კლარა კამპოამორი
კლარა კამპოამორ როდრიგესი (ესპ. Clara Campoamor Rodríguez; დ. 12 თებერვალი, 1888 ― გ. 30 აპრილი, 1972) ― ესპანელი პოლიტიკოსი, ადვოკატი და მწერალი. ესპანეთში ქალთა საარჩევნო უფლებებისთვის ერთ-ერთი მოწინავე მებრძოლი. მიიჩნევა ესპანური ფემინისტური მოძრაობის დედად
 კამპოამორი 1930 წელს | |
| დაბადების სახელი | კლარა კამპოამორ როდრიგესი |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | 12 თებერვალი, 1888 მადრიდი, ესპანეთი |
| გარდაცვალების თარიღი | 30 აპრილი, 1972 ლოზანა, ესპანეთი |
| ეროვნება | ესპანელი |
| ალმა-მატერი | მადრიდის უნივერსიტეტი |
| საქმიანობა | პოლიტიკოსი, ადვოკატი, მწერალი |
| აქტიური | 1929-1972 |
1931 წელს კამპოამორი დამფუძნებელ კრებაში აირჩიეს, თუმცა ქალებს ხმის მიცემის უფლება ჯერ კიდევ არ ჰქონდათ. მოგვიანებით მან საპარლამენტო ადგილი დაკარგა და მცირე ხნით მთავრობის მინისტრად მსახურობდა, ხოლო ესპანეთის სამოქალაქო ომის დაწყების შემდეგ ქვეყანა დატოვა. კამპოამორი შვეიცარიაში დაიღუპა. მოგვიანებით ის პოლოეს სასაფლაოზე დაკრძალეს, სან-სებასტიანში, ესპანეთში.[1]
ბიოგრაფია
კლარა კამპოამორ როდრიგესი 1888 წლის 12 თებერვალს მადრიდში, მუშათა კლასის ოჯახში დაიბადა. 13 წლის ასაკში მკერავად დაიწყო მუშაობა, თუმცა პარალელურად სწავლას აგრძელებდა და საბოლოოდ იურიდიულ სკოლაში ჩაბარება შეძლო.[2][3] მუშაობდა რამდენიმე საჯარო თანამდებობაზე: თავდაპირველად სან-სებასტიანის საფოსტო განყოფილებაში, მოგვიანებით ბეჭდვის მასწავლებლად მადრიდში.[3] მასწავლებლობასთან ერთად, კამპოამორს მადრიდში მეორე სამსახურიც ჰქონდა და გაზეთ La Tribuna-ის ჟურნალისტად მუშაობდა, სადაც იმ დროის გავლენიან ფემინისტ მოღვაწეებს დაუახლოვდა, როგორებიც იყვნენ: კარმენ დე ბურგოსი და ევა ნელკენი. კამპოამორი სხვადასხვა ფემინისტურ ასოციაციას შეუერთდა, მათთან თანამშრომლობდა[4] და პოლიტიკურ საკითხებთან დაკავშირებით წერდა.[3]