മൈക്രോവേവ് ഓവൻ
മൈക്രോവേവ് ആവൃത്തി ശ്രേണിയിൽ വൈദ്യുതകാന്തിക വികിരണം ഉപയോഗിച്ച് ഭക്ഷണം ചൂടാക്കുകയും പാകം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ഇലക്ട്രിക് ഓവനാണ് മൈക്രോവേവ് ഓവൻ (സാധാരണയായി മൈക്രോവേവ് എന്നറിയപ്പെടുന്നത്).[1]ഇത് ഭക്ഷണത്തിലെ പോളാർ മോളിക്യൂൾസിനെ ഭ്രമണം ചെയ്യാനും താപവൈദ്യുതി ഉൽപാദിപ്പിക്കാനും പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. മൈക്രോവേവ് ഓവനുകൾ ഭക്ഷണങ്ങളെ വേഗത്തിലും കാര്യക്ഷമമായും ചൂടാക്കുന്നു, കാരണം ഉത്തേജിപ്പിക്കൽ 25-38 മില്ലിമീറ്റർ (1-1.5 ഇഞ്ച്)ൽ ഏകീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. യുകെയിലെ(യുണൈറ്റ്്ഡ് കിങ്ഡം(ഇംഗ്ലണ്ട്)) കാവിറ്റി മാഗ്നെട്രോണിന്റെ വികസനം മതിയായ ചെറിയ തരംഗദൈർഘ്യത്തിന്റെ (മൈക്രോവേവ്) വൈദ്യുതകാന്തിക തരംഗങ്ങളുടെ ഉത്പാദനം സാധ്യമാക്കി. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിനുശേഷം ആധുനിക മൈക്രോവേവ് ഓവൻ കണ്ടുപിടിച്ചത് അമേരിക്കൻ എൻജിനീയർ പെർസി സ്പെൻസറാണ്. "റഡറഞ്ച്" എന്ന് നാമകരണം ചെയ്ത ഇത് 1946 ലാണ് ആദ്യമായി വിറ്റത്.
1955-ൽ തപ്പാൻ(Tappan) അവതരിപ്പിച്ച ഒരു ഗാർഹിക ഉപയോഗത്തിനുള്ള മൈക്രോവേവ് ഓവനിൽ റെയ്റ്റിയോൺ പിന്നീട് അതിന്റെ പേറ്റന്റുകൾക്ക് ലൈസൻസ് നൽകി, പക്ഷേ ഇത് ഇപ്പോഴും വളരെ വലുതും പൊതുവായ ഗാർഹിക ഉപയോഗത്തിന് ഉതകാത്തവിധത്തിൽ ചെലവേറിയതുമായിരുന്നു. ഷാർപ്പ് കോർപ്പറേഷൻ 1964-നും 1966-നും ഇടയിൽ ടേൺടേബിൾ ഉള്ള ആദ്യത്തെ മൈക്രോവേവ് ഓവൻ അവതരിപ്പിച്ചു. കൗണ്ടർടോപ്പ് മൈക്രോവേവ് ഓവൻ 1967 ൽ അമാന കോർപ്പറേഷൻ അവതരിപ്പിച്ചു. 1970 കളുടെ അവസാനത്തിൽ മൈക്രോവേവ് ഓവനുകൾ റെസിഡൻഷ്യൽ ഉപയോഗത്തിന് താങ്ങാനാകുന്ന തരത്തിലായതിന് ശേഷം, അവയുടെ ഉപയോഗം ലോകമെമ്പാടുമുള്ള വാണിജ്യ, പാർപ്പിട അടുക്കളകളിലേക്ക് വ്യാപിച്ചു. ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യുന്നതിനു പുറമേ, മൈക്രോവേവ് ഓവനുകൾ പല വ്യാവസായിക പ്രക്രിയകളിലും ചൂടാക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു.
