรือโทรศัพท์มือถือ ผู้เข้าแข่งขันที่ได้รับผลโหวตน้อยที่สุดหนึ่งคนจะตกรอบไป
ตั้งแต่ซีซั่นที่ 8 และ 9 คณะกรรมการสามารถใช้สิทธิ์ "เซฟ(Save)" เพื่อช่วยผู้เข้าแข่งขันคนที่ได้คะแนนน้อยที่สุด ไม่ให้ตกรอบ หากคณะกรรมการคิดว่า ผู้แข่งขันคนนั้นไม่สมควรตกรอบจากผลโหวต ในหนึ่งซีซั่นคณะกรรมการสามารถใช้สิทธิ์นี้ ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น และเมื่อใช้สิทธิ์ในสัปดาห์ไหน ในสัปดาห์ต่อไปจะต้องมีคนตกรอบ 2 คน หากการแข่งขันดำเนินมาถึงรอบ 5 คนสุดท้าย และคณะกรรมการยังไม่ได้ใช้สิทธิ์ จะไม่สามารถใช้สิทธิ์นี้ได้จนจบซีซั่น
เทย์เลอร์ ฮิกส์ นักร้องหนุ่มวัย 29 จากเมืองเบอร์มิงแฮม รัฐแอละแบมา สามารถคว้าชัยบนเวทีล่าฝันอย่าง อเมริกันไอดอลครั้งที่ 5 ได้สำเร็จ โดยการได้รับเสียงโหวตมากกว่าคู่แข่งแสนสวยอย่าง "McPheever" แคเธอรีน แม็คฟี สาวสวยวัย 22 จากลอสแอนเจลิส ในการโหวตที่มีมาอย่างมหาศาลเป็นประวัติการณ์ถึง 63 ล้านเสียง จนไรอัน ซีเครสท์ พีธีกรของรายการกล่าวอย่างสะใจว่า "เป็นคะแนนเสียงของคนดูที่มากกว่าประธานาธิบดี คนไหนๆ ในประเทศนี้เคยได้รับมาเลยทีเดียว" รายการปีนี้ถือได้ว่ามีเรตติงดีที่สุดในรอบ 5 ปี โดยมีผู้ชมเฉลี่ยต่อสัปดาห์สูงถึง 30.3 ล้านคน มากกว่าฤดูกาลที่แล้วถึง 14 เปอร์เซ็นต์ นับเป็นตัวเลขที่งดงามสำหรับรายการที่ประสบความสำเร็จในระดับที่อยู่ตัวแล้ว ซึ่งยังไม่นับการเผยแพร่ซ้ำและการถ่ายทอดไปยังอีก 150 ประเทศทั่วโลก[4]
จอร์ดิน สปาร์คส (อายุ 17 ปี) เป็นผู้ชนะเลิศการประกวดอเมริกันไอดอลปี 2007 เธอก็ร้องเพลง This Is My Now เพลงที่ชนะการประกวด songwriting contest ซึ่งเป็นครั้งแรกที่รายการเปิดโอกาสให้แฟนเพลงแต่งเพลงเข้าประกวดทางเว็บไซต์ ของรายการเพื่อนำไปใช้ในการประกวด[5]
และทาง FOX ได้ประกาศให้กับชาวอเมริกาไว้ ว่า American Idol Season 15 ในปี 2016 จะเป็นซีซั่นสุดท้ายของรายการนี้ ไรอัน ซีเครสยังรับหน้าที่เป็นพิธีกร ส่วนคณะกรรมการก็ชุดเชิมทั้ง แฮร์รี่ คอนนิกค์ จูเนียร์, คีธ เออร์บัน และเจนนิเฟอร์ โลเปซ ซึ่งในซีซั่น 15 จะเป็นการรวมความทรงจำครั้งก่อนตั้งแต่ผู้แข่งขันจนถึงกรรมการที่เคยสร้างนักร้องกันมา ถือว่าเป็นข่าวที่ทำให้ทั้งประเทศและผู้ชมทั่วโลกถึงกับช็อกกับรายการต้ยตำรับการเฟ้นหานักร้องเพลงยุคใหม่ ที่รายการยอดฮิตมา 8 ปีซ้อนจะต้องปิดตัวลง เนื่องจาก เรตติ้งผู้ชมดิ่งลงมาเยอะมากซึ่งในซีซั่น 14 ที่ผานมาในรอบ Finale ผู้ชมสูงสุดมีเพียงแค่ 10 ล้านคน จากที่เคยทำสถิติสูงสุดถึงง 36 ล้านคนในซีซั่น 8 เพราะเหตุนี้ทาง FOX Tv จึงประกาศถอดรายการออกจากโปรแกรมฉาย
