ოპტიკური ბოჭკო
ოპტიკური ბოჭკო — მინის ან პლასტიკის ძაფი, რომელსაც სინათლის გადასატანად იყენებენ სრული შინაგანი არკვლის მეშვეობით. შინაგანი არეკვლა მიიღწევა მაღალი გარდატეხის მაჩვენებლიანი ოპტიკური გულისა და შედარებით დაბალი გარდატეხის მაჩვენებლიანი ოპტიკური გარსით. ასეთი თანაფარდობა რაღაც კუთხით დაცემული სხივი განიცდის სრულ შინაგან არეკვლას და ვრცელდება გულში. ასეთი მრავალჯერადი არეკვლებით სხივგამტარის ერთი ბოლოდან მეორე ბოლომდე ვრცელდება სხივი. მეცნიერებას რომელიც სწავლობს ასეთ მოვლენებს და ტექნიკას ბოჭკოვანი ოპტიკა ეწოდება, რომელიც მეოცე საუკუნის 50–იან წლებში აღმოცენდა. ლინზური ოპტიკისგან განსხვავებით, ბოჭკოვან–ოპტიკური ელემენტები გამოსახულებას კი გადასცემენ, მაგრამ ვერ აყალიბებენ მას.
ფაქტურა
მოქმედების მარტივი პრინციპი საშუალებას იძლევა გამოყენებულ იქნას სხვადასხვა მეთოდები, რომლითაც იქმნება მრავალი სახის ოპტიკური ბოჭკო:
- ერთმოდიანი ოპტიკური ბოჭკო
- მულტიმოდიანი ოპტიკური ბოჭკო
- ოპტიკური ბოჭკო გარდატეხის გრადიენტული მაჩვენებლით
- ოპტიკური ბოჭკო გადატეხის მაჩვენებლის განაწილების საფეხუროვანი პროფილით
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 494.
