ಹರಾಜು
ಹರಾಜು ಎಂದರೆ ಸರಕುಗಳು ಮತ್ತು ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಬೆಲೆ ಕೂಗುವುದಕ್ಕೆ ನೀಡಿ, ಕೂಗುಬೆಲೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವುಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಧಿಕ ಬೆಲೆ ಕೂಗಿದವನಿಗೆ ಮಾರಾಟಮಾಡುವ ಖರೀದಿಸುವ ಮತ್ತು ಮಾರುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ. ವಾದ್ಯಯೋಗ್ಯವಾಗಿ ಮುಕ್ತ ಆರೋಹಣ ಬೆಲೆ ಹರಾಜು ಇಂದು ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಹರಾಜಿನ ಅತ್ಯಂತ ಸಾಮಾನ್ಯ ರೂಪವಾಗಿದೆ. ಭಾಗೀದಾರರು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಒಬ್ಬರ ವಿರುದ್ಧ ಒಬ್ಬರು ಬೆಲೆ ಕೂಗುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮುಂದಿನ ಕೂಗುಬೆಲೆಯು ಹಿಂದಿನ ಕೂಗುಬೆಲೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿರಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ.[೧] ಹರಾಜುಗಾರನು ಬೆಲೆಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸಬಹುದು, ಬೆಲೆ ಕೂಗುವವರು ತಮ್ಮ ಕೂಗುಬೆಲೆಗಳನ್ನು ತಾವೇ ಕೂಗಬಹುದು (ಅಥವಾ ಅವರ ಪರವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯು ಬೆಲೆಯನ್ನು ಕೂಗಬಹುದು), ಅಥವಾ ಕೂಗುಬೆಲೆಗಳನ್ನು ವಿದ್ಯುನ್ಮಾನ ರೀತ್ಯಾ ಸಲ್ಲಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಅತ್ಯಧಿಕ ಪ್ರಸಕ್ತ ಕೂಗುಬೆಲೆಯನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಳಿ ಹರಾಜಿನಲ್ಲಿ, ಹರಾಜುಗಾರನು ಹೋಲುವ ವಸ್ತುಗಳ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೇಳು ದರದಿಂದ ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ; ಒಬ್ಬ ಭಾಗೀದಾರನು ಸರಕುಗಳ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪ್ರಮಾಣಕ್ಕೆ ಹರಾಜುಗಾರನ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಲು ಸಿದ್ಧವಾಗುವವರೆಗೆ ಅಥವಾ ಮಾರಾಟಗಾರನ ಮೀಸಲು ಬೆಲೆಯನ್ನು ಸಂಧಿಸುವವರೆಗೆ ಬೆಲೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಹರಾಜುಗಳನ್ನು ಬಹುತೇಕವಾಗಿ ಪ್ರಾಚೀನ ವಸ್ತುಗಳು, ವರ್ಣಚಿತ್ರಗಳು, ಅಪರೂಪದ ಸಂಗ್ರಹಯೋಗ್ಯ ವಸ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ದುಬಾರಿ ವೈನ್‍ಗಳ ಮಾರಾಟದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆಯಾದರೂ, ಹರಾಜುಗಳನ್ನು ಸರಕುಗಳು, ಜಾನುವಾರು, ರೇಡಿಯೊ ತರಂಗಗಳು ಮತ್ತು ಬಳಸಿದ ಕಾರುಗಳಿಗೆ ಕೂಡ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆರ್ಥಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತದಲ್ಲಿ, ಹರಾಜು ಪದವು ವಿನಿಮಯಕ್ಕಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನ ಅಥವಾ ವ್ಯಾಪಾರ ನಿಯಮಗಳ ಸಮೂಹವನ್ನು ಸೂಚಿಸಬಹುದು.
ಇತಿಹಾಸದ ಬಹುತೇಕ ಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಹರಾಜುಗಳು ಸರಕುಗಳು ಮತ್ತು ದ್ರವ್ಯಗಳ ವಿನಿಮಯವನ್ನು ತೀರ್ಮಾನಿಸಲು ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ರೀತಿಯಾಗಿವೆ. ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ, ಚೌಕಾಸಿ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಸಮೂಹ ಬೆಲೆಗೆ ಮಾರಾಟ ಎರಡೂ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿವೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಹದಿನೇಳನೇ ಶತಮಾನಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ಆಯೋಜಿಸಲಾದ ಕೆಲವು ಹರಾಜುಗಳು ವಿರಳವಾಗಿದ್ದವು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಹರಾಜುಗಳು ಉದ್ದನೆಯ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಮತ್ತು ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೫೦೦ ರ ಕಾಲದಷ್ಟು ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಇವುಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿವೆ. ಹೆರೊಡಾಟಸ್‍ನ ಪ್ರಕಾರ, ಬ್ಯಾಬಿಲೋನ್‍ನಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ಹೆಣ್ಣುಗಳ ಹರಾಜುಗಳನ್ನು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಆಯೋಜಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.