മൈക്രോവേവ് ഓവനുകൾ സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന അടുക്കള ഉപകരണമാണ്, മുമ്പ് പാകം ചെയ്ത ഭക്ഷണങ്ങൾ വീണ്ടും ചൂടാക്കാനും വൈവിധ്യമാർന്ന ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യാനും സാധിക്കുമെന്നതിനാൽ ഇത് ജനപ്രിതീയാജ്ജിച്ച ഉപകരണമാണ്. ചൂടുള്ള വെണ്ണ, കൊഴുപ്പ്, ചോക്ലേറ്റ് അല്ലെങ്കിൽ കഞ്ഞി പോലുള്ളവയോ എളുപ്പത്തിൽ കട്ടിയാകുന്ന ഭക്ഷണങ്ങൾ എന്നിവ ഓവനിൽ വേഗത്തിൽ ചൂടാക്കുന്നു. മൈക്രോവേവ് ഓവനുകൾ സാധാരണയായി ഭക്ഷണത്തെ നേരിട്ട് തവിട്ടുനിറമാക്കുകയോ കാരമലൈസ് ചെയ്യുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല, കാരണം അവ മെയിലാർഡ് പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക്( Maillard reactions) ആവശ്യമായ താപനില ലഭിക്കുന്നത് വളരെ അപൂർവമാണ്. എണ്ണമയമുള്ള വസ്തുക്കളും (ബേക്കൺ പോലുള്ളവ) ചൂടാക്കാൻ ഓവൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഒഴിവാക്കലുകൾ സംഭവിക്കുന്നു, ഇത് തിളയ്ക്കുന്ന വെള്ളത്തേക്കാൾ വളരെ ഉയർന്ന താപനില കൈവരിക്കും.
പ്രൊഫഷണൽ പാചകത്തിൽ മൈക്രോവേവ് ഓവനുകൾക്ക് പരിമിതമായ പങ്കുണ്ട്,[2] കാരണം ഒരു മൈക്രോവേവ് ഓവനിൽ ഉയർന്ന താപനിലയിൽ വറുക്കുകയോ തവിട്ടുനിറയ്ക്കുകയോ ബേക്കിംഗ് ചെയ്യുകയോ ചെയ്യുന്ന സുഗന്ധമുള്ള രാസപ്രവർത്തനങ്ങൾ ഉണ്ടാകുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, അത്തരം ഉയർന്ന താപ സ്രോതസ്സുകൾ കൺവെൻഷൻ മൈക്രോവേവ് ഓവൻ രൂപത്തിൽ മൈക്രോവേവ് ഓവനുകളിൽ ചേർക്കാം.[3]
ചരിത്രം
ആദ്യകാല സംഭവവികാസങ്ങൾ
1920-ഓടെ വാക്വം ട്യൂബ് റേഡിയോ ട്രാൻസ്മിറ്ററുകളുടെ വികസനം മൂലം ചൂടാക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന വസ്തുക്കളുടെ ഉയർന്ന ആവൃത്തിയിലുള്ള റേഡിയോ തരംഗങ്ങളുടെ ഉപയോഗം സാധ്യമായി. 1930 ആയപ്പോഴേക്കും മനുഷ്യ കോശങ്ങളെ ചൂടാക്കാനുള്ള ഹ്രസ്വ തരംഗങ്ങളുടെ പ്രയോഗം ഡയതർമിയുടെ മെഡിക്കൽ തെറാപ്പിയായി വികസിച്ചു. 1933 ചിക്കാഗോ വേൾഡ് മേളയിൽ, 10 kW, 60 MHz ഷോർട്ട്വേവ് ട്രാൻസ്മിറ്ററിൽ ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന രണ്ട് മെറ്റൽ പ്ലേറ്റുകൾക്കിടയിലുള്ള ഭക്ഷണങ്ങളുടെ പാചകം വെസ്റ്റിംഗ്ഹൗസ് പ്രദർശിപ്പിച്ചു.[4]
ബെൽ ലബോറട്ടറീസ് 1937 യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് പേറ്റന്റ് അപേക്ഷയിൽ പറയുന്നു:[5]
ഈ കണ്ടുപിടിത്തം വൈദ്യുതോർജ്ജ സാമഗ്രികൾക്കായുള്ള ചൂടാക്കൽ സംവിധാനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അത്തരം വസ്തുക്കളെ അവയുടെ പിണ്ഡത്തിലുടനീളം ഒരേ അളവിലും ഗണ്യമായും ചൂടാക്കുക എന്നതാണ് കണ്ടുപിടിത്തത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം. ... അതിനാൽ, അത്തരം വസ്തുക്കൾ ഉയർന്ന വോൾട്ടേജ്, ഉയർന്ന ഫ്രീക്വൻസി ഫീൽഡിന് വിധേയമാകുമ്പോൾ അവയിൽ ഉണ്ടാകുന്ന വൈദ്യുതോർജ്ജം ഉപയോഗിച്ച് അവയുടെ പിണ്ഡത്തിലുടനീളം ഒരേസമയം ചൂടാക്കാൻ സാധിക്കും.