การโหวต ผู้ชมสามารถโหวตให้ผู้แข่งขันที่ชื่นชอบ โดยระหว่างการแสดงของผู้แข่งขันแต่ละคน จะมีหมายเลขโทรศัพท์ประจำตัวแสดงที่หน้าจอ สายโทรศัพท์จะเปิดให้โหวต หลังจากจบรายการแต่ละตอนเป็นเวลา 2 ชั่วโมง
คณะกรรมการและพิธีกร คณะกรรมการ ตั้งแต่ซีซั่นที่ 1-7 มีคณะกรรมการ 3 คนคือ ไซมอน คาวเวลล์ , พอลลา อับดุล และ แรนดี แจ็คสัน ทำหน้าที่คัดเลือกผู้เข้าแข่งขัน และวิจารณ์การแสดงบนเวที ในซีซั่นที่ 8 ทางรายการได้เพิ่มคณะกรรมการเป็น 4 คน โดยกรรมการผู้ที่เพิ่มเข้ามาคือ คารา ดิโอกวาร์ดี้ นักแต่งเพลงชื่อดัง ในซีซั่นที่ 9 เอลเลน เดอเจนเนอเรส พิธีกรทอล์คโชว์ ชื่อดัง ตกลงรับเป็นกรรมการแทนที่พอลลา อับดุล ที่ลาออกจากคณะกรรมการ วันที่ 11 มกราคม 2553 ไซมอน คาวเวลล์ ประกาศว่าจะออกจากรายการหลังจบซีซั่นที่ 9 เพื่อไปทำรายการ ดิเอ็กซ์แฟคเตอร์ ยูเอสเอ ซึ่งเป็นรายการประเภทเรียลลิตี้โชว์ แข่งขันร้องเพลง ที่ตัวเขาเป็นผู้ผลิต วันที่ 29 กรกฎาคม 2553 เอลเลน เดอเจนเนอเรส ประกาศว่าจะออกจากรายการเช่นกัน หลังจากเป็นกรรมการเพียงแค่ปีเดียว
กรรมการปัจจุบัน อดีตกรรมการพิธีกร ไรอัน ซีเครสท์ ทำหน้าที่พิธีกรตั้งแต่ซีซั่นแรกจนถึงปัจจุบัน ในเฉพาะซีซั่นที่ 1 เขาเป็นพิธีกรร่วม คู่กับไบรอัน ดังเคิลแมน
พิธีกร ฤดูกาล 1 (2002)2 (2003)3 (2004)4 (2005)5 (2006) 6 (2007) 7 (2008) 8 (2009) 9 (2010) 10 (2011) 11 (2012) 12 (2013) 13 (2014) 14 (2015) ไบรอัน ดังเคิลแมน ไรอัน ซีเครสท์
พิธีกรปัจจุบัน อดีตพิธีกรผู้ชนะเลิศรายการอเมริกันไอดอล ฤดูกาลที่ 1 (2002) - เคลลี่ คลาร์กสัน (Kelly Clarkson)ฤดูกาลที่ 2 (2003) - รูเบน สตัดดาร์ด (Ruben Studdard)ฤดูกาลที่ 3 (2004) - แฟนเทเชีย บาร์ริโน (Fantasia Barrino)ฤดูกาลที่ 4 (2005) - แคร์รี อันเดอร์วูด (Carrie Underwood)ฤดูกาลที่ 5 (2006) - เทย์เลอร์ ฮิกส์ (Taylor Hicks) ฤดูกาลที่ 6 (2007) - จอร์ดิน สปาร์คส (Jordin Sparks) ฤดูกาลที่ 7 (2008) - เดวิด คุก (David Cook) ฤดูกาลที่ 8 (2009) - คริส อัลเลน (Kris Allen) ฤดูกาลที่ 9 (2010) - ลี ดิวซ์ (Lee DeWyze) ฤดูกาลที่ 10 (2011) - สก็อตตี้ แม็คครีรี่ (Scotty McCreery) ฤดูกาลที่ 11 (2012) - ฟิลลิป ฟิลลิปส์ (Phillip Phillips) ฤดูกาลที่ 12 (2013) - แคนดิซ โกลเวอร์ (Candice Glover) ฤดูกาลที่ 13 (2014) - เคเลบ จอห์นสัน (Caleb Johnson) ฤดูกาลที่ 14 (2015) - นิค ฟราเดียนี (Nick Fradiani) อ้างอิง แหล่งข้อมูลอื่น
ฤดูกาล พิธีกร กรรมการ ผู้ชนะ