Porcellina

Caro porcellina^[1] e porcellis lacte pastis (macaronice "porcellettis")^[2] producitur. Caro porcina vel suilla ex animalibus maturioribus, caro aprina e varietate non domesticata eiusdem speciei provenit.

De porcellis in lege Salica, anno fere 511 Latine conscripta, sic constituitur: "Si quis porcellum lactantem furaverit, et ei fuerit adprobatum (chrane calcium hoc est) CXX dinarios qui faciunt solidos III culpabilis iudicetur." Chrane calcium, scilicet "porcellum lactantem", sunt verba inter antiquissima nobis cognita antiquae linguae Nederlandicae vel Francicae.^[3]

Notae

Bibliographia

Ars coquinaria Costaricensis: porcellinus in Costarica assus

Fontes antiquiores

1552 : Theophilus Folengus, Baldus (editio 1552) 1.405-407 ("qui porcellettos vix porcae ventre racoltos Unum post alium, ficchis culamine nasis, Inspedat, nec non cavecchio inlardat aguzzo")
1803 : Grimod de la Reynière et al., Almanach des gourmands vol. 1 (2a ed. Lutetiae, 1803) pp. 116-119
1938 : "Porcelet" in Prosper Montagné, Larousse gastronomique (Lutetiae: Larousse, 1938) p. 850

Eruditio

"Pork" in Andrew Dalby, Food in the Ancient World from A to Z (Londinii, 2003. ISBN 0415232597) p. 268-269
"Sucking Pigs" in Alan Davidson, The Oxford Companion to Food (Oxoniae: Oxford University Press, 1999. ISBN 0-19-211579-0) p. 761
Claudine Fabre-Vassas, La Bête singulière. Lutetiae: Gallimard, 1994. Versio Anglica: The Singular Beast. Novi Eboraci: Columbia University Press, 1997

[1]

[2]

[3]