სუქოტაის პროვინცია

თანამედროვე პროვინციას სუქპტაი ეწოდა სუკოტაის სამეფოს პატივსაცემად, რომელიც ერთი პერიოდი ამ ტერიტორიას მართავდა. სამეფოს სახელი, თავის მხრივ, ნასესხებია სანსკრიტული ტერმინიდან, რაც ქართულად ,,ბედნიერების ცისკარს" ნიშნავს.

სუხოტაი მდინარე იომის ხეობაში მდებარეობს, რომელიც თავის მხრივ ტაილანდის ქვედა ჩრდილოეთ ნაწილში გაედინება. პროვინციის დედაქალაქ სუქოტაი თანი 427 კილომეტტით ჩრდილოეთით მდებარეობს დედაქალაქ ბანგკოკიდან და 300 კილომეტრით სამხრეთით ჩიანგ მაიდან. პროვინცია მოიცავს დაახლოებით 6 596 კვადრატულ კილომეტრს.

ხაო ლუანგის ქედი პროვინციაში მდებარეობს, რომელიც ცნობილია თავისი ოთხი უმნიშვნელოვანესი მწვერვალით: ხაო ფუ ხა, ხაო ფრა მაე ია, ხაო ჩედი და ფა ნარაი. ეს მთები მდებარეპბს პროვინციის სამხრეთ ნაწილში, რამხამჰაენგის ეროვნულ პარკში . ^[1] სი სატჩანალაის ეროვნული პარკი მდებარეობს სუქოტაის ჩრდილო-დასავლეთით, რომელიც მოიცავს მთიანი ტყის რაიონებს და ფი პან ნამის მთათა სისტემას.

სუქოტაი იყო ქალაქი, რომელიც მე -13 საუკუნეში დაარსდა ქმმერების იმპერიის პერიოდში . ზუსტი წელი უცნობია, მაგრამ სამხატვრო ოფისის მონაცემებით, ეს იყო 1238 – დან 1257 წლამდე. ტრიტორია დაარსდა ფოხუნ სი ინთარათიტის მიერ, რომელიც წარმოადგენდა ტაიმის (სიამის) პირველ დამოუკიდებელ სამეფოს, რომელმაც შეძლო ქხმერების დამარცხება. სუქოტაიში ოქროს ხანა მათი მესამე ფესი, რამხამჰენგის დროს იყო, რომელსაც მიაწერენ რომელსაც დამსახურებულად ქმნიან ქმერულზე დაფუძვნებული ტაილანდური ანბანის, შექმნას. ეს ანბანი ტაილანდში დღესაც გამიყენება. ^[2] რამხამჰენგმა საფუძველი ასევე ჩაუყარა პოლიტიკას, მონარქიასა და რელიგიას, ასევე გააფართოვა მისი გავლენის წრე. მოგვიანებით სუქოტაიში მრავალი მეფე მოღვაწეობდა. პროვინცია ყველაზე ცნობილია სუხოტაის სამეფოს დედაქალაქ და ამავდროულდა ისტორიული ქალაქ სუხოტაით . ეს დაახლოებით 12 კილომეტრითაა დაშორებული ახალი სუქოტაის ქალაქიდან. სუქოტიდან არც ისე შორს მდებარეობს სი სატჩანალაის ისტორიული პარკი და კამპჰაენგ-პჰეტის ისტორიული პარკი . ორივე მათგანი ქალაქებს წარმოადგენდა ყოფილ სუქოტაის სამეფოში იყო.

პროვინცია თავიდან სავანხალოკის სახელით იყო ცნობილი; სახელწოდება სუქოტაი კი 1939 წელს დაერქვა. ^[3]

სუხოტაის მკვიდრნი დღემდე ლაპარაკობენ ტაიის სუხოტის დიალექტზე, რომელიც ე სუხოთაის სამეფოს ჩამოყალიბების შემდეგ წარმოადგენს ენას. ეს დაახლოებით 700 წლის წინ ჩამოყალიბდა. სუქოტაის დიალექტი მკაფიოდ განსხვავდება ცენტრალური ტაისაგან, როგორც ბგერით, ასევე ლექსიკით და ითვლება, რომ ტონის სტრუქტურით ის პროტო-ტაის (თანამედროვე ტაილანდურის წინაპარი) მსგავსია. ^[4] პროვინციის ჩრდილოეთ ნაწილში სი სატჩანალაისა და თუნგ სალიამის რაიონების მკვიდრნი დღესაც ძირითადად ლაპარაკობენ ხამ მუანგზე (ასევე ცნობილი როგორც ჩრდილოეთ ტაილანდური ენა ).

პროვინციის გერბზე გამოსახულია დიდი მეფე რამ ხამჰაენგი, რომელიც ზის მანაგხასილა ასანას ტახტზე. ითვლება, რომ მეფე რამხამჰენგის დროს სუხოტის სამეფო აყვავდა.^[5]

პროვინციული ხეა აფზელია ქსილოკარპა, ხოლო პროვინციული ყვავილი არის ლოტოსი ( Nymphaea lotus ).

პროვინციული ლოზუნგია: ,,ეროვნული მემკვიდრეობის და სიამაყის წყარო, ტაილანდური ანბანის სამშობლო, ფეიერვერკი ლოი კრათონგის ფესტივალი, ბუდიზმის დამცველი, ტეენ ჯოკის ქსოვილები, უძველესი ოქროს ჭურჭელი, დიდებული რამხამჰაენგის დედის წმინდა გამსახულება, ბედნიერების გამთენებელი ”.

საჰაერო

სუხოტის აეროპორტი მდებარეობს სავანხალოკის რაიონში, ქალაქის ცენტრიდან დაახლოებით 30 კილომეტრში. ამ აეროპორტიდან ფრენები თითქმის ყოველდღიურად ხორციელდება ბანგკოკის მიმართულებით.

სარკინიგზო

სუხოტაის სარკინიგზო სისტემა არის სავანხალოკის ხაზის ნაწილი, რომელიც ჩიანგ მაის ძირითადი ხაზიდან იყოფა და ბან დარას ხაზს უერთდება.

სონგთაევ სონგთაევსი არის საზოგადოებრივი ტრანსპორტის ყველაზე პოპულარული ფორმა ახალ სუქოტაისა და სოფლებში. უფრო დიდი ზომის სონგთაევსები პროვინციის ძველ და ახალ დედაქალაქებს აკავშირებს.