Ioannes Miltonus

Ioannes Miltonus[1] (Londinii 9 Decembris 1608 natus; mortuus in Chalfont St. Giles die 8 Novembris 1674) fuit poeta Anglicus. Auctor carminum philosophicorum et pastoralium (Anglicorum et Latinorum), partes Cromwelli et hominum qui puriorem religionem profitebantur et libertatem imprimendi defendit, cuius scriptor libellorum fuit. Stuartis restitutis, sine nummis et caecus, anno 1667 dictavit Paradise Lost magnum carmen epicum; postea ut sequelam Paradise Regained produxit. Cum veterasceret, anno 1652 caecus factus est.

Wikidata Ioannes Miltonus
Res apud Vicidata repertae:
Ioannes Miltonus: imago
Ioannes Miltonus: imago
Ioannes Miltonus: subscriptio
Ioannes Miltonus: subscriptio
Nativitas: 9 Decembris 1608; Forum
Obitus: 8 Novembris 1674; St Luke's
Patria: Anglia

Familia

Genitores: John Milton; Sara Jeffrey
Coniunx: Mary Powell, Elizabeth Minshull, Katherine Woodcock
Proles: Anne Milton, Deborah Milton, Mary Milton, John Milton, Katherine Milton

Memoria

Sepultura: St Giles-without-Cripplegate
Ioannes Miltonus

Vita

Scholam Sancti Pauli et Collegium Christi (Cantabrigiae) frequentavit. Annis ab 1632 ad 1638 Horton in Buckinghamiensi comitatu in villa patris degens legendis operibus classicis Latinis Graecisque, et lectione patrum Ecclesiae cursum honoris poetae nolens volens quasi parabat. Theologicis Cantabrigiae studens symbola Ecclesiae Anglicanae superioris signare recusavit; ita sine officio erat. Iter studiorum in Europa annis 1638 et 1639 factum interrupit rebus novis Francicis bello intestino erupto, in patriam festinaturus; testimonium dedit quemadmodum poeta egregius in politicis caecari et corrumpi posset. Namque Milton libertatis fautor summus Cromwelli adulatorius orator factus est.[2] Supplicium regis Caroli I et scelera in Hibernia admissa laetus salutavit.[3] Cromwello mortuo, cuius secretarius a secretis creatus erat, infirmus porro pro populo Anglicano vehementissimis verbis praeconabatur. Anno 1649, secretarius in rebus externis declaratus est. Poeta Andreas Marvell machinabatur, Miltonus porro politice ageret usque reinstallationem? regis Caroli II.[4]

Monarchia restituta, Miltonus dimissionem atque custodiam passus est; caecus, pauper, ludibrio habitus, in odio apud non paucos dictavit opus The Paradise Lost, cuius carmina duocedim anno 1667 edita sunt; aestimatio generatim maxima et interpretationes in idiomata varia multo post comparuerunt. Fructus est animi melancholici diu angentis ubi vanitas vitae terrestris alta fortique voce proclamatur. Saepe poeta iratus atque nasutus sagittas suas contra rem dirigit, nonnumquam polemica theologica atque aberrationes allegoricas prodit tamen constat omnia in mundi visionem miram, sensificam et imaginosam niti. Sermonem doctum et spissum, sed novum et fortem colebat. Altera pars de Paradiso recuperato iniuria a lectoribus negligebatur. Milton adulescens iam carmina uncta pepigerat: iste vir poeseos nationalis Anglicae severitatem agnovit et usque perfecit. Historiographus (historiam Angliae pangere coepit) orationem versibus solutam Anglicam promovebat.

Opera

Poësis et drama

  • L'Allegro ('Alacer', 1631)
  • Il Penseroso ('In cogitatione defixus', 1631)
  • A Mask Presented at Ludlow Castle, 1634 ('Ludus in castello de Ludlow anno 1634 offertus', etiam 'Comus' appellatus, 1634)
  • Lycidas (1638)
  • Poems of Mr John Milton, Both English and Latin ('Poëmata Ioannis Miltoni, et Anglica et Latina', 1645)
  • On the Late Massacre in Piedmont ('De caede recenti in Pedemontio', 1655)
  • Paradise Lost ('Paradisus amissus', 1667)
  • Paradise Regained ('Paradisus recuperatus', 1671)
  • Samson Agonistes (1671)
  • Poems, &c, Upon Several Occasions (Poëmata, etc., pluribus de temporibus', 1673)

Oratio

  • Of Reformation ('De reformatione', 1641)
  • Of Prelatical Episcopacy ('De episcopatu praelatico', 1641)
  • Animadversions ('Animadversiones', 1641)
  • The Reason of Church-Government Urged against Prelaty ('Ratio gubernationis ecclesiasticae contra praelatiam suasa', 1642)
  • Apology for Smectymnuus ('Apologia de Smectymnuo', 1642)
  • Doctrine and Discipline of Divorce ('Doctrina et disciplina divortii', 1643)
  • Judgement of Martin Bucer Concerning Divorce ('Iudicium Martini Buceri de divortii', 1644)
  • Of Education ('De educatione', 1644)
  • Areopagitica (1644)
  • Tetrachordon (1645)
  • Colasterion (1645)
  • The Tenure of Kings and Magistrates ('Possessio regum et magistratuum', 1649)
  • Εἰκονοκλάστης (1649)
  • Defensio pro Populo Anglicano (sive Defensio prima, 1651)
  • Defensio Secunda (1654)
  • A Treatise of Civil Power ('Tractatus de potestate civili', 1659)
  • The Likeliest Means to Remove Hirelings from the Church ('Via probabilissima ad mercenarios ex Ecclesia summovendos' 1659)
  • The Ready and Easy Way to Establish a Free Commonwealth ('Via parata et facilis ad rem publicam liberam statuendam', 1660)
  • Brief Notes Upon a Late Sermon ('Notae breves de sermone recenti', 1660)
  • Accedence Commenced Grammar ('Grammatica cum flexura incepta', 1669)
  • History of Britain ('Historia Britannica', 1670)
  • Artis logicae plenior institutio (1672)
  • Of True Religion ('De vera religione', 1673)
  • Epistolae Familiaries (1674)
  • Prolusiones (1674)
  • A brief History of Moscovia, and other less known Countries lying Eastward of Russia as far as Cathay ('Historia brevis Moscoviae aliarumque terrarum ad orientem a Russia sitarum, usque ad Catai', 1682)
  • De doctrina Christiana (1823)

Opera Latina

  • Prolusiones (1625–1632 scripta; 1674 edita)
  • "Joannis Miltoni de doctrina Christiana libri duo posthumi"[5]

Notae

Bibliographia

  • Hale, John K. 1997. Milton's Languages.
  • Hale, John K. 2006. Milton's Cambridge Latin: performing in the genres, 1625-1632. Tempe: Arizona Center for Medieval and Renaissance Studies. ISBN 978-0-86698-332-7.

Nexus externi