Dominicus de Villepin

Dominicus de Villepin (Francogallice plene Dominique Galouzeau de Villepin; Rabati die 14 Novembris 1953 natus) est politicus Franciae.

Wikidata Dominicus de Villepin
Res apud Vicidata repertae:
Dominicus de Villepin: imago
Dominicus de Villepin: imago
Nativitas: 14 Novembris 1953; Khemisset
Patria: Francia
Nomen nativum: Dominique Marie François René Galouzeau de Villepin

Familia

Genitores: Xavier de Villepin; Yvonne Hétier
Coniunx: Marie-Laure de Villepin
Proles: Marie de Villepin, Arthur de Villepin, Victoire de Villepin
Familia: Q107336462
Dominicus de Villepin anno 2010 motús Rei publicae solidariae conditor

Filius Xaverii de Villepin ingeniario ultra mare operam dante, ipse in Maroco, Venetiola, Civitatibus Foederatis, Italia educatus est. Alumnus est autem Scholae Nationalis Administrationis Parisiensis, ubi studia sua absolvit eodem anno 1980 quo et Franciscus Hollande, Michael Sapin, Segolena Royal et Rainaldus Donnedieu de Vabres. Secretarius generalis a praesidatu fuit a die 17 Maii 1995 usque ad 6 Maii 2002, praeside Iacobo Chirac. Minister rerum internarum a die 7 Maii 2002, rerum externarum a die 31 Martii 2004 meruit, primo ministro Ioanne Petro Raffarin, eodem praeside. Sub eodem ipse a die 31 Maii 2005 usque ad diem 17 Maii 2007 fuit primus minister Franciae.

Bibliographia

  • Benoît Yvert, ed., Premiers ministres et présidents du Conseil. Histoire et dictionnaire raisonné des chefs du gouvernements en France (1815-2007). Lutetiae: Perrin, 2007

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Dominicum de Villepin spectant.
  • "Dominique de Villepin": vita apud CIDOB: Barcelona Centre for International Affairs (Hispanice)
Ministri principales rectionum Francicarum Ioannis Petri Raffarin 2002–2005 (praeside Iacobo Chirac)

Ioannes Iacobus Aillagon (2002-2004) • Michaela Alliot-Marie • Nicola Ameline (2004-2005) • Roselyne Bachelot (2002-2004) • Michael Barnier (2004-2005) • Ioannes Ludovicus Borloo (2004-2005) • Theodericus Breton (2005) • Dominicus Bussereau (2004-2005) • Ioannes Paulus Delevoye (2002-2004) • Rainaldus Donnedieu de Vabres (2004-2005) • Philippus Douste-Blazy (2004-2005) • Rainaldus Dutreil (2004-2005) • Lucas Ferry (2002-2004) • Franciscus Fillon • Herveus Gaymard • Birgitta Girardin • Ioannes Franciscus Lamour • Sergeus Lepeltier (2004-2005) • Ioannes Franciscus Mattei (2002-2004) • Franciscus Mer (2002-2004) • Dominicus Perben • Aegidius de Robien • Nicolaus Sarkozy (2002-2004) • Dominicus de Villepin

Ministri principales rectionis Francicae Dominici de Villepin 2005–2007 (praeside Iacobo Chirac)

Michaela Alliot-Marie • Franciscus Baroin • Philippus Bas (2007) • Xaverius Bertrand • Ioannes Ludovicus Borloo • Theodericus Breton • Dominicus Bussereau • Paschalis Clément • Ioannes Franciscus Copé • Rainaldus Donnedieu de Vabres • Philippus Douste-Blazy • Rainaldus Dutreil • Christianus Jacob • Ioannes Franciscus Lamour • Herveus Mariton • Nelly Olin • Dominicus Perben • Aegidius de Robien • Nicolaus Sarkozy

Ministri rerum internarum Francici 1959–

Ioannes Berthoin 1959 • Perus Chatenet 1959 • Rogerius Frey 1961 • Christianus Fouchet 1967 • Raimundus Marcellin 1968 • Iacobus Chirac 1974 • Michael Poniatowski 1974 • Christianus Bonnet 1977 • Vedastus Defferre 1981 • Petrus Joxe 1984 • Carolus Pasqua 1986 • Petrus Joxe 1988 • Philippus Marchand 1991 • Paulus Quilès 1992 • Carolus Pasqua 1993 • Ioannes Ludovicus Debré 1995 • Ioannes Petrus Chevènement 1997 • Ioannes Iacobus Queyranne 1998 • Ioannes Petrus Chevènement 1998 • Daniel Vaillant 2000 • Nicolaus Sarkozy 2002 • Dominicus de Villepin 2004 • Nicolaus Sarkozy 2005 • Franciscus Baroin 2007 • Michaela Alliot-Marie 2007 • Brice Hortefeux 2009 • Claudius Guéant 2011 • Manuel Valls 2012 • Bernardus Cazeneuve 2014 • Bruno Le Roux 2016 • Matthias Fekl 2017 • Gerardus Collomb 2017 • Christophorus Castaner 2018 • Geraldus Darmanin 2020

Ministri rerum externarum Francici 1959–

Mauritius Couve de Murville 1959 • Michael Debré 1968 • Mauritius Schumann 1969 • Michael Jobert 1973 • Ioannes Sauvagnargues 1974 • Ludovicus de Guiringaud 1976 • Ioannes François-Poncet 1978 • Claudius Cheysson 1981 • Rolandus Dumas 1984 • Ioannes Bernardus Raimond 1986 • Rolandus Dumas 1988 • Alanus Juppé 1993 • Herveus de Charette 1995 • Hubertus Védrine 1997 • Dominicus de Villepin 2002 • Michael Barnier 2004 • Philippus Douste-Blazy 2005 • Bernardus Kouchner 2007 • Michaela Alliot-Marie 2010 • Alanus Juppé 2011 • Laurentius Fabius 2012 • Ioannes Marcus Ayrault 2016 • Ioannes Ivo Le Drian 2017 • Catharina Colonna 2022 • Stephanus Séjourné 2024