სისტემური პროგრამული უზრუნველყოფა

ოპერაციული სისტემა (ცნობილი მაგალითები: Microsoft Windows, Mac OS X and Linux), ისეთი დავალებების შესრულებით, როგორიცაა მეხსიერებასა და დისკებს შორის მონაცემების გადაცემა და დისპლეიზე გამომავალი მონაცემების გადმოცემა კომპიუტერის ნაწილებს ერთად მუშაობის საშულებას აძლევს. ის უზრუნველყოფს პლატფორმას (აპარატურული უზრუნველყოფის აბსტრაქციის ფენას) მაღალი დონის პროგრამული უზრუნველყოფებისა და გამოყენებითი პროგრამებისთვის.

ოპერაციული სისტემის მთავარი შემადგენელი ნაწილი ბირთვია. ის გამოყენებითი პროგრამებისთვის (მათ შორის ზოგიერთი სისტემური პროგრამული უზრუნველყოფისთვის) გამოყენებითი პროგრამირების ინტერფეისს და მოწყობილობის დრაივერების ინტერფეისს განსაზღვრავს.

მოწყობილობის დრაივერები, მათ შორის კომპიუტერის BIOS და ფიქსირებული პროგრამული უზრუნველყოფა კომპიუტერთან დაკავშირებული ან მასში ჩადგმული აპარატურის არსებითი ფუნქციურობის საშუალებას იძლევიან.

სამომხმარებლო ინტერფეისი „მომხმარებლებს კომპიუტერთან ურთიერთმოქმედების საშუალებას აძლევს“. ეს ხდება ბრძანებების სტრიქონის ინტერფეისის (CLI) ან, 80-იანი წლების შემდეგ მომხმარებლის გრაფიკული ინტერფეისის გამოყენებით (GUI). ვინაიდანაც ეს ოპერაციული სისტემის ის ნაწილია, რომელთანაც მომხმარებელი პირდაპირ ურთიერთმოქმედებს, ის შეიძლება სისტემური პროგრამული უზრუნველყოფის ნაცვლად გამოყენებით პროგრამად ჩაითვალოს.