Локаята

Локаята - материализмге жақын көне үнді философиялық ілім. Шамамен б.д.д. 1-ші мыңжылдыктың ортасында туындаған. Негізін қалаушы болып әйгілі дана Брихаспат есептеледі. Локаятаның негізінде брахманизм догматикасына, жалпы догматикалық дінге деген скептикалық қатынас жатыр; Локаята бойынша ағзалармен қабылданатын сезім ғана бар деп есептеуге болады. Локията спекулятивті білімінің барлық түріне қарсы шықты. Бұдан Локаятаның құдайды және жанды (оның ішінде брахмен және атман), карма жоққа шығарады.[1]

Дереккөздер